“Αλήτες, ρουφιάνοι, Αμερικάνοι…” – Διαδηλωτές γιουχάρουν τα μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ έξω από την Αμερικάνικη πρεσβεία

Οι Συριζαίοι φώναζαν χειροκροτούσαν ειρωνικά και φώναζαν “ποτέ ξανά φασισμός”, ενώ ο κόσμος επέστρεφε μαζικά από τη Σούτσου για να γλιτώσει από τα χημικά που έριξαν τα “δημοκρατικά, αντιφασιστικά” ΜΑΤ της αριστερής κυβέρνησης στο Μετρό των Αμπελοκήπων.

Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ! Το ΠΑΣΟΚ αργοπεθαίνει, αλλά η Νεολαία του έχει κρατήσει τη ματοβαμμένη σημαία του Πολυτεχνείου. Έρχεται κάθε χρόνο με μέλη που κυκλοφορούν σαν αστακοί και τρέχουν σαν πράσινα άλογα, για να τερματίσουν την πορεία πριν αρχίσουν να μαζεύονται οι άλλοι και έρθουν σε επαφή με οποιονδήποτε.

Οι Συριζαίοι προς το παρόν έρχονται την ίδια ώρα με τα άλλα μπλοκ. Κρατάνε όμως απόσταση ασφαλείας, συγκεντρώνονται στην Ομόνοια και πορεύονται μόνοι τους, για να μην έχουν δυσάρεστες εκπλήξεις και συναντήσεις.

Μα αυτοί δεν είναι που περπατάνε τα στελέχη τους στο δρόμο και τους σταματάει ο κόσμος για να τους συγχαρεί και να τους παινέψει; Ναι, αλλά αυτό στο στενό περιβάλλον των μετακλητών, που έχει χωρίσει αμετάκλητα με την πραγματικότητα και πιστεύει πως αυτό εκφράζει το μήνυμα του Πολυτεχνείου, αναπτύσσοντας έτσι ένα νέο είδος πολιτικού παχυδερμισμού. Δεν τους φτύνει ο κόσμος, απλώς βρέχει -και όντως έβρεχε το πρωί. Δεν είναι εξοργισμένος ο κόσμος που τους βρίζει, είναι βαλτοί που θέλουν να έρθει ο Κούλης…

Πέρσι το θλιβερό (ποσοτικά και ποιοτικά) μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ ερχόταν πίσω από τα μαζικά μπλοκ των κομμουνιστών. Φέτος ακολουθούσαν με ένα δεκάλεπτο καθυστέρηση, πίσω κι από τα 25 άτομα που είχε το ΜΕΡΑ 25 του Βαρουφάκη. Προς στιγμήν φαινόταν πως είχαν χάσει το δρόμο και έστριψαν προς το άγαλμα του Τρούμαν, για να καταθέσουν εκεί στεφάνια. Αλλά με τα πολλά φάνηκαν στον ορίζοντα και δεν ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς τη συνέχεια.

Κάποιοι δεν είχαν προλάβει να διαλυθούν. Κάποιοι άλλοι είχαν μείνει και τους περίμεναν συνειδητά. Ενώ μια μεγάλη μερίδα του κόσμου επέστρεφε από τη Σούτσου, γιατί στο σταθμό του Μετρό στους Αμπελόκηπους έπεφταν χημικά από τα ΜΑΤ. Μόλις οι Συριζαίοι έφτασαν στην αμερικάνικη πρεσβεία, άρχισαν οι γιούχες και τα συνθήματα για να τους υποδεχτούν:

Αλήτες, ρουφιάνοι, Αμερικάνοι… καθώς και ΝΤΡΟΠΗ, ΝΤΡΟΠΗ…

Άλλοι τους θύμιζαν το σατανικά καλό σύμμαχό τους τον Τραμπ, ενώ δυο-τρεις πιο θερμόαιμοι πέταξαν πλαστικά μπουκαλάκια με νερό. Οι Συριζαίοι άρχισαν να χειροκροτούν ειρωνικά, χωρίς να ιδρώσει το αυτί τους και φώναζαν “Ποτέ ξανά φασισμός” σε αυτούς που επέστρεφαν για να γλιτώσουν από τα χημικά που έριξαν τα “αριστερά, δημοκρατικά” ΜΑΤ της κυβέρνησης. Στη συνέχεια σκέφτηκαν να φωνάξουν και το “ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ”, για να μην αφήσουν τίποτα χωρίς να το μαγαρίσουν πολιτικά, ενώ κάποιοι έμπλεξαν σε μικρής έντασης διενέξεις και διαπληκτισμούς με όσους βρίσκονταν στο πεζοδρόμιο απέναντι από την πρεσβεία.

Κι ούτε καν για τους τύπους, ένα σύνθημα ενάντια στις ΗΠΑ και τον ιμπεριαλισμό, μπροστά στην πρεσβεία που κινούσε τα νήματα, στηρίζοντας τη χούντα.

Γιατί να ντραπούν όμως; Μπορεί να έχουν Τσίπρα, αλλά δεν έχουν τσίπα. Και δεν πρόκειται να κοκκινίσουν, ούτε από ντροπή, ούτε -πολύ περισσότερο- πολιτικά. Γιατί τους φτύνουν κι αυτοί πιστεύουν ότι βρέχει…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: