«Το ζαφείρι του Κασμίρ»: Ιχνηλατώντας την ανθρώπινη αλλοτρίωση με οδηγό το χιούμορ και τις αλλεπάλληλες ανατροπές

Το «ζαφείρι του Κασμίρ» συμβολίζει το πραγματικό νόημα της ζωής και την ουσιαστική επαφή με τους ανθρώπους, που πολλές φορές υποτιμούμε μέσα σε μια αχανή καθημερινότητα, εγκιβωτισμένη σε αδιέξοδα, ψευδαισθήσεις και αυταπάτες.

Δεν είναι εύκολο να ψάχνεις να βρεις τα πατήματά σου σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει. Η αποφυσικοποίηση του ανθρώπου και η μετατροπή του σε τεχνοκράτη και υλιστή, μοιάζει να αποτελεί τον πυρήνα της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας, σηματοδοτώντας το «τέλος του σκεπτόμενου ανθρώπου» και την ταυτόχρονη ανάδυση νέων προτύπων.

Η σημασία μετατοπίζεται από τις αξίες στις υπεραξίες, ενώ το δίκιο και το άδικο, το σωστό και το λάθος, μετατρέπονται σε κούφιες έννοιες, που απλώς περιφέρουν άσκοπα τα ταλαιπωρημένα τους σαρκία ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν ενδιαφέρονται διόλου γι’ αυτές.

«Το ζαφείρι του Κασμίρ» είναι μια κωμω…βία, όπως τη λέει ο συγγραφέας της και σκηνοθέτης της παράστασης, Γιάννης Καλατζόπουλος, που διακωμωδεί ακριβώς αυτά τα θέματα, ρίχνοντας άπλετο φως στην ανθρώπινη αποξένωση και αλλοτρίωση.

Με αλλεπάλληλες ανατροπές, χιούμορ που ακροβατεί ανάμεσα στον σαρκασμό και την ειρωνεία, αλλά και με στιγμές που αναδίδουν μια αχτίδα ελπίδας και προοπτικής, η παράσταση πετυχαίνει τον στόχο που είχε θέσει εξαρχής: να κάνει τον κόσμο να περάσει καλά, δημιουργώντας παράλληλα προβληματισμούς και ανησυχίες για την κατεύθυνση που έχουν πάρει οι σύγχρονες κοινωνίες.

Εξαιρετικές ερμηνείες, οξυδερκή σκηνοθετική προσέγγιση στο έργο και στους χαρακτήρες του, πάντα με οδηγό τον χιούμορ και την έκπληξη.

Το απλό, το ανεπιτήδευτο, αυτό που πολλές φορές θεωρούμε αυτονόητο και γι’ αυτό δεν του δίνουμε την απαιτούμενη σημασία, βρίσκεται στον πυρήνα της παράστασης, που δεν καλολογίζει και δεν νουθετεί τον θεατή. Απλώς παραθέτει καταστάσεις, συγκρίνει στιγμές, εποχές και κοινωνικά συστήματα και τον βοηθάει να κοιτάξει πιο καθαρά γύρω του για να βρει την αλήθεια. Μια αλήθεια πολλές φορές κρυμμένη μέσα στην αχανή καθημερινότητα, εγκιβωτισμένη σε αδιέξοδα, ψευδαισθήσεις και αυταπάτες.

Με εμφανείς αναχρονισμούς και flashbacks, ο θεατής άλλοτε αισθάνεται πως αποτελεί μέρος μιας Βαβέλ και άλλοτε πως συμμετέχει σε μια προσπάθεια διερεύνησης ενός καινούργιου status quo, που θα ενσωματώσει τα όνειρά του, τις φιλοδοξίες του και τις σύγχρονες ανάγκες του.

Η παράσταση δεν παραλείπει ακόμα να κάνει κριτική στα social media και στην άλογη χρήση τους, αφού έχουμε φτάσει να μετράμε τη ζωή μας με τα likes και τους followers, χάνοντας τελικά τον πραγματικό νόημα και την ουσιαστική επαφή με τους ανθρώπους.

Αυτό το νόημα συμβολίζει το «ζαφείρι του Κασμίρ». Διαφορετικό για τον καθέναν, κάπως ετερόδοξο για κάποιους, αλλά στην τελική, με κάποιο μαγικό τρόπο, τα όνειρα και οι επιθυμίες ολονών μας συναντιούνται στην ελπίδα για έναν κόσμο πιο ανθρώπινο  με περισσότερη δικαιοσύνη. 

Info

Κείμενο-Σκηνοθεσία: Γιάννης Καλατζόπουλος

Παίζουν: Δημήτρης Μαύρος, Στέλιος Γούτης, Μάνος Γαλανής, Δέσποινα Γιώτη, Τάσος Τσώνης.

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15

Διάρκεια: 75 λεπτά χωρίς διάλειμμα

 

Δείτε ακόμα:

«Το Ζαφείρι του Κασμίρ»: Η Κωμω-βία του Γιάννη Καλατζόπουλου στο θέατρο Olvio

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6

1 Trackback

Κάντε ένα σχόλιο: