«Οι Ντενεκέδες οι ξεγάνωτοι κι ο γανωτής» – Μια αλήθεια για γερά νεύρα

Από παιδί άκουγα την φράση, την βίωσα στο πετσί μου πολλές φορές και κατάλαβα πολύ καλά πως ο γανωτής πρέπει να είναι άνθρωπος της εξουσίας. Τώρα ο γανωτής έμαθα πως κατέθεσε τα χαρτιά του να βγάλει άδεια να κτίσει κι άλλο τσαρδί!

Του είχαν δώσει, λέει η ιστορία, πολλά λεφτά να τα μοιράσει στους αγρότες που ήσαν δικαιούχοι. Αυτός, όμως, καθώς είναι γυριστρούλης, από καφενείο σε χασάπικο, μοίρασε το χρήμα σε φραπέδες, σε χασάπηδες και σε πορσερούλες και φεραριδοπούλες. Με ένα κουβά με μπλε χρώμα έβαψε την νήσο κι άλλες περιοχές για να πάρει καλπουδάκια και να γεμίσει ψηφαλάκια.

Ο θόρυβος των ντενεκέδων ήταν τρομερός και τα πρόβατα, τα γίδια κι όλα τα ζωάκια αμίλητα και ζωγραφισμένα πάγωσαν στα βοσκοτόπια των Ιμαλαΐων και του Αιγαίου. Το γνωστό «μπεεεεέ» έπαψε να ακούγεται. Οι λασπωμένοι από τον Ιανό και τον Ντανιέλο δεν πήραν δεκάρα τσακιστή.

Τρέχει τώρα ο άμοιρος ο γανωτής να μπαλώσει, να γυαλίσει και να σώσει τους ξεγάνωτους. Οι αγρότες ακολουθώντας το ρητό από άλλη ιστορία, το «Μασάει η κατσίκα ταραμά;» βγήκαν στις εθνικές οδούς με τα οχήματα πολυτελείας τους, τα τρακτέρ, κι ο γυαλιστής μπαλωματής γανωτής έβαλε τους φίλους του τα καλόπαιδα με τις στολές -μην τους παρεξηγείτε, είναι πρωτευουσιάνοι όλοι τους οι καημένοι και δεν ξέρουν από χωράφια- να λύσουν το θέμα με λίγες ψιλές, με ανάστροφες, με ξανάστροφες, με ίσιες, με μπουνιές, κλωτσιές και χημικά, γιατί οι δρόμοι ανήκουν σε όλους.

Κι εγώ αναρωτήθηκα: Το χρήμα δεν ανήκε σε όλο τον λαό, η αγροτιά δεν είναι λαός; Μυστήρια πράγματα, μουρμούρισα. Κι είδα τον Γανωτή, περήφανο παγώνι, να δηλώνει αθώος κι αμέτοχος του γανώματος. Και κατάλαβα καλά πως θέλει τους δρόμους ανοιχτούς για να μεταφέρει υλικά για το καινούργιο του τσαρδί.

Μην τον παρερμηνεύετε, σας παρακαλώ! Απλά του έμεινε το σύνδρομο του ανοιχτού δρόμου, από όταν ήταν εξόριστος εις Παρισίους! Καημένε Γανωτή, πάντα ντενεκές ξεγάνωτος θα είσαι..

Εγράφη άνευ βοηθείας τεχνητού μέσου.

Την ευθύνη του κειμένου φέρει η γράφουσα Αγγελική Ραυτοπούλου, τελεία και παύλα.-

 

Σινική μελάνη: Το καφενείο-Αγγελική Ραυτοπούλου