Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών: Στη βία απαντάμε με αγώνα, όχι κάνοντας το Σωματείο μας ΜΚΟ

Ανακοίνωση της Δημοκρατικής Ενότητας Ηθοποιών

Τις τελευταίες μέρες έχει ανοίξει η συζήτηση και στον κλάδο μας, για όλα αυτά που αποκαλύπτονται και έρχονται στη δημοσιότητα μετά από καταγγελίες συναδέλφων μας. Περιπτώσεις που πρέπει να διερευνηθούν, να αποκαλυφθούν και όπως με την τοποθέτησή μας στο ΔΣ είχαμε τονίσει: “Η συγκυρία να αποτελέσει έναυσμα, ώστε και άλλοι άνθρωποι, να βρουν το θάρρος να μιλάνε, σε όποιο χώρο και αν βρίσκονται, κυρίως αυτοί που δεν τους δίνεται εύκολα το μικρόφωνο. Εμείς από τη μεριά μας καλούμε όλους τους εργαζόμενους, όλους τους ηθοποιούς -όπως άλλωστε το κάναμε πάντα – να καταγγέλλουν σταθερά κάθε παραβίαση των δικαιωμάτων τους που στους χώρους εργασίας είναι καθημερινές από την εργοδοσία και διαφόρους που διατηρούν θέσεις εξουσίας¨.

Αυτή η συζήτηση, μας βρίσκει εδώ και έναν χρόνο περίπου χωρίς εργασία, τους περισσότερους από εμάς χωρίς κανένα επίδομα, χωρίς κανένα εισόδημα και πραγματικά μας προβληματίζει το τι θα κάνουμε και πως θα ζήσουμε. Εδώ και ένα χρόνο βρισκόμαστε σε μεγάλες και συνεχόμενες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, σε πρωτόγνωρες συνθήκες, κάτι που έχει πιέσει πολύ την κυβέρνηση. Είναι επιτακτικό σήμερα, τώρα, να οξυνθεί, να δυναμώσει ο αγώνας για τη ζωή και τα δικαιώματά μας, για να ανοίξουν οι χώροι εργασίας μας με όλα τα απαιτούμενα μέτρα. Για να κερδίσουμε εκείνες τις συνθήκες που θα διασφαλίζουν, με βάση τις δικές μας ανάγκες τους όρους που θα επιστρέψουμε στην εργασία μας και που θα αφορούν κάθε πλευρά του επαγγέλματός μας! Για να σταματήσει η εργασιακή ανασφάλεια! Για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού. Να μην υποχωρήσει η πάλη και ο αγώνας και σ αυτή την κατεύθυνση επόμενος σταθμός μας είναι η κινητοποίηση αύριο, Πέμπτη 4 Φλεβάρη, στις 12 στο υπουργείο Πολιτισμού. Βεβαίως οι παρεμβάσεις μας, οι εξορμήσεις μας, η επικοινωνία, η ενημέρωση και συζήτηση με τους συναδέλφους μας θα ενταθούν το επόμενο διάστημα.

Θέλουμε για άλλη μια φορά να επισημάνουμε τα εξής, γιατί γίνεται προσπάθεια να κρυφτεί η αλήθεια:

1. Επαναφέρουμε για όλους τους παραπάνω λόγους την πρόταση για σύγκληση Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΗ, την οποία όλες οι άλλες παρατάξεις αρνήθηκαν και καταψήφισαν στο τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο. Είναι μια περίοδος που κάποιοι θέλουν τους ηθοποιούς θεατές αλληλοκατηγοριών, θεατές των εξελίξεων, να ασχολούνται με τα προβλήματά μας κάποιες ομάδες “ειδικών”. Στην αντίπερα όχθη εμείς προτείνουμε να πάρουν θέση, να συμβάλλουν με γνώμη όλοι οι συνάδελφοι, μαζικά, ζωντανά και συλλογικά να αποφασίσουμε τις επόμενες κινήσεις μας. Προτείνουμε την διεξαγωγή της ΓΣ άμεσα, σε κλειστό γήπεδο, όπου μπορούμε να πάρουμε όλα τα απαιτούμενα μέτρα αποστάσεων, με βάση τα υγειονομικά πρωτόκολλα (μάσκες, αντισηπτικά κλπ) και βέβαια με βάση τα επιδημιολογικά δεδομένα. Άραγε γιατί την αρνούνται; Σε περίπτωση που αρνηθούν ξανά, θα προχωρήσουμε σε μάζεμα υπογραφών για την σύγκλησή της.

2. Εδώ και περίπου μια εβδομάδα, ζητάμε τα πρακτικά του τελευταίου Διοικητικού Συμβουλίου. Πάλι με διάφορες προφάσεις δεν μας τα έχουν δώσει, πηγαίνοντας μας από μέρα σε μέρα. Άραγε γιατί το αρνούνται; Προσπαθεί κάποιος να καλύψει κάτι;

3. Βλέπουμε τον πρόεδρο του ΔΣ να δίνει συνεντεύξεις στα κανάλια και να μας λέει ότι δέχεται πιέσεις από πολλές πλευρές. Άραγε γιατί δεν κατονομάζει τις πιέσεις αυτές; Αναφέρεται συνέχεια σε κάποια 10 περιστατικά χωρίς ούτε το Διοικητικό Συμβούλιο να έχει ενημερωθεί. Άραγε γιατί δεν τα φέρνει για συζήτηση;

Επιμένουμε πως μόνο διατηρώντας έναν αγωνιστικό προσανατολισμό μέσα από το σωματείο μας, και όχι μετατρέποντας το σωματείο μας σε ΜΚΟ, μόνο συζητώντας σε βάθος και με τη συμβολή και τη γνώμη όλων των συναδέλφων, μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτά τα τόσο κρίσιμα ζητήματα της βίας, της επόμενης μέρας στους χώρους εργασίας.

Την στιγμή που μέσα και έξω από τη σκηνή, κραυγάζουν η ανασφάλεια, η ανεργία, ο αποκλεισμός, η έλλειψη εργασιακών δικαιωμάτων, η εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, η ανθρωποφαγία, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, η πείνα, η τρομοκρατία, η καταστολή, η ένταση της βίας σε κάθε μορφή της, μέσα σε μία κοινωνία-αρένα, ο μόνος τρόπος να περιφρουρήσουμε την τέχνη μας, τους νέους συναδέλφους μας που σπουδάζουν σε δραματικές σχολές, είναι η συνεχής δράση και οργάνωσή μας για την υπεράσπιση των συλλογικών μας δικαιωμάτων, η αντιμετώπιση με συλλογικό τρόπο όλων των αυθαιρεσιών. Άλλωστε αυτό και οι ίδιες οι εξελίξεις θα το αποδείξουν.