Ψυχούλα ο εργατοπατέρας Καραγεωργόπουλος: θυσιάζει τη θέση του συνέδρου που δεν έχει, για να γίνει το Συνέδριο της ΓΣΕΕ

Σε ρόλο Μάρθας Βούρτση, Ιφιγένειας και ερωτευμένου εργατοπατέρα, ο Καραγεωργόπουλος θυσιάζει ό,τι πολυτιμότερο έχει: την αγάπη του για το εργατικό κίνημα και τη θέση του στη διοίκηση της ΓΣΕΕ…

Ενώ οι εργασίες του 37ου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα, κι η απερχόμενη διοίκηση οδηγεί τη διαδικασία σε έναν εκφυλισμό χωρίς τέλος, για να περάσει τους εργάτες-μαϊμούδες και τους νόθους αντιπροσώπους που θα της δώσουν την πλειοψηφία, έρχεται ένα θεατρικό ξέσπασμα του εργατοπατέρα Καραγεωργόπουλου σε ρόλο μεταξύ Ιφιγένειας και Μάρθας Βούρτση, που θυσιάζεται για το παιδί της και για το συνδικαλισμό που αγάπησε.

Αυτοπροσδιορίζεται ως ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗΣ (όλα με ΚΕΦΑΛΑΙΑ, όλα για το ΚΕΦΑΛΑΙΟ) του πεζοδρομίου και δηλώνει πρόθυμος να παραιτηθεί από σύνεδρος της ΓΣΕΕ, θυσιάζοντας έτσι και τη θέση του στην επόμενη διοίκηση, προκειμένου να ξεκινήσει το Συνέδριο. Λίγο πιο κάτω κορυφώνεται ο μονόλογος και το ερωτικό συναίσθημα, με την ταπείνωση του κόσμου που αγαπά (ο κόσμος της εργασίας) και την αξεπέραστη ερωτική πράξη του, όπου σαν άλλος Ρωμαίος και ερωτευμένος Σαίξπηρ εργατοπατέρας θυσιάζει με αυταπάρνηση ό,τι πολυτιμότερο έχει. Και δεν εννοεί την παρθενιά του (επανορθώσανε σφιχτά με ράμματα) αλλά την αγάπη του για τους εργαζόμενους και για το κίνημα.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και μια άλλη πρόταση που κάνει: τους επιτρέπω ακόμα και να με εκτελέσουν, αρκεί να διεξαχθεί το Συνέδριο. Το δέχονται;
Μία ακόμα κορυφαία πράξη αγάπης, με το οποίο ολοκληρώνεται το δράμα του εργατοπατέρα, που σαν άλλος Αγαμέμονας θυσιάζει τη θέση του στη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Η οποία προφανώς είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει στη ζωή, που δεν έχει νόημα χωρίς αυτήν τη θέση -εξ ου και την αντιλαμβάνεται ως εκτέλεση.

Όλα αυτά είναι πολύ ωραία, πολύ συγκινητικά και θα άξιζαν μια θεατρική αποτύπωση ή έστω ένα βατόμουρο της ταξικής πάλης. Έστω κι αν συνεχίσουν να υπάρχουν εργάτες-μαϊμούδες και νόθοι αντιπρόσωποι μες στο Συνέδριο, ο Καραγεωργόπουλος δείχνει πως αγαπά το κίνημα και την εργατική τάξη, όπως ο (εργατο)πατέρας την κόρη του.

Υπάρχει όμως μια μικρή λεπτομέρεια. Ο Καραγεωργόπουλος δηλώνει πρόθυμος να θυσιάσει κάτι που δεν έχει. Γιατί απέτυχε να εκλεγεί από τέσσερις διαφορετικές Ομοσπονδίες και μερικά ακόμα εργατικά σωματεία. Γιατί ακυρώθηκε στην πράξη το σχέδιο να εκλεγούν εργοδότες και διευθυντές αντιπρόσωποι από το Συνέδριο της ΟΥΙΕ -όπου στήριζε τις ελπίδες του.

Εδώ κανονικά θα χωρούσε μια Άντζελα και “ποια θυσία έχει κάνει αυτή για εσένα”. Αλλά εμείς ειρωνευόμαστε εκ του περισσού, γιατί δεν αγαπήσαμε πραγματικά την εργατιά σαν το Δημητρό, δεν ερωτευτήκαμε το κίνημα και τον αγώνα, όπως αυτός τη θέση του, και παίζουμε με τον ερωτικό του πόνο.

Όπως λένε πάντως, μια αγάπη ξεπερνιέται μόνο με μια άλλη αγάπη. Ο ερωτευμένος εργατοπατέρας λοιπόν μπορεί να ακολουθήσει τη συμβολή ενός σχολιαστή της ανάρτησής του και να δοκιμάσει την τύχη του ως υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ. Οι καλοί ποτέ δε χάνονται…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6

1 Trackback

Κάντε ένα σχόλιο: