Πωλείται Δεινόσαυρος!

Είναι δυνατόν να ανήκει σε ιδιώτη ο 150 εκατομμυρίων ετών σκελετός ενός δεινοσαύρου; Ή τα αρχαία που του πούλησαν τζιχαντιστές; Και στα δικά μας, είναι δυνατόν να συζητιέται το ενδεχόμενο μεταφοράς των αρχαίων που βρέθηκαν στη διαδρομή του Μετρό της Θεσσαλονίκης για οικονομικούς λόγους;

Είναι γνωστό σε όλους αυτό που λέγεται πολλές φορές ελαφρά τη καρδία, πως στις κοινωνίες που ζούμε «όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται». Αυτοί που το λένε εκφράζονται επικριτικά προς αυτή την κατάσταση όπου «όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται» και το λένε επικριτικά έχοντας στο μυαλό τους πως στις αγοροπωλησίες εντάσσονται και αξίες όπως η αγάπη, ο έρωτας, η ερωτική έλξη, οι δεσμοί συγγένειας, αξίες που έχουν μια προσωπική διάσταση και ο καθένας μπορεί σε προσωπικό επίπεδο να σκεφτεί πως μπορεί ο ίδιος να αποτελέσει ή και αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα, αφού αισθάνεται πως δεν τον υποχρεώνει κανείς να θέσει σε αγοροπωλησία αυτές τις προσωπικές αξίες. Ανεξάρτητα από το γεγονός πως αυτή η σιγουριά του καθενός, πως αποτελεί ο ίδιος εξαίρεση, μπορεί να αμφισβητηθεί και πως μέσα στις κοινωνίες που ζούμε δεν είναι τόσο αγνά, καθαρά και ανθρώπινα τα κίνητρα των ανθρώπων για παράδειγμα στο προσωπικό ζήτημα της επιλογής μόνιμου συντρόφου ή συζύγου, αυτοί που λένε και επαναλαμβάνουν, αλλά και αποδέχονται έστω και επικριτικά ως φυσιολογική αυτή την αλήθεια, πως στον καπιταλισμό «όλα πωλούνται και όλα αγοράζονται», δεν αντιλαμβάνονται πλήρως τι ακριβώς περιλαμβάνεται μέσα σ’ αυτά τα «όλα» που αναφέρουν.

Μέσα σ’ αυτά λοιπόν τα «όλα» που «πωλούνται και αγοράζονται» στις καπιταλιστικές κοινωνίες όπου ζούμε, περιλαμβάνεται και ο σκελετός ενός σαρκοφάγου δεινόσαυρου από τους πιο παλιούς, που έζησε πάνω στη Γη πριν από 150 εκατομμύρια χρόνια και πουλήθηκε την Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2020 σε μια δημοπρασία στο Παρίσι με τιμή 3 εκατομμύρια ευρώ, τιμή εκκίνησης της δημοπρασίας 1 εκατομμύριο ευρώ, και ανήκει πλέον σε ανώνυμο ιδιώτη αγοραστή. Όπως είπε ένας παράγοντας των δημοπρασιών, πολλοί από αυτούς που κάνουν μια τέτοια αγορά, το κάνουν για να διακοσμήσουν την κατοικία τους με το σκελετό ενός αληθινού δεινόσαυρου. Η αγοροπωλησία αυτή παραπέμπει και στις πωλήσεις αμύθητης αξίας αρχαιολογικών ευρημάτων από περιοχές που βρέθηκαν στον έλεγχο των τζιχαντιστών, που πουλήθηκαν από τους τζιχαντιστές, για να ενισχύσουν τον πόλεμο που διεξήγαγαν, σε ιδιώτες της Δύσης που είχαν τη δυνατότητα να τα αγοράσουν. Και το ερώτημα που ανακύπτει από τις αγοροπωλησίες αυτές είναι σχεδόν αυτονόητο. Είναι δυνατόν στις σύγχρονες κοινωνίες να συμβαίνουν και μάλιστα να νομιμοποιούνται τέτοιες αγοροπωλησίες; Είναι δυνατόν να ανήκουν σε ιδιώτες ο 150 εκατομμυρίων ετών σκελετός ενός δεινοσαύρου ή τα αρχαία που πούλησαν οι τζιχαντιστές για να διακοσμήσουν την κατοικία τους ή το πιο πιθανό για να κάνουν μια πολύ καλή και σίγουρη επένδυση στα λεφτά τους; Και για να μεταφέρω το ερώτημα και στα δικά μας εδώ στη Θεσσαλονίκη με τα αρχαία που βρέθηκαν στη διαδρομή του μετρό στο σταθμό Βενιζέλου, είναι δυνατόν ακόμα και να συζητείται το ενδεχόμενο μεταφοράς των αρχαίων αυτών για οικονομικούς έστω λόγους ακόμα και εύλογους; Μόνο σε μια καπιταλιστική κοινωνία μπορούν να συμβαίνουν αυτά τα αδιανόητα που αν μη τι άλλο επιβεβαιώνουν και μεγιστοποιούν την απέχθεια των μη χειραγωγημένων ανθρώπων για το καπιταλιστικό σύστημα.

Προκόπης Κωφός

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: