Κυριάκος Μητσοτάκης: Η Οδύσσεια ενός πολιτικού κρατούμενου

Οι πέντε δεκαετίες ήταν η αρχή. Ο Μητσοτάκης κλείνει μισό αιώνα ζωής και η Κατιούσα θυμάται κάποιες από τις μεγάλες στιγμές που έχει χαρίσει μέχρι σήμερα το “καλύτερο βιογραφικό της χώρας” και ο μικρότερος “πολιτικός εξόριστος” της ιστορίας.

Σήμερα κλείνει τα 50 του χρόνια ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά κόσμον Κούλης, κι η Κατιούσα εν είδει γενέθλιας ευχής θυμάται κάποια χαρακτηριστικά στιγμιότυπα από την πορεία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από τον καιρό που ήταν ακόμα υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης της κυβέρνησης Σαμαρά μέχρι σήμερα, όπου παρά τις ομολογουμένως φιλότιμες προσπάθειες του ίδιου και του κόμματός του να μας κατσικώσουν στο σβέρκο την κυβέρνηση Σύριζα για τις επόμενες τουλάχιστον δύο τετραετίες, συγκεντρώνει σοβαρές πιθανότητες για επόμενος πρωθυπουργός της χώρας.

Καθαρίστριες-εργολάβοι

Μια από τις πρώτες φορές που ο Μητσοτάκης συγκέντρωσε μαζικά τα φώτα της δημοσιότητας, ήταν στις 16 Δεκεμβρίου 2013, όταν σε ερώτηση εκπροσώπου των απολυμένων τότε καθαριστριών του Υπουργείου Οικονομικών έκανε την πρόταση-τομή οι απολυμένες να συστήσουν “Κοινωνική Επιχείρηση”, οι οποίες μάλιστα “θα προτιμούνταν” από το δημόσιο, ώστε να λύσουν το πρόβλημα βιοπορισμού τους. “Θα γίνουμε δηλαδή επιχειρηματίες;” ήταν η εύλογη απορία που ακολούθησε. “Θα γίνετε επιχειρηματίες”, επιβεβαίωσε αμέσως ο υπουργός, διότι ως γνωστόν αν χάσεις το ψωμί σου στο δημόσιο, εκείνο που σε σώζει είναι το παντεσπάνι της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας. Δυστυχώς οι καθαρίστριες σε μια από τις λίγες περιπτώσεις τήρησης προεκλογικών δεσμεύσεων του Σύριζα επαναπροσελήφθησαν, και μια μοναδική ευκαιρία σύγκλισης με πετυχημένα μοντέλα του εξωτερικού, όπως τα διαφήμιζε ο Μητσοτάκης χάθηκε. Το άθλιο καθεστώς των εργολαβιών με τις εργασιακές συνθήκες κάτεργου ωστόσο διατηρήθηκε κι από την πρώτη φορά αριστερά, γιατί πάνω απ’ όλα το κράτος έχει συνέχεια.

Το ψωμί της ξενιτιάς είναι πικρό

Ειδικά όταν πρόκειται για πολιτική εξορία, σε μια καθοριστική για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου, όπως είναι η βρεφική και νηπιακή ηλικία. Αξέχαστη ήταν η στιγμή τον Ιούλη του 2016, όταν ο πρόεδρος πια της ΝΔ δήλωνε από βήματος βουλής ότι η αριστερά δε διαθέτει το μονοπώλιο στους αγώνες καθότι: “Εγώ έξι μηνών ήμουν πολιτικός κρατούμενος και έχασα έξι χρόνια από τη ζωή μου στην εξορία. Μαθήματα δημοκρατίας, η παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή που έφερε τη δημοκρατία, δεν δέχεται”. Τα κύματα γέλωτος που ξέσπασαν από τους άκαπνους κι αναίσθητους συναδέλφους του, έκαναν τον Κούλη να αναφωνήσει με αγανάχτηση: “Γιατί γελάτε κύριοι;”. Ο μόνος που θα μπορούσε να τον καταλάβει, αν και δυστυχώς δεν έκανε δημόσια δήλωση συμπαράστασης, είναι ο έτερος πολιτικός κρατούμενος και μετανάστης βιοπαλαιστής ΓΑΠ, ο οποίος στα ξένα εργάστηκε από υλοτόμος μέχρι κηπουρός, ενώ κατά δήλωση του “έχει καθαρίσει τη μισή Στοκχόλμη”.

Γιατί δε βγαίνει η τροχαία στο τηλέφωνο;

Η ασύλληπτη τραγωδία στη Μάνδρα, για την οποία τα μαχαίρι φτάνει στο κόκκαλο έτι μία φορά, είχε και τις ανάλαφρες πινελιές της, για τις οποίες φρόντισε ο λογαριασμός του προέδρου της ΝΔ στο twitter. Έτσι λοιπόν, στον εν λόγω λογαριασμό ανέβηκε ανάρτηση στην οποία σημειωνόταν η εξής ρηξικέλευθη πρόταση:

Κανένας δεν μπορεί αν πει με βεβαιότητα αν ο συντάκτης του τουί έχει πάρει διαζύγιο με την κοινή λογική ή απλώς με το συντακτικό της κοινής νεοελληνικής. Όπως και ‘να χει, ο Κούλης φέρθηκε με την πυγμή και τη γενναιότητα που αρμόζει σε κάθε μεγάλο ηγέτη, βγάζοντας στη σέντρα το δαπιτοτρολ Nick Romanos που ανήκει στους διαχειριστές του λογαριασμού να ερμηνεύσει τη σιβυλλική δήλωση, να αναλάβει την ευθύνη του τιτιβίσματος και να αποδώσει την πανελλήνια έκρηξη θυμηδίας σε διαδικτυακή συριζαϊκή σκευωρία.

Φυσική ανισότητα

Εκτός από τις βαρυσήμαντες παρεμβάσεις του σε θέματα επικαιρότητας, ο Κούλης έχει να προσφέρει και βαθυστόχαστες φιλοσοφικές παρατηρήσεις για την ανθρώπινη φύση και τα χαρακτηριστικά της. Στην περασμένη ΔΕΘ αίσθηση προκάλεσε απόσπασμα ομιλία του στο οποίο σημείωνε ” Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες. Κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση και όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη Δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα.” Θα έλεγε κανείς πως ο ομοϊδεάτης του, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, υπερθεματίζοντας στην εν λόγω ρήση, έκλεψε τη λάμψη που άρμοζε στην οξυδερκή φράση με το περίφημο τουί που έκανε λόγω για λιοντάρια που τρώνε ζέβρες και ελέφαντες που πατούν την τίγρη. Σημασία έχει ότι και οι δύο έχουν δίκιο, καθώς αν η φύση ήθελε την ισότητα, θα μας έκανε όλους γόνους Μητσοτάκηδων.

Η θεωρία του ενός άκρου

Και συγκεκριμένα του αριστερού, το οποίο όπως κατέδειξε κατά τη διάρκεια αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση στη βουλή στις αρχές του περασμένου Ιούλη, αποτελεί πρακτικά τη μόνη μήτρα της τρομοκρατίας στη χώρα.” Η τρομοκρατία -θα το επαναλάβω άλλη μια φορά, η τρομοκρατία, όχι η βία- με μία εξαίρεση, την τραγική δολοφονία του Π. Φύσσα, είχε προέλευση από τη μήτρα της άκρας αριστεράς. Είτε σας αρέσει είτε όχι”, ήταν τα ακριβή λόγια του προέδρου, ο οποίος με πνεύμα μεγαθυμίας δέχτηκε να εξαιρέσει το Φύσσα από τα θύματα της ακροαριστερής τρομοκρατίας (με σκουρόχρωμους σαν το δολοφονημένο ποδηλάτη Λουκμάν δεν καταδέχτηκε να ασχοληθεί καν, ο δε Τεμπονέρας είναι τουλάχιστον προϊστορική υπόθεση), πολύ κακώς λέμε εμείς, διότι όπως “είναι γνωστό” στο πανελλήνιο ο… Ρουπακιάς “υπήρξε” κνίτης.

Στενές επαφές τρίτου τύπου στον Υμηττό

Απλώς υπενθυμίζουμε τη σκηνή. Δε χρειάζονται περσότερα.

Η ευρωπαϊκή πορεία του ΠΑΟΚ και ο κουβάς για το περσινό Μπαρτσελόνα-Παρί

Τα αθλητικά είναι από τα γέρα χαρτιά του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως αποδεικνύει και η ευχή που έδωσε στο Θοδωρή Ζαγοράκη το περασμένο φθινόπωρο για “καλή ευρωπαϊκή πορεία” της ομάδας, σε μια στιγμή που η τελευταία είχε ήδη αποκλειστεί από τις σχετικές διοργανώσεις.

Ανεπανάληπτες στιγμές κληρονομικού χαρίσματος αλλά και πολιτικής αντιπαράθεσης επιπέδου μας είχε χαρίσει μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα στο τουίτερ πέρσι με αφορμή την τότε αναμέτρηση της Μπαρτσελόνα με την Παρί Σαιν-Ζερμέν και το θρυλικό 6-1. Ο πρωθυπουργός έκανε καζούρα με βάση αποτυχημένη πρόβλεψη Κούλη υπέρ της Παρί πριν τον αγώνα, για να λάβει την εξίσου εμπνευσμένη απάντηση πως “Καλά, μια λάθος πρόβλεψη για το Champions League έκανα, δεν έχασα και τα αποτελέσματα της ΕΛΣΤΑΤ”.

Ο Εξαρχειοδαμαστής

Τα Εξάρχεια πάντα δέσποζαν απειλητικά στο φαντασιακό του μέσου νεοδημοκράτη, ωστόσο επί Μητσοτάκη έλαβαν διαστάσεις σχεδόν μεταφυσικές, χώρα που αν πιστέψουμε κατά καιρούς τηλεοπτικά ρεπορτάζ, τα σύνορά τους πλέον ξεκινούν λίγο έξω από τη Λισαβώνα και σταματούν κάπου πριν το κέντρο της Ουλάν-Μπατόρ. Ο Κούλης δε δίστασε εξάλλου να τους προσδώσει και μια ποιητική διάσταση, όταν απαντώντας στο φιλόσοφο (ΝΕ ΤΙ;) Στέλιο Ράμφο, που είπε κάτι παγκοσμίως πρωτότυπα περί ανάγκης αυτοκριτικής του πολιτικού συστήματος, επεσήμανε τα εξής: “Η ΝΔ έχει κάνει την αυτοκριτική της για το παρελθόν. Όμως η ΝΔ, παρά τα λάθη της ήταν πάντα στη σωστή μεριά της ιστορίας κ. Ράμφο. Δεν είμαι σίγουρος ότι η σημερινή κυβέρνηση αντέχει την αυτοκριτική γιατί αν την έκανε θα έπρεπε να κάνει τη μόνη αξιοπρεπή επιλογή, να αποχωρήσει από την εξουσία. Αν δεν δαμάσει κανείς τα εσωτερικά του Εξάρχεια, τότε δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει και τα πραγματικά Εξάρχεια” . Στον ίδιο ανήκει εξάλλου η παροιμιώδης φράση περί “άβατου των Εξαρχείων”, το οποίο από το Σεπτέμβρη του 2016 δήλωνε πως θα “τελειώσει τον πρώτο μήνα”, προφανώς για να έχει χρόνο μετά να περιλάβει άλλες ενοχλητικές συνοικίες.

Χρόνια πολλά και του χρόνου γενέθλια ως πρωθυπουργός. Το ταλέντο ως φελλός το διαθέτει κι είναι κρίμα να μην ξεδιπλωθεί κι από θέση εξουσίας. Ρωτήστε και κάναν εξωγήινο να σας το επιβεβαιώσει.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: