Αρχική/Άρης Κωνσταντίνου/Σελίδα 2

Άρης Κωνσταντίνου

Ποίηση
09-04-2024

Κράτος επιτελικό

"Θα μπούνε κάμερες σ’ όλους τους δρόμους, οι αστυνόμοι πιο πολλοί απ’ τη διαδήλωση. Στην πλάτη μας τη στοργή του κράτους, θα νοιώθουμε στην κάθε μας εκδήλωση..."
Κατιούσα

Κατιούσα

19-03-2024

Η Θέμις έχει κέφια

Ποίηση
"Η Θέμις είναι μια κυρία, με σεβασμό να της μιλάτε κι εσείς που στέκεστε γωνία, μα και εσείς που την πηδάτε."
Κατιούσα

Κατιούσα

09-03-2024

Τα φώτα χαμηλώνουν

Ποίηση
"Όταν χαθούν εντελώς, θα έχουμε προσαρμοστεί τόσο καλά που το σκοτάδι θα μας φαίνεται ως φυσιολογική κατάσταση."
Κατιούσα

Κατιούσα
Ποίηση
23-12-2023

Κλειστή στροφή δεξιά

"Όσες φορές να χρειαστεί θα σου το πω: κοίτα και μάθε τα σημεία των καιρών, ένα αύριο δίχως μέλλον σου ετοιμάζουν, γι’ αυτό ανασκευάζουνε το παρελθόν."
Κατιούσα

Κατιούσα

16-11-2023

16 Νοέμβρη

Ποίηση
"Απέναντι στην Πατησίων, η εξουσία των γελοίων, θα μ’ εμποδίσει, ν’ αφήσω δε μπορώ λουλούδι, στα χείλη μόνο ένα τραγούδι, θα ξαναρχίσει."
Κατιούσα

Κατιούσα

30-10-2023

Η Γάζα που ματώνει

Ποίηση
"Μην ψάχνεις τώρα πουθενά για να ’βρεις μέτρο. Ποια Νυρεμβέργη θα ’ρθει εσένα για να κρίνει, τώρα που φταίμε εμείς για ό,τι κι αν συμβαίνει και που ξεπλύθηκε η Ιστορία απ’ την ευθύνη;"
Κατιούσα

Κατιούσα

03-09-2023

Το τσιγάρο

Ποίηση
"...Ανέκαθεν το κόλπο ήταν μεγάλο. Σε ρούφηξαν και τώρα σε πετάνε, σαν το τσιγάρο, κάτω σε πατάνε, και από το πακέτο ανάβουν άλλο."
Κατιούσα

Κατιούσα

06-08-2023

Τι έγινε μετά το Ναγκασάκι;

Ποίηση
"Ο βλάκας, πανηγύριζα στο τέλος, δεν έβλεπα πως πιόνι ήμουν σε σκάκι, και άρχισε μια νέα τρομοκρατία, τι έγινε μετά το Ναγκασάκι;"
Κατιούσα

Κατιούσα

28-07-2023

Βρέθηκαν οι ένοχοι    

Ποίηση
"Όλα, βλέπεις, πήγαν καλά κι έτσι κανείς δε φταίει, ούτε ποτέ στο παρελθόν, αλλά ούτε και τώρα. Μάλλον πρέπει να φταίνε τα κομμούνια κι οι γκέι, αυτό το παραμύθι, το είχε πάντα η χώρα..."
Κατιούσα

Κατιούσα

24-06-2023

Ο κυρίαρχος λαός

Ποίηση
Την ψήφο μου χρειάζονται και είμαι εξουσία, σε μία μονοήμερη, κουτσή δημοκρατία. Απόψε νιώθω δυνατός και όλους τους διατάζω, απ’ αύριο που θα ξεχαστώ, στη χύτρα μου θα βράζω.
Κατιούσα

Κατιούσα