—Πού να βρίσκεσαι ιππότη αγνέ, όλο λάμψη, μες στους άλλους ιππότες εσύ ο πιο ωραίος; — Του αντάρτικου ανάβω τη δάδα· έχω χρέος το σκοτάδι, κυρά, το σκοτάδι να κάψει.

Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1912 στην Κερασίτσα Αρκαδίας Δολοφονήθηκε από το παρακράτος της αστικής τάξης στις 27 Μαΐου 1963 στη Θεσσαλονίκη

(20 Ιουλίου 1914, Παλιοζωγλόπι Καρδίτσας - 22 Μαΐου 2005, Αθήνα)

Μια ολόχρυση δίνη μπροστά της Γύρω μου όλα τρελά στροβιλίζουν.

Σ’ αυτή τη φυλακή τη γαμημένη που έχει βασιλιά τον πόνο το έγκλημα δεν τιμωρείται η φτώχεια τιμωρείται μόνο.

Με πάθος τ’ αγκαλιάζει ερωτικό βρίσκει το μυστικό τους χτύπο

Ολημέρα ολημέρα σε αέναη κίνηση απελευθερώνει πουλιά που φτερουγίζουνε γύρω της και ζωγραφίζουνε στον αέρα χαιρετίζοντας τη μεγάλη πόλη πριν επιστρέψουνε τρυφερά να φωλιάσουνε πάλι στη σάρκα της.

Κι αν από την Μονοβασιά πάει βήμα βήμα πλάι του ο χάρος Κι ο γιος του Ερμή ο Αρπάλυκος δεν του ’μαθε την τέχνη των Αργείων Δίχως δασκάλους θήτεψε στο ΒΕΤΟ των Ανώνυμων Αγίων Μόνες περγαμηνές του η Μακρόνησος η Λέρος και η Γυάρος