Αυτά συνέβαιναν πριν από σχεδόν 100 χρόνια… Και, σήμερα;

«Σύγχρονο» και «προοδευτικό»

Ηταν Φλεβάρης του 1929, όταν οι Σοβιετικοί εργάτες σε μεγάλο εργοστάσιο του Λένινγκραντ κατοχύρωναν την 7ωρη εργάσιμη ημέρα. Αυτό το επίτευγμα μάλιστα το χαιρέτιζε ο ίδιος ο ηγέτης της ΕΣΣΔ Ιωσήφ Στάλιν, στέλνοντας επιστολή στο προσωπικό του εργοστασίου. «Πλέον θα δουλεύουμε 7 ώρες τη μέρα», ενώ «στις καπιταλιστικές χώρες τα αδέρφια σας και οι αδερφές σας δουλεύουν 10-12-14 ώρες», έλεγε το χαιρετιστήριο, αποτυπώνοντας τι είχαν κατακτήσει οι εργάτες μέσα στα πρώτα χρόνια σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Αυτά συνέβαιναν λοιπόν πριν από σχεδόν 100 χρόνια. Και, σήμερα; Σήμερα, εν έτει 2025, με την ανάπτυξη της τεχνολογίας να έχει απογειώσει την παραγωγικότητα σε σχέση με το 1929, οι εργαζόμενοι στην καπιταλιστική Ελλάδα και Ευρώπη ακούνε στα σοβαρά ότι πρέπει να δουλεύουν 13 ώρες τη μέρα, όπως συνέβαινε και τότε στον καπιταλισμό.

Ακούνε ότι αυτό είναι το «σύγχρονο» και το «προοδευτικό», αλλιώς δεν βγαίνουν τα χρονοδιαγράμματα, δεν πιάνονται οι στόχοι του κέρδους και πάνε χαμένοι οι πόροι της πολεμικής οικονομίας.

Ακούνε ότι πρέπει να ξεχάσουν Κυριακές και αργίες, ότι οι άδειες αναψυχής πρέπει να είναι «ευέλικτες», μέχρι να …κοπούνε κι αυτές.

Από τη μία λοιπόν οι κατακτήσεις εκεί που οι εργαζόμενοι κάνουν κουμάντο, που ακόμα και σήμερα μοιάζουν «άπιαστες», και από την άλλη η βαρβαρότητα της δικτατορίας του κεφαλαίου που μπορεί οι αιώνες να αλλάζουν, αλλά ο μεσαίωνας καλά κρατεί…

Από τη στήλη “Από…μέρα σε…μέρα” του σημερινού Ριζοσπάστη