Η μεγάλη του ΛΑΟΣ σχολή…

Η χρυσή αυγή πέθανε (;), ζήτω η νέα σοβαρή χρυσή αυγή

Με αφορμή τον υποδιπλασιασμό σχεδόν του ποσοστού και των ψήφων της ΧΑ σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές, στήθηκε από πολλούς γλέντι για “συντριβή του ναζισμού”, “επιστροφή πλανημένων νοικοκυραίων στη συνταγματική νομιμότητα” και άλλα τινά μεγαλόστομα.

Ουσιαστικά πανηγυρίζουν γιατί γυρίσαμε στα προ κρίσης δεδομένα, όταν το ΛΑΟΣ ετοίμαζε το έδαφος για να καρπίσει η χρυσή αυγή -που πήρε σαν κοπριά ό,τι βρώμικο και σάπιο υπήρχε στο λεγόμενο “δημοκρατικό τόξο”. Κάποιος όμως έπρεπε να παίξει το ρόλο του λαγού για να έρθει η σειρά του Λαγού που μπήκε τώρα στο Ευρωκοινοβούλιο ποντάροντας στη βουλευτική ασυλία για να τρενάρει τη δικαστική διαδικασία σε βάρος του.

Πρωταγωνιστής στη “λαγομαχία” ο Κυριάκος Βελόπουλος, που ούτε λίγο, ούτε πολύ επιχειρεί να εμφανιστεί περίπου ως εξολοθρευτής του ναζισμού εν Ελλάδι, προκαλώντας ακόμα και το δούλεμα της ψαλιδισμένης εγκληματικής οργάνωσης της ΧΑ και του Παναγιώταρου. Μέσα από τη θυμηδία των φασιστών πάντως, έχουμε την πρώτη δημόσια παραδοχή χρυσαυγιτών, έστω και “κατά λάθος” πως αυτοπροσδιορίζονται πράγματι ως ναζί:

Το χειρότερο είναι πως αυτός ο χώρος του λάιτ και μη φασισμού δε φαίνεται να έχει πιάσει ταβάνι. Διάφορα ψεκασμένα κομματίδια με παρόμοια ονόματα, αρκτικόλεξα και κινήσεις τσιμπάνε κάτι στις Ευρω-εκλογές, χώρια αυτά που κόπηκαν στα προκριματικά κι έμειναν απέξω για τυπικούς λόγους.

Πρόκειται για κινήσεις που ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια, όπως τα περίπτερα των αντίστοιχων εκδοτικών στο Φεστιβάλ βιβλίου -σχεδόν πάντα συνδεμένες κινήσεις με κάποιον τηλεπωλητή, πλην της χρυσής αυγής, που απλά δεν αγαπούσαν το διάβασμα. Όχι πως το αγαπάνε δηλαδή αυτοί οι αναγνώστες, αλλά τουλάχιστον τολμάνε να ανοίξουν κάτι με σελίδες, ιδίως όταν περιέχει ελληνόψυχες θεωρίες που κάνουν την κυριούλα με τους Πρωτοέλληνες που απασχολούσε μέχρι πριν λίγους μήνες ο αντιπρόεδρος της ΝΔ να μοιάζει σχεδόν μετριοπαθής επιστήμονας.

Ο Φαήλος πάλι, μετά τις χαμηλές πτήσεις της “Ελληνικής Δεξιάς” στην ευρωκάλπη, παραπονιόταν για την πολυδιάσπαση του χώρου και γιατί δεν ενώνεται. Ο μόνος της ακροδεξιάς πολυκατοικίες που φαίνεται προς το παρόν να καίγεται για συνένωση, είναι πάντως ο Νίκος Μιχαλολιάκος, που φέρεται να παρακαλάει για συμπόρευση Κρανιδιώτη και Καρατζαφέρη. Γιατί όμως κάποιος να θέλει να αναστήσει τους υπόδικους και συρρικνούμενους ναζί, όταν έχει ελπίδες να αναλάβει ένα “καθαρό” και “σοβαρό” εθνικιστικό μαγαζί χωρίς μαχαιροβγάλτες;

Κάποτε πάντως γίνονταν αντίστοιχες συζητήσεις περί συνεργασιών για την Αριστερά, κάποιοι λυπούνταν, αναρωτιούνταν γιατί υπάρχουν δύο μ-λ πχ,  με παρόμοιο όνομα. Τώρα ήταν απλά το ΜΛ-ΚΚΕ και μία ΟΚΔΕ, όλοι οι άλλοι αριστεροχωριανοί συγκεντρώθηκαν σε Ανταρσύα και ΛΑΕ. Αντίθετα, στους ακροδεξιούς ψεκασμένους γίνεται το έλα να δεις, αν και κυριολεκτικά ώρα με την ώρα μειώνονται όσοι θα κατέβουν στις εθνικές εκλογές. Χώρια πόσοι τρύπωσαν σε πιο συμβατικά mainstream ψηφοδέλτια, ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο, για να ξεπλυθούν καλά – καλά και να είναι έτοιμοι ξανά προς χρήση.

Τραγική ειρωνεία: το ΛΑΟΣ λειτούργησε σα φυτώριο, αλλά του παίρνουν τα καλύτερα στελέχη, όπως έγραψε και ο Κάππα, για να δει του τουί του κατακλεμμένο από “μεγάλα” διαδικτυακά μαγαζιά και μπράβο τους:

Την ίδια μέρα που παραιτείται ο Καρατζαφύρερ από την ηγεσία του κόμματος προσωπικού του δημιουργήματος, βλέπει ένα ακόμα πρώην στέλεχος του ΛΑΟΣ να πετυχαίνει τη δική του μικρή νίκη και να μπαίνει στην Ευρωβουλή, που για αυτόν είναι άπιαστο όνειρο, από όταν στήριξε το μνημόνιο.

Μια πίκρα, μια αδικία για έναν ακροδεξιό καιροσκόπο μπροστά από την εποχή του. Δε στήριξε αυτός μνημόνια; Δεν πούλησε φτηνό εθνικισμό, για τις Πρέσπες και τη Μακεδονία; Δεν έπαιξε με το προφίλ του ευρωσκεπτικισμού; Άτιμη κοινωνία, για δες καιρό που διάλεξε να δικαιώσει τις επιλογές του, αλλά όχι το timing τους…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: