Αυτό είχαμε, αυτό έχουμε

Όποιος ακόμα, μετά από όσα έχουμε ζήσει, εμπιστεύεται την Κυβέρνηση, να χαρίσει το μυαλό του στην Επιστήμη γιατί είναι κρίμα τα χάμστερ.

Στην αρχή ήταν οι γρήγορες κινήσεις της κυβέρνησης που πήραν άμεσα μέτρα και δεν γίναμε Ιταλία. Το αφήγημα της εποχής ήταν ‘θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί, χωρίς να υπολογίσουμε το κόστος, πάνω από όλα η υγεία’. Όποιος τους πίστεψε να υποβληθεί άμεσα σε τεστ αντισωμάτων για αντισώματα στη βλακεία.

Ο Μητσοτάκης διάβαζε σπαρακτικά και αισιόδοξα διαγγέλματα, τα ΜΜΕ μας έλεγαν ότι είμαστε εξοπλισμένοι και προετοιμασμένοι. Όσες φωνές, προερχόμενες από τον ιατρικό κόσμο, αμφισβητούσαν την κατάσταση που περιέγραφαν τα κανάλια, αντιμετωπίζονταν είτε ως γραφικές είτε καταπνίγονταν από το θόρυβο των χειροκροτημάτων από τα μπαλκόνια. Η ατομική ευθύνη μπήκε απότομα στη ζωή μας.

Καθώς οι εβδομάδες περνούσαν, οι κυβερνητικές παλινωδίες σχετικά με τη στήριξη των εργαζόμενων, το κλείσιμο των Εκκλησιών, τα σκάνδαλα “σκοιλ ελικίκου”, το βάζω-δε βάζω μάσκα, δεν απασχολούσαν πολύ γιατί αρχίσαμε να μεθάμε από την εθνική επιτυχία στην καταπολέμηση της πανδημίας. Όποιος είπε: «εμείς οι Έλληνες όταν ενωθούμε τα καταφέρνουμε» να κλείσει τώρα αυτό το κείμενο.

Σε κάθε ενοχλητική ερώτηση προς τον Κοντοζαμάνη σχετικά με τη στελέχωση των δομών υγείας, τον έλεγχο του πληθυσμού, την επάρκεια των αποθεμάτων, η αντιμετώπιση ήταν μια αλαζονική περιφρόνηση ή κατηγορίες από το Υπουργείο ότι όποιος μιλάει για την κατάσταση στη Δημόσια Υγεία είναι φορέας fake news. Όποιος ακόμα, μετά από όσα έχουμε ζήσει, εμπιστεύεται την Κυβέρνηση, να χαρίσει το μυαλό του στην Επιστήμη γιατί είναι κρίμα τα χάμστερ.

Μέσα σε όλα είχαμε τον κακό μπάτσο, τον σκληρό του Βύρωνα, να κορυφώνει το sexiness του σε ζωντανή σύνδεση και τους δημοσιογράφους να μας ενημερώνουν για τα κουρέματα των κυβερνητικών στελεχών. Πέρασαν μήνες για να μάθουμε πόσο κόστισαν αυτές οι επικοινωνιακές υπηρεσίες αλλά δεν πέσαμε κι από τα σύννεφα όταν βγήκαν στο φως ποσά και παραλήπτες. Όποιος ακόμα ενημερώνεται από τα mainstream media να παραλάβει το σύννεφό του για να πέσει όταν θα του λένε ότι ο μισθός και η σύνταξή του πρέπει να μειωθούν.

Όλο αυτό το διάστημα, ένας συμπαθής καθηγητής είχε τον άχαρο ρόλο να μας μάθει λοιμωξιολογία σε 30λεπτες καθημερινές διαλέξεις. Ο ήπιος λόγος του, αντίθετος σε ρατσιστικά και ξενοφοβικά κηρύγματα, βάζοντας την υγεία στο προσκήνιο, προσπαθώντας να σημάνει επαγρύπνηση και όχι πανικό, τον έκανε συμπαθή στη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου που κρεμόταν από τα χείλη του για να μάθει πότε θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα.

Καθώς έμπαινε ο Μάιος άρχιζαν τα μέτρα να αίρονται και όλος ο κυβερνητικο-επικοινωνιακός εσμός σταμάτησε σταδιακά να μιλάει για τον ιό, και έβαζε στην καθημερινότητα αυτά τα ξύλινα συνθήματα για επανεκκίνηση της οικονομίας και τη μάχη του τουρισμού. Οι κυβερνητικές επιλογές έδειχναν από την αρχή ότι εκτός από επικίνδυνες είναι και πρόχειρες. Ο Κούλης φωτογραφιζόταν με φόντο το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης, τα βίντεο της προώθησης του ελληνικού τουρισμού σε συνδυασμό με την κατάρρευση ανταγωνιστικών χωρών έδιναν την εντύπωση ότι δεν θα διστάσουν να μας πεθάνουν για να γεμίσουν τα ξενοδοχεία των μεγαλοξενοδόχων, τα καράβια των εφοπλιστών, οι κρατήσεις των τουριστικών πρακτορείων και για να ζήσει το μύθο του στην Ελλάδα ο Χανς με το σανδάλι και την κάλτσα. Και όλα αυτά, μέσα σε τρομερή αύξηση της ανεργίας και της ανασφάλειας σε αυτούς τους κλάδους. Σε αυτό το πνεύμα, έπρεπε γρήγορα να ξεχαστεί ό,τι θύμιζε καραντίνα και lockdown. Οι αποστάσεις και οι μάσκες ξεχάστηκαν γρήγορα και δεν υπήρχαν σε καμία δημόσια εικόνα κυβερνητικού στελέχους από το Μάιο μέχρι πρόσφατα. Ο συνωστισμός για τα εγκαίνια της Ομόνοιας και άλλες εμφανίσεις Άριστων ήταν έτσι σχεδιασμένες ώστε να αρχίζει να θυμίζει κανονικότητα ενόψει του ανοίγματος του τουρισμού. Όποιος πάτησε like ή καρδούλα σε ανάρτηση του Μπακογιάννη, παρακαλώ να ζητήσει εθελοντικά στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Τα τεστ στις πύλες εισόδου ελάχιστα, παρόλα αυτά καθημερινά εντοπίζονταν κρούσματα, ο ιός διασπείρεται σε κάθε πόλη καθημερινά. Οι μάσκες γίνονται και πάλι υποχρεωτικές και ταυτόχρονα αυξάνεται η πληρότητα στα πλοία. Πλέον, ούτε για τα μάτια του κόσμου δεν ακούγεται το ‘πάνω από όλα η υγεία’. Το μοναδικό που ακούγεται είναι το ‘πάνω από όλα η οικονομία’. Όμως όταν λένε οικονομία δεν εννοούν τη δική σου οικονομική κατάσταση, αλλά τα κέρδη των επιχειρηματιών. Για αυτά, θα πεθάνουμε αν χρειαστεί. Είτε από κορωναϊο, είτε από άλλες ασθένειες, είτε σε κανένα πόλεμο, είτε άστεγοι, είτε φτωχοί και άνεργοι.

Στο αφήγημα αυτό δεν χωράνε φωνές που θα μιλάνε για την ανάγκη ενός συστήματος υγείας, δεν υπάρχει χώρος για όσους βάζουν την υγεία πάνω από τα καπιταλιστικά κέρδη, ακόμα κι αν προέρχονται από τον πολιτικό χώρο της κυβέρνησης. Έτσι, οι πληροφορίες για διακριτική εκπαραθύρωση του Τσιόδρα μόνο έκπληξη δεν προκαλούν.

Επιπλέον, στο ίντερνετ μπορείς να βρεις πληροφορίες για τα πάντα, μπορείς να δεις πώς να φτιάξεις μόνος σου ένα αεροπλάνο, αλλά πληροφορίες για το πόσες επιπλέον κλίνες ΜΕΘ έχει η Ελλάδα τώρα που κέρδισε το στοίχημα του πρώτου κύματος για να προετοιμάσει το σύστημα υγείας της, δεν θα βρεις. Επίσης δεν θα βρεις καμία αναφορά από όλους αυτούς τους δημοσιογράφους που επανέφεραν το ζήτημα της ατομικής ευθύνης, να αναζητούν τι διάολο έκανε η κυβέρνηση όλους αυτούς τους μήνες για να θωρακίσει το Σύστημα Υγείας. Φυσικά και δεν θα δεις κανενός είδους κριτική σε αποφάσεις που νομίζεις ότι είναι βγαλμένες από σενάριο των Monty Python, σύμφωνα με τις οποίες προτού επιβιβαστείς σε Μέσο Μαζικής Μεταφοράς θα πρέπει να λύσεις μια εξίσωση αλλιώς θα πληρώσεις πρόστιμο.

Εν κατακλείδι, το Μάρτιο λέγαμε ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό. Το ίδιο λέμε και τώρα. Η χώρα διοικείται από έναν απίστευτα τουριστικό γόνο, ο οποίος δε χαλάει τις διακοπές του για καμία πανδημία, κανένα θερμό επεισόδιο καμία πυρκαγιά. Υπουργό Υγείας έναν μέτριο πρώην μπασκετμπολίστα με συμπεριφορά τριτοετή ΔΑΠίτη, Πρόεδρο του ΕΟΔΥ έναν άσχετο με τη Δημόσια Υγεία φίλο του Υπουργού, Διοικητές στα Νοσοκομεία κάποιους από εκείνους που απέτυχαν να εκλεγούν βουλευτές. Ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που δίνει τη μάχη, εργαζόμενοι σε όλους τους σχετικούς κλάδους και  ο ένας τον άλλον. Αυτό είχαμε, αυτό έχουμε.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: