Ο Μάκης Κοψίδης κατηγορεί για οπορτουνισμό το ΚΚΕ και σπάει το κοντέρ της γραφικότητας

Με ένα βαρυ-ασήμαντο άρθρο-παρέμβαση και τομή συνάμα στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου, ο Μάκης Κοψίδης κατακεραυνώνει τους κομμουνιστές για απίστευτο οπορτουνισμό στο Μακεδονικό ζήτημα και σπάει το κοντέρ της γραφικότητας.

Με ένα βαρυ-ασήμαντο άρθρο στην Αυγή, παρέμβαση και τομή συνάμα στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου, ο Μάκης Κοψίδης κατακεραυνώνει τους κομμουνιστές για απίστευτο οπορτουνισμό στο Μακεδονικό ζήτημα και σπάει το κοντέρ της γραφικότητας.

Πιο συγκεκριμένα λέει πως το ΚΚΕ είχε μια συγκεκριμένη θέση για το όνομα, που την άλλαξε μόνο και μόνο για να μη συμπέσει με την κυβέρνηση. Πως η νέα θέση του Κουτσούμπα είναι “όχι σε οποιαδήποτε συμφωνία”. Και πως το μόνο που τον εΝΔιαφέρει δεν είναι το ΝΑΤΟ, αλλά να χτυπήσει την κυβέρνηση Τσίπρα, όπως ακριβώς και η ΝΔ.

(Το πιάσατε το υπονοούμενο με τα κεφαλαία στο “εΝ.Δ.ιαφέρει”, έτσι; Φανταστείτε πόσο περήφανος πρέπει να ένιωσε, με την έμπνευσή του, μόλις το σκέφτηκε).

Στο τέλος, ρίχνει κι ένα υστερόγραφο για το Στάλιν, που είχε ασχοληθεί με το εθνικό ζήτημα αλλά έκανε διάφορες εθνοκαθάρσεις, έτσι για να πιάσει και το ευρύ αστικό κοινό.

Πρώτο δεδομένο: ο Μάκης Κοψίδης, που δήλωνε κομμουνιστής, έφυγε για το Συνασπισμό, πέρασε από τους Οικολόγους Πράσινους, πήγε με το Βενιζέλο στο ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν τον ακολούθησε στη σύγκλισή του με τη ΝΔ και τώρα φλερτάρει ξανά με το ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορεί το ΚΚΕ, που έχει σταθερή θέση επί του ζητήματος της ονομασίας από το 92′ -όταν όλοι οι άλλοι έλεγαν πως “το όνομά μας είναι η ψυχή μας”- για οπορτουνισμό. Το άκρων άωτο της τραγικής ειρωνείας…

Δεύτερο δεδομένο: δεν είναι κρίμα για το Μάκη να κλείνει έτσι με ελαφριά την καρδιά την πόρτα της Νέας Δημοκρατίας; Είναι το μόνο κόμμα στο οποίο δεν έχει δοκιμάσει την τύχη του για πολιτική καριέρα, γιατί να μην αφήνει ανοιχτό ένα δίαυλο, εφόσον χρειαστεί να προσαρμόσει εκ νέου τις αταλάντευτες πολιτικές αρχές του;

Τρίτο δεδομένο: είναι τέτοια η εΝ.Δ.εια επιχειρημάτων του Κοψίδη, όσο φτωχή κι η φαντασία του στις Σεφερλιές και τα λογοπαίγνια. Το κομμάτι δεν αντέχει ιδιαίτερης κριτικής, είναι όμως πολύ διδακτικό για τα πολιτικά ρετάλια και το λόγο που επιστρατεύει η κυβερνητική φυλλάδα, για να χτυπήσει τους κομμουνιστές.

Αντί επιλόγου, ας θυμίσουμε τι έλεγε το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού, όταν ο Κοψίδης άφησε την Κουμουνδούρου, στοχεύοντας σε μεγάλη καριέρα στο ΠΑΣΟΚ -αλλά πόνταρε σε κουτσό άλογο.

“Ευχαριστούμε το Μ. Κοψίδη για την προσφορά του στο κόμμα μας, στο σύντομο χρονικό διάστημα που στάθμευσε στον ΣΥΝ στο συνεχές ταξίδι του από κόμμα σε κόμμα, ως αποσπασμένου από την υπηρεσία του και του ευχόμαστε καλή και μακρόχρονη διαμονή στο «ρεύμα Βενιζέλου»”.

Η ευχή για μακρόχρονη διαμονή δυστυχώς δεν έπιασε, μπορούν όμως να τον ευχαριστήσουν εκ νέου για τη βρώμικη δουλειά που βγάζει σήμερα, επιστρέφοντας κοντά τους.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6


Notice: Only variables should be passed by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38
2 Σχόλια

  • Ο/Η NIKOLAS λέει:

    Να χρησιμοποιήσουμε μια συνέντευξη της Αλέκας Παπαρήγα το 2011 σε εφημερίδα της ΠΓΔΜ, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ακόμα ένα μικρό οπορτουνιστικό κόμμα.
    1) Με τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ η ΠΓΔΜ μπαίνει στο ΝΑΤΟ και στη συνέχεια στην ΕΕ. Έλεγε, λοιπόν, η Αλέκα τότε: “Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, που είναι ιμπεριαλιστικές ενώσεις, περιπλέκει τα πράγματα και προκαλεί σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς. Απαιτείται, λοιπόν, ρήξη με τις ιμπεριαλιστικές οργανώσεις, για το αδυνάτισμά τους, για ανατροπή των σχεδιασμών τους, γιατί ακόμη κι αν υπάρξει μια ικανοποιητική συμφωνία για το όνομα, αυτή δεν είναι ικανή από μόνη της να αποτρέψει τους κινδύνους για τους λαούς που προκύπτουν από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.”
    2) Με τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ αναγνωρίζεται μακεδονική εθνότητα και γλώσσα. Έλεγε, λοιπόν, η Αλέκα τότε: “Καταρχήν, κατά τη γνώμη μας, από τη στιγμή που η Μακεδονία μοιράστηκε, με τους βαλκανικούς πολέμους, κανείς δεν μπορεί να έχει το «προνόμιο» της αποκλειστικής χρήσης της έννοιας «Μακεδονία» και των παραγώγων αυτής της λέξης. Για μας, Μακεδόνας είναι κι αυτός που έχει γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη κι αυτός που έχει γεννηθεί στα Σκόπια, κι ας μιλούν διαφορετική γλώσσα, κι ας έχουν διαφορετική εθνική συνείδηση ή και θρησκεία. Για μας η έννοια Μακεδονία έχει γεωγραφικά χαρακτηριστικά κι όχι εθνικά.
    Η Μακεδονία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια μεγάλη γεωγραφική περιφέρεια, όπου ζούνε διάφορα έθνη.”
    Οπότε άνθρακες ο θησαυρός Μάκη…

Κάντε ένα σχόλιο: