Κάποτε περιμέναμε τη μέρα τη γιορτινή για να πούμε τα «Χρόνια πολλά». Αρχίζουμε από μέρες πριν, τον τελευταίο καιρό, ίσως επειδή χρειαζόμαστε ευχές για να τα βγάλουμε πέρα. Τώρα γιατί η σοφή παροιμία «με ευχές δε βάφονται τα αυγά» δεν μας κ...

Σκέφτομαι πολύ καιρό να γράψω σκέψεις για τον πολιτισμό... αλλά υπάρχει και το ερώτημα: Για ποιόν πολιτισμό; Αυτόν που μας πήρε φαλάγγι και μας επιβάλλεται και δε μας αφήνει να κάνουμε κιχ και μας σνομπάρει τους υπόλοιπους που ζητάμε κάτι π...

Είμαι πολύ περήφανη αυτές τις μέρες. Όπως κάθε βραβευμένος φυσικά. Η αλήθεια, δεν ήμουν έτοιμη γι’ αυτή τη διάκριση και δεν έχω ετοιμάσει το λόγο μου. Ξέρετε, που ευχαριστείς τη μάνα, τον άντρα κι όλο σου το σόι, που τους αφιερώνεις το βραβ...

Λες: Εντάξει. Ας μην αντιμετωπίσω αφ’ υψηλού μια άλλη μορφή διασκέδασης. Και περιμένεις με τις ξανθές κυρίες και τους κυρίους των που σου θυμίζουν αμυδρά το ΠΑΣΟΚ με τα πολιτιστικά του κέντρα, διευθύνοντες συμβούλους εξωχώριων εταιρειών, γε...

Καμιά φορά, είναι αλήθεια θαυμάζω τις ικανότητες όσων την κ ά ν ο υ ν γ υ ρ ι σ τ ή. Αναρωτιέμαι. Το κάνουν μόνοι τους ή υπάρχει επιτελείο;

Ένας ποιητής που ύμνησε τη λευτεριά του Ανθρώπου και θυσιάστηκε γι’ αυτήν στα νταμάρια του στρατοπέδου στο Χαϊδάρι, μαζί με άλλους πατριώτες.

Και του χρόνου και κάθε χρόνο νάμαστε πάντα νέοι σύντροφοι.

Επειδή γνώρισα τον Φαρσακίδη από κοντά. Τον απλό, γελαστό, σπουδαίο και ουσιαστικό κομμουνιστή καλλιτέχνη. Τον αστείο Φαρσακίδη που οι διηγήσεις του από τους τόπους των μαρτυρίων είναι μήνυμα ελπιδοφόρο για τον αυριανό κόσμο.