Ο κορονοϊός και οι πρόσφυγες: Πόσο απέχουμε από τον Μπόρις Τζόνσον;

Είναι πολύ συνηθισμένο σε κάθε ζήτημα της επικαιρότητας να ξεφυτρώνουν ειδικοί. Μόλις πριν λίγες ημέρες είχαμε γεμίσει διεθνολόγους, γεωστρατηγικούς αναλυτές, ειδήμονες επί του προσφυγικού ζητήματος και ειδικούς σε ζητήματα υβριδικού πολέμου. Τώρα γίναμε λοιμωξιολόγοι, επιδημιολόγοι ή έστω απλοί παθολόγοι. Λογικό, αφού περνάμε πολλές ώρες διαβάζοντας άρθρα και παρακολουθώντας τηλεόραση, κάτι μαθαίνεις. Ωστόσο, τι καταλαβαίνουμε από αυτά που ακούμε; Ανακοινώθηκε πριν από λίγες ημέρες ότι δεν θα γίνονται τεστ σε άτομα τα οποία δεν είναι σε κρίσιμη κατάσταση, δεν έχουν δηλαδή έντονα συμπτώματα ή δεν ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες. Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, ο οποίος ζητάει να γίνονται μαζικές εξετάσεις προκειμένου οι ειδικοί να έχουν όσο το δυνατό περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον ιό. Επιπλέον, η μη διεξαγωγή τεστ, όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, δίνει μια εντελώς στρεβλή εικόνα για το πού βρισκόμαστε. Δηλαδή, όσο δεν γίνονται τεστ ο αριθμός των κρουσμάτων θα παραμένει ψευδώς χαμηλός. Και άντε μετά να μαζέψεις τους ελληναράδες που θα πιστεύουν ότι τα δύσκολα πέρασαν. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και η πληροφόρηση ότι η χώρα μας ήταν τόσο θωρακισμένη που ήδη τελείωσαν τα αντιδραστήρια!

Επιπλέον, όλοι ορθά εξοργίζονται για την απόφαση του Μπόρις Τζόνσον στην Αγγλία, αλλά και σε άλλες χώρες, να αφήσουν πρακτικά ανεξέλεγκτο τον ιό και ας πεθάνουν χιλιάδες. Αρκεί να μην πεθάνει εντελώς η οικονομία. Ωστόσο, αυτή η πρακτική δεν είναι μακριά μας. Ας δούμε για παράδειγμα τι συμβαίνει στα νησιά και στα άλλα μέρη που φιλοξενούν χιλιάδες πρόσφυγες.

Το Κράτος σε αυτές τις περιπτώσεις έλαμψε δια της απουσίας του. Συνειδητά δεν έλαβε όλες τις προηγούμενες ημέρες κανένα μέτρο για τον περιορισμό της διάδοσης του ιού ανάμεσα στον προσφυγικό πληθυσμό και κατ’ επέκταση ανάμεσα στον πληθυσμό των νησιών και των άλλων περιοχών όπου ζουν πρόσφυγες. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να ενημερώσουν τους πρόσφυγες για το τι συμβαίνει, για τα μέτρα πρόληψης ή για τον περιορισμό των μετακινήσεών τους. Δεν έλαβε κανένα μέτρο ώστε να υπάρχει νερό για να μπορούν να πλύνουν τα χέρια τους. Εννοείται πως δεν εξόπλισε με μάσκες και αντισηπτικά τις αντίστοιχες δομές, θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τους ίδιους τους πρόσφυγες, αλλά και όσους εργάζονται ή έρχονται σε επαφή με τους πρόσφυγες. Χθες, Τρίτη, το αρμόδιο Υπουργείο ανακοίνωσε μια δέσμη μέτρων, η οποία δεν έχει καμία προφανή αξία και φαίνεται σαν να λήφθηκαν από ανθρώπους που δεν έχουν την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα. Αποφασίστηκε ο περιορισμός των ανθρώπων μέσα στα καμπ, περίκλειστων από συρματοπλέγματα, ότι θα τους μοιράζεται φαγητό μια φορά τη μέρα, θα υπάρχουν χώροι απομόνωσης και ότι θα μετακινούνται σε ομάδες στις πόλεις. Όποιος έχει μπει σε καμπ αντιλαμβάνεται ότι αυτά είναι εντελώς ανεδαφικά. Ακόμα, κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει ληφθεί για τους εργαζόμενους στο προσφυγικό, για αυτούς δηλαδή που έρχονται καθημερινά σε επαφή με τους πρόσφυγες στα ΚΥΤ ή στις υπόλοιπες δομές. Όλα αφήνονται στην πρωτοβουλία της κάθε οργάνωσης ή του κάθε φορέα. Με άλλα λόγια η πιθανότητα να μεταδοθεί προς τον προσφυγικό πληθυσμό ο ιός είναι τεράστια καθημερινά και αν έχει ήδη προσβληθεί από τον κορωνοϊό κάποιος πρόσφυγας, θα αργήσουμε πολύ να το μάθουμε. Τα κρούσματα θα πολλαπλασιάζονται και χιλιάδες θα νοσήσουν. Τελικά πόσο απέχουμε εμείς από την Αγγλία του Μπόρις Τζόνσον;

Εκτός από τον προφανή ρατσισμό του επίσημου κράτους, το οποίο αποφασίζει να αφήσει ουσιαστικά ανεξέλεγκτη την κατάσταση καταδικάζοντας τους πρόσφυγες, είναι δεδομένο ότι σε περίπτωση ανακοίνωσης κρούσματος σε πρόσφυγα θα ξαναβγούν παγανιά όλα τα ρατσιστικά αντανακλαστικά των ντόπιων. Η πρόσφατη ανοχή –για να το πω κομψά- των κρατικών αρχών στα πογκρόμ εναντίον προσφύγων και εργαζόμενων στο προσφυγικό, μάλλον μας δείχνει πώς θα κινηθεί αυτό το φασιστικό καρκίνωμα της ελληνικής κοινωνίας. Επίσης, όλη αυτή η κατάσταση ήδη αξιοποιείται από την κυβέρνηση προκειμένου να πιέσει για κλειστά κέντρα, για ξερονήσια ή οτιδήποτε άλλο. Κρατήστε ότι προχτές έφτασε βάρκα στην Τζια και περίπου 150 πρόσφυγες παραμένουν εκεί.

Όσο εμείς είμαστε στα σπίτια μας και αναμένουμε να περάσει το κύμα της έξαρσης της πανδημίας, υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι όχι απλά είναι απροστάτευτοι, αλλά οδηγούνται με βεβαιότητα στην ασθένεια και ορισμένοι από αυτούς στο θάνατο. Φυσικά αυτό έχει πάψει να ενοχλεί προ πολλού τις κατά τα άλλα… φιλεύσπλαχνες μάζες οι οποίες χαίρονται όταν καίγονται και πεθαίνουν προσφυγάκια. Το τραγικό όμως είναι ότι ακόμα και σε ζητήματα δημόσιας υγείας, ο ιός του ρατσισμού είναι δυστυχώς δύσκολο να ξεριζωθεί. Το ίδιο και ο ιός της αδιαφορίας. Σε τέτοιες κρίσιμες ώρες, τώρα που βγαίνουν στην επιφάνεια τα πιο όμορφα και τα πιο άσχημα χαρακτηριστικά μας, είναι ζήτημα της συλλογικής μας επιβίωσης να μην ξεχνάμε όσους έχουν ανάγκη. Τώρα είναι ακόμα πιο αναγκαίο από ποτέ να προχωρήσει ο απεγκλωβισμός των ανθρώπων από τα νησιά, η εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης για όλους, η ελεύθερη και απεριόριστη πρόσβαση όλων των ανθρώπων στις υπηρεσίες Υγείας.