«Μίκη, είσαι μεγάλο κωλόπαιδο»

Μίκη, είχαν πιστέψει πως είσαι δικός τους, πως άλλαξες, πως στα γεράματα διέκρινες επιτέλους το συμφέρον της πατρίδας, τον «καλό» Έλληνα από τον «σκάρτο». Εσύ όμως τους άφησες το καλύτερο για το τέλος.

Μίκη, δεν είσαι εντάξει. Είχαν ετοιμάσει φιέστες και τους τις χάλασες. Είχαν ετοιμάσει λάβαρα και λογύδρια μίσους απέναντί μας –απέναντι δηλαδή σε εκείνους με τους οποίους δεν σταμάτησες ποτέ να παλεύεις στο πλευρό τους– για να σε αποχαιρετήσουν σαν δικό τους. Για να σταθούν δίπλα σου στην κηδεία και να σε ξεπροβοδίσουν στην τελευταία σου κατοικία.

Όμως δεν τους άφησες. «Έφυγες» και τα έκανες όλα ρημαδιό. Τους άφησες να βράζουν στο ζουμί τους, να πασχίζουν να βγάλουν ένα υποκριτικό χαμόγελο για να μη γίνουν ρεζίλι, να γράψουν ένα στοιχειώδες συλλυπητήριο μήνυμα για να κρατήσουν τα προσχήματα.

Τι άλλο να κάνουν, άλλωστε; Μπορούν να τα βάλουν με το ανάστημά σου; Να σε λερώσουν; Να υποβιβάσουν την τέχνη και το ταλέντο σου;

Αν και κάποιοι το προσπάθησαν, με τον πιο επαίσχυντο τρόπο, βάζοντας σε πρωτοσέλιδα κομμουνιστές να σε κυνηγάνε.

Μίκη, έσκασαν από το κακό τους. Το φυσάνε και δεν κρυώνει. Είχαν πιστέψει πως είσαι δικός τους, πως άλλαξες, πως στα γεράματα διέκρινες επιτέλους το συμφέρον της πατρίδας, τον «καλό» Έλληνα από τον «σκάρτο».

Εσύ όμως τους άφησες το καλύτερο για το τέλος. Πήρες θέση, διάλεξες πλευρά, έσβησες τα μικρά και κράτησες μόνο τα «Μεγάλα Μεγέθη». Και όρισες ξεκάθαρα ποιος είναι ο «σκάρτος», ο πατριδοκάπηλος, ο γιαλαντζί πατριώτης.

Τώρα, κρατάνε τα λάβαρα και δεν ξέρουν τι να τα κάνουν. Είχαν πειστεί πως εκείνοι θα σε συνόδευαν στο θάνατο. Είχαν ετοιμάσει τους επικήδειους, γράφοντας με μεγάλα γράμματα πως τα «στερνά τιμούν τα πρώτα». Τώρα, τρέχουν να τα σβήσουν. Μπερδεύουν τα λόγια τους, πασχίζουν να κρύψουν την αμηχανία και τον θυμό τους για το κάζο που έπαθαν.

Περιμένουν να περάσουν οι μέρες και να ξεχαστεί ο χαμός σου, για να συνέλθουν. Τι ανόητοι, αλήθεια, αν πραγματικά το πιστεύουν αυτό. Αν, έστω και για μια στιγμή, ευχήθηκαν να ξεχαστείς, να σβήσεις μέσα στη λήθη του χρόνου. Ανόητοι και αδαείς, που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τις μεγάλες προσωπικότητες από τα ανθρωπάκια και τους τιποτένιους.

Μίκη, εμείς θα σε θυμόμαστε ως έναν σπουδαίο καλλιτέχνη, ως έναν από τους σημαντικότερους που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα. Εκείνοι θα σε θυμούνται ως «κωλόπαιδο». Επίτρεψέ μας να σε αγαπάμε και γι’ αυτό.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6


Notice: Only variables should be passed by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/functions.php on line 38
1 Σχόλιο

Κάντε ένα σχόλιο: