“Καταχείμωνο…”

Γενάρης. Η καρδιά του “Χειμώνα”. Και τα  παγωμένα δάκρυα της φύσης, σαν βουβή κραυγή διαμαρτυρίας, για την κατάντια τούτης της χώρας.

Για την συρρίκνωση και της Δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης…

Θ’ ακολουθήσει η ιδιωτικοποίηση του νερού κι ίσως πάρει σειρά κι ο αέρας που αναπνέουμε…

Μια χώρα με τα funds να αλωνίζουν τα νοικοκυριά του κοσμάκη…

Με την καμένη γη του Έβρου στα σύνορα της χώρας, μήλον της έριδος των απανταχού κερδοσκόπων…

Με ένα σύστημα Υγείας  για όσους πλέον έχουν βαθιά τσέπη…

Με την ακρίβεια σε εκκωφαντικό συναγερμό και το Μαξίμου να υποκρίνεται,  πως πάσχει από εμβοές…

Με μια παιδεία παραδομένη και αυτή στην ευημερία των αριθμών και μ’ ένα αλισβερίσι απροκάλυπτα υπογεγραμμένο στις λογιστικές φυλλάδες των επώνυμων έξωθεν πανεπιστημίων. 

Αυτών που προσκαλούνται να στρογγυλοκαθίσουν πάνω στις αξίες των αδύναμων οικονομικά παιδιών μας και να πουλάν πτυχία στις ανίκανες ελληνικές καταθέσεις της Ελβετίας…

Μια χώρα έρμαιο στον μανδύα της ανάπτυξης, στην αδιαφορία των καιροσκόπων ηγεσιών και στα πρωτοπαλίκαρα τους…

Μια χώρα που μάτωσε στον αιώνα που πέρασε και ματώνει όλο και πιο πολύ σε τούτον που κυλάει..!

Καταχείμωνο κι η παγωμένη ψυχή ολάκερου λαού αποθέτει πια τις ελπίδες της στ’ ανυπόκριτα δάκρυα της φύσης…

Χρύσα Μπαΐρα