Απεργία δίψας του κρατούμενου Β. Δημάκη: “Διεκδικώ ό,τι νόμιμο δικαιούμαι στο ακέραιο, όπως στο ακέραιο μέχρι τώρα εξοφλώ ό,τι έκνομο διέπραξα!”

Βρίσκομαι σε απεργία πείνας διεκδικώντας την απρόσκοπτη πρόσβασή μου στην εκπαίδευση, με το θεσμό της ηλεκτρονικής επιτήρησης (βραχιολάκι)! Παρότι πληρώ όλες τις προϋποθέσεις που απαιτεί ο νομοθέτης, εγώ απορρίπτομαι συνεχόμενα, χωρίς κάποια λογική αιτιολόγηση που να μπορεί να γίνει ανεκτή

Ο κρατούμενος Βασίλης Δημάκης, που βρισκόταν σε απεργία πείνας από τις 14 Μαρτίου, προχωρά σε απεργία δίψας, διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμά του στη φοίτηση και την εφαρμογή όσων προβλέπονται από το νόμο. Αναγκάζεται να προχωρήσει σε αυτήν την κίνηση, καθώς το συμβούλιο που θα αποφάσιζε σχετικά με τη χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας, συνεδρίασε μετά από πολλές καθυστέρησεις την περασμένη Δευτέρα, αλλά μέχρι και σήμερα, εξακολουθεί να μην εκδίδει κάποια απόφαση.

Ακολουθεί το κείμενο της ανακοίνωσης του κρατούμενου.

Από 14/03/2018 βρίσκομαι σε απεργία πείνας διεκδικώντας την απρόσκοπτη πρόσβασή μου στην εκπαίδευση, με το θεσμό της ηλεκτρονικής επιτήρησης (βραχιολάκι)!

Αλλά, παρότι πληρώ όλες τις προϋποθέσεις που απαιτεί ο νομοθέτης, εγώ απορρίπτομαι συνεχόμενα, χωρίς κάποια λογική αιτιολόγηση που να μπορεί να γίνει ανεκτή και που να προκύπτει από τους όρους που ρητά θέτει ο νομοθέτης!

Μου κοινοποιήθηκε κλήση την Παρασκευή 26/03/2018 από το Συμβούλιο Πειραιά, ότι θα συνεδριάσει στις 03/04/2018, καταθέτοντας την ίδια μέρα αίτηση επίσπευσης, την Δευτέρα 26/03/2018 πήρα νέα κλήση που προσδιόριζε τη συνεδρίαση για την Πέμπτη 29/03/2018, όπου διέκοψε για Δευτέρα παρατείνοντας το μαρτύριο μου!

Την Δευτέρα 02/04/2018 πάλι δεν είχαμε απάντηση και έφτασε σήμερα Μ. Πέμπτη 05/04 και τελευταία εργάσιμη πριν την έναρξη της Πασχαλινής αργίας, όντας ήδη στην 23η μέρα απεργία πείνας. Δίχως απάντηση πάλι!

Προς τί η αποδοχή της επίσπευσης του Συμβουλίου τότε; Εμπαιγμός; Τί διεκδικώ εγώ, «δανεικά» ή μήπως κάποια χάρη;

Διεκδικώ ό,τι νόμιμο δικαιούμαι στο ακέραιο, όπως στο ακέραιο μέχρι τώρα εξοφλώ ό,τι έκνομο διέπραξα!

Από την πρώτη στιγμή που αποφάσισα να διεκδικήσω τα εκπαιδευτικά μου δικαιώματα εκθέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τον οργανισμό μου με την απεργία πεινάς ήξερα ότι θα αντιμετώπιζα τον καρμπόν σαδισμό του Κράτους, που συνηθίζει να εφαρμόζει σε κάθε απεργό πείνας ό,τι και να διεκδικεί!

Αρνούμαι την εφαρμογή μιας αναχρονίζουσας πεπατημένης, που εφαρμόζεται απροκάλυπτα και εκδικητικά στους απεργούς πείνας, παίζοντας κυριολεκτικά με τη ζωή τους!

Διεκδικώ ειρηνικά την μη εξαίρεσή μου από το καθεστώς της ηλεκτρονικής επιτήρησης, όπως ακριβώς συμβαίνει με όλους τους συγκρατούμενούς μου που πληρούν όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που ο νομοθέτης ορίζει.

Αποποιούμαι την εφαρμογή της «αρνητικής πρώτης» στο πρόσωπό μου εκ των πραγμάτων, αποφασίζοντας να προβώ και σε απεργία δίψας, αναγνωρίζοντας τον σοβαρό κίνδυνο, αλλά αυτή είναι μία Δημοκρατική απόφαση που πήρα εγώ για τον εαυτό μου και όχι μία αντιδημοκρατική που καταχρηστικά παίρνουν άλλοι για μένα! Την Μ. Παρασκευή το μεσημέρι, θα ζητήσω να μεταφερθώ στο Νοσοκομείο φυλακών Κορυδαλλού, αρνούμενος κι εκεί οποιαδήποτε εξέταση από γιατρό, ακόμη και σε περίπτωση ιατρικής ανάγκης θα προστατέψω το αναφαίρετο δικαίωμά μου στην αξιοπρέπεια και την αυτοδιάθεση.

Θα επιμείνω ανυποχώρητα στις αρχικές μου θέσεις, που αφορούν και την άρνησή μου να υποβληθώ σε οποιαδήποτε εξέταση, μέχρις ότου αποφασίσουν οι εφαρμοστές της νομιμότητας να μοιράσουν ό,τι δεν τους ανήκει στο ακέραιο, σε όλους όσους δικαιωματικά ανήκει!

Αυτοί είναι όσοι αρνούνται ή καθυστερούν να αποφασίζουν στο νόμιμο αίτημα μου, δηλαδή το Δικαστήριο Εκτέλεσης ποινών που πάνω από δύο εβδομάδες έχει στα χέρια του την προσφυγή μου, το Συμβούλιο της φυλακής Κορυδαλλού που του έχει κατατεθεί Αίτηση Θεραπείας με τη λογική «ο τρώσας και ιάσεται», όπως επίσης και Ιεραρχική Προσφυγή στο Υπουργείο Δικαιοσύνης που δήλωσε «αναρμόδιο» να ασκήσει την αρμοδιότητα του από την παρ. 2 του άρθρου 6 του Σωφρονιστικού Κώδικα – αλλά ποτέ δεν είναι αργά!

Θέλω να εκφράσω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου σε όσους κατανοούν τι διεκδικώ και αλληλέγγυα, συντροφικά, αγωνιστικά και ανθρώπινα μου συμπαραστέκονται!

«Αυτοί που μας κλέψαν το βιβλίο από το χέρι , τώρα μας κατηγορούν ότι μείναμε αδιάβαστοι…».
Μπερτολτ Μπρεχτ

Παρασκευή 6 Απριλίου 2018
Βασίλης Δημάκης
Φυλακές Κορυδαλλού

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6


Notice: Only variables should be passed by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38
14 Σχόλια

  • Ο/Η katerina marikou λέει:

    γιατι ασχολειστε με εναν απεργο πεινας? αρχοζετε να αναρχιζετε και δεν μου αρεσει..:ρ

    • Ο/Η Βασίλης Κρίτσας λέει:

      Μιλάμε για το νόμιμο δικαίωμα ενός κρατούμενου -αδιάφορο ποια είναι η πολιτική του ένταξη- στη φοίτηση και τη στάση του αστικού κράτους που αρνείται να εφαρμόσει αυτά που απορρέουν από τους δικούς του νόμους. Γιατί πιστεύετε ότι αυτό δεν πρέπει να απασχολεί τους κομμουνιστές ή ότι δεν πρόκειται να το βρούμε και μπροστά μας, τα επόμενα χρόνια, αν αδιαφορήσουμε;

      • Ο/Η katerina marikou λέει:

        αν το καλοσκεφτειτε πολυ χειροτερα θα βρουμε μπροστα μας..παρομοια ισως και χειροτερα απο αυτα που επαθαν οι προηγουμενοι..δεν πιστευω οτι η καταδικη τετοιων φαινομενων στο σημερα θα αποτρεψει την εφαρμογη τους αυριο.οσο αλλοι εχουν την εξουσια εφαρμοζουν οτι θελουν..ειδικα οταν προκειται για τετοιες μειοψηφιες..

  • Ο/Η Ηλίας Τζαμουράνης λέει:

    Κατ’ αρχήν το “αν θα το βρούμε μπροστά μας” δεν μπορεί να υπαγορεύει την στάση μας σε ένα ζήτημα αρχής.
    Δεύτερον, κάθε κρατούμενος του αστικού κράτους δε σημαίνει ότι είναι φίλος του Λαού. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έπρεπε να ξέρουμε αν και γιατί (ποιός είναι και τι επιδιώκει) πρέπει να του συμπαρασταθούμε ΟΛΟΙ και όχι μόνον οι κομμουνιστές.
    Αν ανήκει σε αυτούς, που έχουν ασκήσει επανειλημμένα απρόκλητη βία σε μένα, σε μέλη της οικογενείας μου, σε φίλους, σε συναγωνιστές (έχω στο γραφείο μου ένα ωραιότατο μαρμαράκι κοφτερό σαν φονικό όπλο, ενθύμιο από την 20.10.11), ποιό θα είναι το αποτέλεσμα της όποιας συμπαράστασής μου; Θα γίνει περισσότερο φίλος του Λαού, η έστω, λιγώτερο εχθρός του; Αν ναι, να του συμπαρασταθούμε.
    Πρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα, πως η Αντίδραση σήμερα πολεμάει το λαϊκό και εργατικό κίνημα.

    • Ο/Η Βασίλης Κρίτσας λέει:

      Ασφαλώς και είναι κριτήριο το “αν θα το βρούμε μπροστά μας”, όπως και κάθε παραβίαση ελευθεριών και δικαιωμάτων. Καμία αδιαφορία δεν επιτρέπεται σε τέτοιες περιπτώσεις και καμία κοντόφθαλμη στάση. Όντως πρέπει να κατανοήσουμε πως η Αντίδραση πολεμάει σήμερα το λαϊκό και εργατικό κίνημα (που είναι διαρκώς στο στόχαστρό της, και με δικαστικά μέσα).
      Στη συγκεκριμένη περίπτωση, προσωπικά αγνοώ αν ο συγκεκριμένος κρατούμενος έχει καν κάποια πολιτική ένταξη ή σχέση με τον αναρχικό χώρο.
      Στη συγκεκριμένη περίπτωση πάντα, μιλάμε για την άρνηση του δικαιώματος στη φοίτηση, για παραβίαση των ψηφισμένων νόμων του ίδιου του αστικού κράτους, για τον πλήρη ευτελισμό της -ψευδεπίγραφης βέβαια- εννοιας του “σωφρονισμού. Για τον ευτελισμό κάθε έννοιας “κράτους δικαίου” και μάλιστα με μια “ευαίσθητη”, “αριστερή” κυβέρνηση στα πράγματα.
      Αν ο Ηλίας, η Κατερίνα ή κάποιος άλλος γνωρίζει κάτι για τη συγκεκριμένη περίπτωση που αναιρεί τα παραπάνω και υπαγορεύει μια διαφορετική στάση, το καλύτερο θα ήταν να τα μοιραστεί μαζί μας.

      • Ο/Η katerina marikou λέει:

        ακριβως επειδη η εννοια του σωφρονισμου σημερα ειναι ψευδεπιγραφη ειναι ατοπο να προσπαθουμε να την διορθωσουμε κρινοντας τις ατελειες της..ξερεις επισης οτι το κρατος δικαιου οπως και η ευαισθητη κυβερνηση αριστερας δεν υφισταται..οποτε γιατι να μας κανει τοση εντυπωση η καταφορη παραβιαση δικαιωματων που το αστικο κρατος υποτιθεται πως προστατευει?..δεν λεω να αναφερθει το γεγονος , αλλα να σχολιαστει και καταληλλως σε αυτη τη σελιδα..με συγκεκριμενα κριτηρια και φιλτρα..

      • Ο/Η Ηλίας Τζαμουράνης λέει:

        Οχι, Βασίλη. Το αν θα συμπαρασταθούμε σε κάτι τόσο σοβαρό δεν μπορεί να προσδιορίζεται από το αν αφορά την ζωούλα μας η όχι. Ποιό ελληνικά δεν μπορούσα να εκφραστώ.
        Και τα ερωτήματά μου για τον συγκεκριμένο κρατούμενο ας τα απαντήσει κάποιος από τον κύκλο του η όποιος γνωρίζει.
        Γενικά έχω μιαν απέχθεια σε ό,τι σχετίζεται με Indymedia, αναρχοφασισμό και σκέτο φασισμό, καθώς τα θεωρώ εξ ίσου σημαντικά εργαλεία της κυρίαρχης τάξης, γι αυτό θα ήθελα περισσότερες πληροφορίες για το συγκεκριμένο. Kαι δε θάβλεπα τη δική μου συμπαράσταση, σαν καμιά κυρία εκδιδομένη για πολιτικό χρήμα. Κι αυτό, βέβαια χωρίς καμιά υπόνοια για αντίθετες απόψεις, που εκφράζονται εδώ.

        • Ο/Η Βασίλης Κρίτσας λέει:

          Από πού προκύπτει ότι αφορά “τη ζωούλα μας”;
          Από πού προκύπτει ότι ο κρατούμενος είναι αναρχικός;
          Από πού προκύπτει ότι αν ήταν, η αλληλεγγύη μας θα περίσσευε;
          Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να σχολιάσω στα παραπάνω, Ηλία.

  • Ο/Η Father Montaneli λέει:

    Έχω την αίσθηση οτι οσοι έχουμε επιλέξει την στράτευση ή συστράτευση με το κομμουνιστικό κόμμα έχουμε άλλη αντίληψη για το σωφρονισμό, για τα δικαιώματα των φυλακισμένων, για την παιδεία. Κάποιοι μπορεί να έχουν την πολυτέλεια να αδιαφορούν και να στρέφουν τα μάτια σε ο,τι αφορά σε ποινικούς ή πολιτικούς κρατούμενους που φυσικά δεν μοιράζονται τις ίδιες ιδέες ή έχουν μια ζωή που ποτέ δεν θα ακολουθούσαν εκείνοι. Υποκειμενικά δηλώνω οτι σέβομαι τους πολιτικούς μου αντιπάλους, καταννοώ την αντίληψη της αξιοπρέπειας που έχουν και για μένα η απεργία πείνας ή δείψας (είτε όταν την επέλεγαν κομμουνιστές, είτε αγωνιστές του IRA, είτε παιδιά του ευρύτερου χώρου την αναρχίας) δείχνουν ένα θάρρος και μια δύναμη που την θαυμάζω και με συγκινεί. Με λυπούν κάποια σχόλια εδω που αδυνατώ να δω σε τι διαφέρουν απο τις απόψεις ανθρώπων που συμφωνούν με την αστική “δικαιοσύνη” και με κάθε πτυχή γενικά του καπιταλιστικού συστήματος.

    Υποθέτω πως όσοι στρέφεστε μετα βδελυγμίας ενάντια σε κείμενα σαν αυτό, υπεράσπισης ανθρώπων, που κατα τ΄άλλα ενδέχεται ενεργά να υπονομεύουν αγώνες του εργατικού-λαικού κινήματος, θα στρέφεστε και ενάντια στα κατα καιρούς προτάγματα του ΚΚΕ υπερ του δικαιώματος τους στην παιδεία των φυλακισμένων. Θα είχατε σοβαρές διαφωνίες οταν στην βουλή ο Καραθανασόπουλος υπεράσπιζε τον Νίκο Ρωμανό επι παραδείγματι https://www.rizospastis.gr/story.do?id=8223406.

    Λυπάμαι πραγματικά.

    • Ο/Η katerina marikou λέει:

      μπορεις να μας παραθεσεις το κειμενο και χωρις να λυπασαι..καμια βδελυγμια ..την αποψη μου ειπα η οποια ειναι προφανως ακομα ανωριμη..συγνωμμη που την εξεφρασα κι ολας.. ηθελα ταξικο σχολιασμο στο αρθρο τον οποιο δεν ειδα.. αυτο ειναι ολο

  • Ο/Η Poexania Poexania λέει:

    Το οτι το αστικο κρατος καταπατα θεμελιωδη δικαιωματα τα οποια το ιδιο υποτιθεται αντιπροσωπευει αυτο δεν σημαινει οτι πρεπει να κανουμε τα στραβα μαται.
    Διαφορετικα να μην απεργουμε κιολας, να μην κανουμε συγκεντρωσεις να μη διαμαρτυρομαστε οργανωμενα… γιατι να διαμαρτυθηθεις… αφου το αστικο κρατος αυτα κανει, να κατς να μαλως;

    Η οποια στηριξη, η οποια θεση, η οποια τακτικη και στρατηγικη δεν μπαινει με βαση το αμεσο αποτελεσμα, ουτε μια καταγγελια γινεται επειδη θα βοβηθει το αστικο κρατος και θα παρει πισω τις αδικιες. Μεσα απο τους αγωνες και τις θεσεις και την συμπαρασταση απεναντι σε αυτους που αδικουνται θεμελιωνεται ο χαρακτηρας του ατομου και του κινηματος. Ο χαρακτηρας του αγωνιστη δεν μπορει να εχει το στυλ “ελα μωρε αφου ετσι και αλλιως το αστικο κρατος τα κανει αυτα…” διοτι με βαση αυτο το σκεπτικο ποτε και τιποτα δεν θα αλλαξει.

    Τοσο οι μεσα οσο και οι εξω απο τις φυλακες πρεπει να απαιτουν σε ολους τους τονους να ειναι εξανθρωπισμενο το συστημα σοφρωνισμου… οι αγωνες αυτοι εχουν φερει στο απωτερο αλλα και στο αμεσο παρελθον αποτελεσμα(και σε συλλογικο και σε ατομικο επιπεδο), διαφορετικα θα ειμασταν ακομη κλεισμενοι σε φυλακες τυπου Βαστιλη.

  • Ο/Η Poexania Poexania λέει:

    Η προεκταση δε του “ελα μωρε αστικο κρατος ειναι τα κανει αυτα” μπορει να ειδωθει και ως “ελα μωρε χουντα ειναι τα κανει αυτα”, “ελα μωρε φασισμος ειναι τα κανει αυτα κλπ”.

  • Ο/Η Ηλίας Τζαμουράνης λέει:

    Ο,τι μπορεί να βρεί ένας μοναχικός και όχι ενθουσιασμένος πια αναγνώστης της “Κατιούσας”:
    “Ο σεσημασμένος ληστής Βασίλης Δημάκης είναι ο δράστης που συνελήφθη στην Δάφνη, από Αστυνομικούς της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. Ο 32χρονος λίγο νωρίτερα είχε διαπράξει ένοπλη ληστεία σε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας.
    Στις 27 Ιουλίου του 1998 ο Δημάκης είχε σκοτώσει στο Αγρίνιο μ’ ένα ξύλο και χτύπημα στο κεφάλι Αλβανό, επειδή πείραξε την αδελφή του. Αποφυλακίστηκε αλλά το 2007 κατηγορήθηκε για έξι ληστείες τραπεζών. Στην κατοχή του 32χρονου στη Δάφνη, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν ένα (1) πιστόλι με φυσίγγιο στη θαλάμη και το αφαιρεθέν χρηματικό ποσό από το κατάστημα κινητής τηλεφωνίας.
    Ο ανωτέρω αποφυλακίστηκε την 11-02-2011 με περιοριστικούς όρους και με αναστολή της έκτισης του υπολοίπου της ποινής του (8 ετών και 8 μηνών) από τις φυλακές Μαλανδρίνου, όπου εξέτιε πολυετή ποινή φυλάκισης για ανθρωποκτονία και σωρεία ληστειών. ”
    Σαν αποχαιρετιστήρια συμβολή στην κινητοποίηση του “Indymedia” και των ακτιβιστών αλληλεγγύων.

    • Ο/Η Βασίλης Κρίτσας λέει:

      Δεν καταλαβαίνω ποιον αποχαιρετάς και γιατί Ηλία, αλλά έχεις κάθε δικαίωμα να το κάνεις.
      Θα ήταν καλύτερα, βέβαια, να μας εξηγήσεις από πού φαίνεται η σύνδεση των παραπάνω με την αναρχία και το Ιντιμίντια. Ή πώς προκύπτει ότι επειδή έκανε αυτές τις έκνομες -και κατά δική του παραδοχή- πράξεις, δεν έχει δικαίωμα στη φοίτηση. Ή έστω πώς αντιλαμβάνεσαι την έννοια του σωφρονισμού, την κατάσταση και τα δικαιώματα των φυλακισμένων, τη στάση που πρέπει να κρατήσουν.
      Αλλά έχεις κάθε δικαίωμα να μην το κάνεις, αφού μας αποχαιρετάς, χωρίς ενθουσιασμό πια.

Κάντε ένα σχόλιο: