Προαπαιτούμενα…

Όπως και την προηγούμενη φορά, ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του πρόεδρου και του στελεχικού επιτελείου του, κοροϊδεύουν και εξαπατούν πολιτικά πάλι τον λαό.

Όπου σταθούν και κάτσουν τα στελέχη, οι υποψήφιοι και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας διαλαλούν ότι τώρα μπορούν ελεύθερα να εφαρμόσουν το πρόγραμμα τους, χωρίς να υπάρχουν «μνημονιακές δεσμεύσεις», που δήθεν δε τους άφησαν την προηγουμένη φορά να υλοποιήσουν την πολιτική τους.

Όπως και την προηγούμενη φορά, ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του πρόεδρου και του στελεχικού επιτελείου του, κοροϊδεύουν και εξαπατούν πολιτικά πάλι τον λαό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και την προηγούμενη φορά ήξερε ότι δεν θα «έσκιζε κανένα μνημόνιο» και ούτε θα νομοθετούσε για κάτι τέτοιο, ήξερε ότι τα ψεύτικα «Go back Merkel»  και οι «χοροί στα ταψιά που θα χόρευε τις αγορές» ήταν φθηνές προπαγανδιστικές φιοριτούρες, για να αποτρέψει έναν λαό που έδειχνε εκείνη την εποχή τάση ριζοσπαστικοποίησης να το πραγματώσει, κάνοντας τον να πιστέψει εύκολες λύσεις αστικής κυβερνησιμότητας που θα έδιναν διέξοδο στα λαϊκά και  κοινωνικά του προβλήματα.

Καλλιέργησε φρούδες ελπίδες και ψευδαισθήσεις στον λαό, και αυτό το έκανε συνειδητά, γιατί επιλέχτηκε την συγκεκριμένη χρονική στιγμή από το οικονομικό κατεστημένο της χώρας και όχι μόνο, να αναλάβει τα ηνία της αστικής διαχείρισης, αξιολογώντας την ικανότητα του να χειραγωγήσει πιο αποτελεσματικά την λαϊκή διαμαρτυρία εκείνης της εποχής.

Όπως και τότε έτσι και σήμερα λέει πάλι ψέματα, ότι τώρα είναι ελεύθερος να εφαρμόσει το πρόγραμμα του, αφού κρύβει πάλι συνειδητά πιο είναι το πραγματικό του πρόγραμμα.

Προφανώς και δεν είναι αυτά που προαναγγέλλει και αυτός προεκλογικά, αφού σαν αστικό κόμμα του συστήματος, πλειοδοτεί και αυτός σε μια ατέρμονη παροχολογία για να υφαρπάξει την λαϊκή ψήφο.

Κρύβει επιμελώς ότι το πρόγραμμά του απορρέει από τις δεσμεύσεις του από το  «ταμείο ανάκαμψης», που είναι ένα νέο μνημόνιο και το κάνει γαργάρα αυτό, όπως και οι άλλοι μνηστήρες της αστικής εξουσίας, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που το ψήφισαν.

Άχνα δεν λέει για τα 360 προαπαιτούμενα – αντιλαϊκά μέτρα που πρέπει να ψηφιστούν από την νέα βουλή, όποια και να είναι και με όποιο σχήμα η νέα αστική κυβέρνηση του κεφαλαίου, για να εκταμιευτούν δόσεις και εκατομμύρια ευρώ χρηματοδότησης του κεφαλαίου, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που μεταφράζονται σε παραπέρα εμπορευματοποίηση βασικών αγαθών – της Υγείας, του νερό, της Ενέργειας – αλλά και σε ένταση της αντεργατικής επίθεσης.

Αυτή είναι η αντιλαϊκή ατζέντα της επόμενης μέρας όποιος και να είναι στο τιμόνι της αστικής διαχείρισης που θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο την ζωή,  την καθημερινότητα της λαϊκής οικογένειας.

Για αυτό η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο αδύναμη, να νοιώθει την ανάσα του λαού επάνω της, λαός που θα βάζει δραστικά εμπόδια σε αυτές τις πολιτικές, θα ακυρώνει στην πράξη αντιλαϊκές ρυθμίσεις, θα διεκδικεί με βάση τις ανάγκες του, ανοίγοντας παράλληλα τον  δρόμο για ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας – εξουσίας.

Σε αυτό τον αγώνα, σε αυτή την πάλη, ο λαός χρειάζεται δυνατό πολιτικό σύμμαχο, για να είναι αποτελεσματικοί οι αγώνες και να δείχνουν την διέξοδο για την λαϊκή – κοινωνική προοπτική.

Για αυτό στις 21 του Μάη χρειαζόμαστε ένα δυνατό – ισχυρό ΚΚΕ πραγματικό αντίπαλο στις αντιλαϊκές πολιτικές της φτώχειας, γιατί το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις απέναντι στο κεφάλαιο και την ΕΕ και ο λαός πρέπει να αντεπιτεθεί για την ζωή που του κλέβουν, για να πλουτίζουν οι κηφήνες της ολιγαρχίας του κεφαλαίου που υπηρετούν όλοι οι υπόλοιποι (ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ και λοιπά αναχώματα ).

Παναγιώτης Σαββίδης

 

Φωτογραφία: Nick Paleologos / SOOC

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: