Αδημοσίευτη ποίηση.
“Τσιγγάνες στιγμές κλαίνε στο πεζοδρόμιο, φεύγουνε τα όνειρα μέσα στους καπνούς των νεκρών κι όλα τα παράθυρα κλειστά… “
“Μαύρο βιβλίο η Ιστορία σου, κόκκινη η γραφή με αίμα των εγκλημάτων σου. Οι νεκροί των προγόνων και των απογόνων σου βογκάνε στους τρούλους των εκκλησιών και στα καμπαναριά σου, πεινάνε και διψάνε για Δικαίωση…”
“Τώρα η πόλη του Αγρινίου Επιτάφιο θυμίζει καθώς αίμα και θάνατο η άνοιξη μυρίζει Μια πόλη χτυπημένη, μια ανοιχτή πληγή Κι ήτανε Μεγάλη Παρασκευή…”
“…με χέρια σταυρωμένα στην σιωπή να μαρτυρά τους χρόνους, τους χρόνους που επόθησε να ζήσει σαν Ιθάκη…”
«30 μικρά διηγήματα» γεμάτα αναμνήσεις και νοσταλγία. Τριάντα μικρές ιστορίες ενηλικίωσης. Η Θεσσαλονίκη του παρελθόντος. Τα νιάτα, ο έρωτας, η φιλία, η φτώχεια, αλλά και η αλληλεγγύη, ο αγώνας για ένα καλύτερο αύριο – Από τις εκδόσεις “Σύγχρονη Εποχή”
“Φτώχεια γυμνή, φτώχεια πικρή προκύπτει του ανθρώπου κι ούτε σταμνί κι ούτε νερό να πιεί, να μολογήσει..”
“Ξύπνησε από τη νάρκη σου, πλάι πλάι θα βαδίσομε στο ρίγος της αυγής. Σήκω, μάζεψε την αξίνα σου, το δρέπανό σου.”
“Δεν περισσεύει της Κυριακής το πρωινό· κι όμως αστράφτει μέσα μας…”
“Όπου κατατρεγμένοι και φτωχοί εκεί κ’ η ποίησή μου παραστάτης· οι στίχοι της δονούνται από ψυχή κ’ είναι για ν’ ανταριάζουν άρματά της.”
