“Από την Αθήνα στο Παρίσι” – Εκδήλωση τιμής και μνήμης για την Ελένη Μπιμπίκου – Αντωνιάδη
Κομμουνίστρια με πλούσια ακαδημαϊκή ζωή και αγωνιστική δράση, η Ελένη Μπιμπίκου – Αντωνιάδη συμμετείχε στην ομάδα από το Παρίσι που προετοίμασε την επίσκεψη του Πολ Ελυάρ στον Γράμμο, το 1949, για να συναντήσει τους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ.
Η Ελένη Μπιμπίκου – Αντωνιάδη γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 21 του Ιούλη 1923 και έφυγε από τη ζωή στις του 13 Ιούνη 2017.
Τον Ιούνη του 2018, διοργανώθηκε στο Παρίσι “Μέρα Αφιερώματος στην Ελένη” υπό την αιγίδα του Γκι Μπυρζέλ (Guy Burgel), καθηγητή του Πανεπιστημίου Ναντέρ του Παρισιού, προέδρου της Εθνικής Γαλλικής Επιτροπής για τη «Διεθνή Ένωση Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης» (AIESEE).
Τρία χρόνια μετά τον θάνατό της μια ξεχωριστή βραδιά “για την Ελένη” έχει προγραμματιστεί στην Αθήνα.
Εκδήλωση τιμής και μνήμης για την Ελένη Μπιμπίκου – Αντωνιάδη
Κομμουνίστρια, Ιστορικό, Δημοσιογράφο
“Από την Αθήνα στο Παρίσι”
Το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη στις 7 μ.μ. θα μιλήσουμε «για την Ελένη» στον αύλειο χώρο του Μουσείου της Μακρονήσου (Αγ. Ασωμἀτων 31 – Θησείο).
Την τιμητική βραδιά θα ανοίξει η Γεωργία Μαχαίρα, πόεδρος της ΠΕΑΦΕ
OMIΛΗΤΕΣ
Χρήστος Τσιντζιλώνης
πρώην Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ και πρώην Αντιπρόεδρος της F.I.R.
«Μια συνάντηση με την Ελένη»Ιωάννα Κωτσιάβρα – Σαμπού
CELSA (Κέντρο Εφαρμοσμένων Λογοτεχνικών και Επιστημονικών Σπουδών), Paris IV Sorbonne
«Η παρουσία της Ελένης στην πολιτική σκηνή»Στην εκδήλωση θα είναι παρόντες συγγενείς, συνάδελφοι, φίλοι, σύντροφοι που γνώρισαν την Ελένη και θα συμμετέχουν με λίγα λόγια…
«Αφηγήσεις, ενθύμια στιγμών κοντά της, βημάτων μαζί της, στίχων για Εκείνη»
***
Από τα μαθητικά της χρόνια, μέσα στην περίοδο της μεταξικής δικτατορίας, η Ελένη Μπιμπίκου – Αντωνιάδη εντάχθηκε το 1940 στις γραμμές της οργανωμένης πάλης, στην ΟΚΝΕ.
Την περίοδο της Κατοχής υπήρξε από τα πρώτα μέλη της Αντίστασης, στη Σπουδάζουσα του ΕΑΜ (ΕΑΜ Νέων) και από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΠΟΝ Πειραιά, τακτική συνεργάτης στο παράνομο φύλλο «Τα νιάτα της Αθήνας», μέλος της Συντακτικής Επιτροπής της «Νέας Γενιάς», ενώ παράλληλα είχε γραφτεί στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών (Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας).
Μετά την Απελευθέρωση, έλαβε μέρος στην ανασυγκρότηση της Ελληνογαλλικής Ένωσης Νέων και έγινε γενική γραμματέας της. Πήρε το πτυχίο της από τη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών το Μάη του 1945 και, στη συνέχεια, συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι ως υπότροφος της γαλλικής κυβέρνησης, την περίοδο 1946-’47, όπου εγκαταστάθηκε έκτοτε.
Βασικό αντικείμενο των διατριβών της ως πανεπιστημιακός αποτέλεσε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Αυτό συνέβαλε στο να γίνει μία από τις πρώτες Ελληνίδες γυναίκες που εργάστηκαν στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας, αλλά και σε άλλα επιστημονικά ερευνητικά κέντρα, όπως το Κέντρο Ιστορικών Ερευνών, του οποίου ήταν και ιδρυτικό μέλος.
Με την εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Ελλάδα, στις 21 Απρίλη 1967, συμμετείχε στην ίδρυση της Ελληνικής Αντιδικτατορικής Επιτροπής Γαλλίας, η οποία υπό τον τίτλο «Ελληνογαλλική Κίνηση για μια Ελεύθερη Ελλάδα» κατέστη «Σύλλογος 1901», ώστε να έχει πλήρως το δικαίωμα ελεύθερης δράσης στη Γαλλία. Εξελέγη Γενική Γραμματέας της «Κίνησης».
Η Ελένη Μπιμπίκου – Αντωνιάδη συμμετείχε ως προσκεκλημένη από τη Δυτική Ευρώπη στις εργασίες της 12ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968 και τάχθηκε με τις Αποφάσεις της. Συμμετείχε επίσης στη διευρυμένη 13η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ τον Γενάρη του 1969.
Μέχρι το τέλος της ζωής της, υπήρξε μέλος πολλών επιστημονικών επιτροπών και συλλόγων, πρόεδρος της Εθνικής Γαλλικής Επιτροπής της Διεθνούς Εταιρείας Σπουδών Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης, αντιπρόεδρος της Διεπιστημονικής Εταιρείας «Pierre Belon» στο Παρίσι, πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Ελληνικών Προβλημάτων (ΟΜΕΠ) στο Παρίσι, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Οικονομικής Ιστορίας (Αθήνα) κ.λπ.
Έχει τιμηθεί με το μετάλλιο της Εθνικής Αντίστασης, με το τιμητικό δίπλωμα Δημοσιογράφων Εθνικής Αντίστασης και με Ακαδημαϊκούς Φοίνικες στη Γαλλία, καθώς και με άλλες διακρίσεις.
Η Ελένη Μπιμπίκου – Αντωνιάδη συμμετείχε στην ομάδα από το Παρίσι που προετοίμασε την επίσκεψη του Πολ Ελυάρ στον Γράμμο, το 1949, για να συναντήσει τους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ. Υπήρξε ανταποκρίτρια του Ριζοσπάστη στη Γαλλία, διαδεχόμενη το σύζυγό της, Αντώνη Αντωνιάδη, μετά το θάνατό του και μέχρι το 1991.
