Η «ψηφιακή κάρτα» και τα παραμύθια της κυβέρνησης

Σε συνέντευξή της η υπουργός Εργασίας (όπως και σύσσωμη η κυβέρνηση) διαφημίζει τα «οφέλη» της εφαρμογής της «ψηφιακής κάρτας εργασίας», με «τεκμήριο» μάλιστα την υποτιθέμενη καταπολέμηση της αδήλωτης δουλειάς στον κλάδο του Τουρισμού.

Πέρα από το ότι ο ισχυρισμός αυτός αποτελεί παραδοχή πως (και) στον Τουρισμό η εργοδοσία ξεσαλώνει – αφού ξαφνικά με την «ψηφιακή κάρτα» εμφανίζεται αύξηση κατά 637% στις δηλωμένες υπερωρίες σε έναν μήνα – η κυβέρνηση επιστρατεύει και ψέματα και λαθροχειρίες.

Φτάνει μάλιστα να ισχυρίζεται ότι «ωφελημένος» είναι τελικά ο εργαζόμενος, καθώς πλέον ο χρόνος εργασίας «αμείβεται, επειδή καταγράφεται» και μ’ αυτόν τον τρόπο «ενισχύεται ο υγιής ανταγωνισμός», που αποφέρει έσοδα και στο κράτος, για να «επιστραφούν ως μέρισμα» στους εργαζόμενους και στον λαό. Πώς γίνεται να χωρέσουν σε τόσο λίγες λέξεις τόσο μεγάλα ψέματα;

Λέει η κυβέρνηση ότι «ο επιπλέον χρόνος εργασίας αμείβεται»: Η πραγματικότητα για τους εργαζόμενους είναι τελείως διαφορετική, όπως επιβεβαιώνει και η πρόσφατη έρευνα του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ, με το 65% να δηλώνει ότι δεν αμείβεται καθόλου (49%) ή αμείβεται μερικώς (16%) για την υπερεργασία!

Επίσης, παρά την «καταγραφή», τελικά το 57% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν είχε καμία αύξηση στο ύψος του μισθού του μέσα στο 2024. Το 52% δηλώνει ότι εργάζεται επιπλέον ώρες από αυτές που ορίζει η σύμβαση εργασίας του, το 56% εργάζεται είτε πάνω από δύο Σαββατοκύριακα τον μήνα (41%) είτε μία φορά τον μήνα (15%). Μιλάμε δηλαδή για χιλιάδες παραπάνω ώρες εργασίας, που δείχνουν και την «ποικιλία» στις μορφές διευθέτησης του χρόνου εργασίας.

Στον δε κλάδο του Τουρισμού, που αναφέρεται ως παράδειγμα «καταπολέμησης της ανομίας», αξίζει να σημειώσουμε τις δεκάδες καταγγελίες εργαζομένων σε μια σειρά ξενοδοχεία και τουριστικές επιχειρήσεις όπου εξαναγκάζονται να χτυπάνε την «ψηφιακή κάρτα» ενώ συνεχίζουν να δουλεύουν, και όπου η «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας λόγω «αυξημένων αναγκών της επιχείρησης» είναι καθημερινή και με τη βούλα του νόμου!

Λέει ακόμα η κυβέρνηση ότι «η ψηφιακή κάρτα βοηθάει τον υγιή ανταγωνισμό», όταν μόλις πριν λίγο καιρό μείωσε με νόμο τις ασφαλιστικές εισφορές για υπερωρίες, Κυριακές και αργίες, «νομιμοποιώντας» μία ακόμα από τις καταφανείς παρανομίες των επιχειρηματικών ομίλων.

Με την κάρτα θωρακίζονται ακόμα καλύτερα τα «ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα» συνολικά για τη μεγάλη εργοδοσία, αφού έχει στη διάθεσή της όλα τα εργαλεία για την ένταση της εκμετάλλευσης μέσα από το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου.

Υπενθυμίζουμε ότι η «ψηφιακή κάρτα εργασίας» περιλαμβανόταν στον νόμο 4808/2021 (νόμος Χατζηδάκη), ο οποίος έφερε τη 10ωρη δουλειά χωρίς επιπλέον αμοιβή, μέσω της περιβόητης «διευθέτησης». Προέβλεπε μάλιστα αύξηση του αριθμού των υπερωριών με παράλληλη μείωση της αποζημίωσής τους. Ολα αυτά μαζί με τη δυνατότητα για διακεκομμένα ωράρια ακόμα και στους μερικά απασχολούμενους, με τη χρήση υπερωριών, δίνοντας τη «νόμιμη» δυνατότητα στην εργοδοσία να έχει 4ωρίτες εργαζόμενους όλη μέρα στη δουλειά και έτσι να κερδίζει πολλαπλούς μισθούς.

Εν συνεχεία ήρθαν οι προσθήκες του 5053/23 (νόμος Γεωργιάδη), δηλαδή η 6μερη εργασία, αλλά και η δυνατότητα ο εργαζόμενος να δουλεύει έως και 13 ώρες τη μέρα σε μέχρι δύο εργοδότες. Πρόκειται για μέτρα που ήρθαν «κουτί» στην εργοδοσία ώστε να μπορεί με λιγότερους εργαζόμενους να βγάζει περισσότερη δουλειά, ξεζουμίζοντάς τους πολλαπλά και αξιοποιώντας συνδυαστικά κάθε μέτρο διάλυσης του εργάσιμου χρόνου.

Οσο για τα περί …επιστροφών μέσω «μερισμάτων», αρκεί μόνο η εικόνα των μισθών, που παραμένουν ουσιαστικά παγωμένοι εδώ και 15 χρόνια. Από το 2011 μέχρι το 2024, το «μέρισμα» που πήραν οι εργαζόμενοι από το πιάσιμο όλων των αντιλαϊκών – αντεργατικών «στόχων» κράτους και εργοδοσίας ήταν να δουν τον μέσο μισθό τους να κατρακυλά κατά 112 ευρώ…

Στους περισσότερους κλάδους, μάλιστα, που διψάνε για μεγαλύτερη «ευελιξία» και όπου κατά παραγγελία της εργοδοσίας θεσμοθετήθηκαν όλα τα παραπάνω μέτρα, το «μέρισμα» είναι μειώσεις μισθών γύρω στο 10%. Κοντά στα παραπάνω, υπενθυμίζεται το θηριώδες πρωτογενές πλεόνασμα του 2024, που ξεπέρασε τα 11 δισ. ευρώ, με τον λαό να ματώνει και την κυβέρνηση να πανηγυρίζει για τα μέτρα – κοροϊδία ύψους το πολύ 1 δισ. ευρώ που επιστρέφει τάχα στον λαό ως επιδόματα – ψίχουλα και ψευτοπαροχές.

Αυτά συμβαίνουν την ώρα που οι 101 εισηγμένες επιχειρήσεις στο Χρηματιστήριο μέτρησαν κέρδη για το 2024 στα 11,3 δισ. ευρώ και η διανομή κερδών στους μετόχους θα ξεπεράσει τα 4,58 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 40% των καθαρών κερδών. Τα στοιχεία αυτά είναι αποκαλυπτικά για το πού πηγαίνει ο κλεμμένος ιδρώτας των εργαζομένων.

Κάθε ισχυρισμός της κυβέρνησης για την «ψηφιακή κάρτα» είναι τελικά και μια επιβεβαίωση ότι αυτό που κατοχυρώνεται είναι η «ψηφιακή» καταμέτρηση της έντασης της εκμετάλλευσης μέσα από το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου. Αυτό αποδεικνύεται ότι αποτελεί πραγματικό «χρυσωρυχείο» για την εργοδοσία, για τον πολλαπλασιασμό των κερδών της μέσα από την κλοπή του ιδρώτα των εργαζομένων, τόσο «αναλογικά» όσο και «ψηφιακά».

Από τη στήλη “Αποκαλυπτικά” του σημερινού Ριζοσπάστη