«Δεν γνώρισα το Εγώ – Υποκλίνομαι στο Εμείς» – “Το Σφαγείο” του Αγάπιου Σαχίνη παρουσιάζεται στον Ιανό

Την  Τρίτη, 21 Οκτωβρίου στις 17:30 οι εκδόσεις IANOS προσκαλούν στην παρουσίαση της καλλιτεχνικής έκδοσης του Αγάπιου Σαχίνη με τίτλο «Το Σφαγείο» (εκδόσεις IANOS). 

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

Σπύρος Χαλβατζής, αντιπρόεδρος Σ.Φ.Ε.Α

Ιωάννα Κολοβού, δημοσιογράφος και συνεργάτης Μίκη Θεοδωράκη

Εύα Μελά, ζωγράφος και χαράκτρια

Τάκης Βαρελάς, ζωγράφος

Αγάπιος Σαχίνης, ο συγγραφέας

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ της Αθήνας, Σταδίου 24 και θα προβάλλεται ζωντανά στο κανάλι YouTube του ΙΑΝΟΥ.

Link βιβλίου: https://tinyurl.com/yc2ks87w

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Μια νέα καλλιτεχνική έκδοση κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις IANOS, η συλλογή σκίτσων του Αγάπιου Σαχίνη με τίτλο Το Σφαγείο. Πρόκειται για δεκατρία έργα, φιλοτεχνημένα με κάρβουνο και μολύβι, στα οποία αποτυπώνονται μνήμες και συναισθήματα του δημιουργού με αφορμή την «εμπειρία» του στην Μπουμπουλίνας 18 και τη φημισμένη «ταράτσα» της, την οποία ο Μίκης Θεοδωράκης χαρακτήρισε «Σφαγείο».

Κάποια από τα σκίτσα συνοδεύονται και από σχόλια του ίδιου του Αγάπιου Σαχίνη, καθιστώντας τα μια συγκλονιστική εικαστική μαρτυρία για τα βασανιστήρια στα οποία υποβαλλόταν όποιος είχε την «τύχη» να βρεθεί εκεί.

Στον φάκελο της συλλογής εσωκλείονται επίσης οι στίχοι από το αντιδικτατορικό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη «Το Σφαγείο» (γνωστό και ως «Το μεσημέρι»), καθώς και η επιστολή του πατέρα του Αγάπιου Σαχίνη, Μήτσου, στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΚΚΕ «Φωνή της Αλήθειας», ένα πολύτιμο τεκμήριο που προσδίδει ακόμη μεγαλύτερη δύναμη στην έκδοση. Μέσα από τις γραμμές της αποκαλύπτονται με ωμή λεπτομέρεια οι βασανισμοί που υπέστη ο γιος του, αποτελώντας παράλληλα μια αποκάλυψη για το σκοτάδι που αποτυπώνεται με το κάρβουνο στα σκίτσα.

Η έκδοση «Το Σφαγείο» δεν είναι απλώς μια συλλογή σκίτσων, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα έργο τέχνης και ιστορικό ντοκουμέντο, που σκιαγραφεί τις πληγές που άφησε μια εποχή που δεν πρέπει ποτέ να επαναληφθεί, ούτε ωστόσο να λησμονηθεί.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Αγάπιος Σαχίνης γεννήθηκε την Πρωτομαγιά του 1947 στα προσφυγικά παραπήγματα της Κάτω Τούμπας Θεσ/νίκης. Τα παιδικά του χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα, καθώς ο πατέρας του Δημήτρης Σαχίνης, επιπλοποιός στο επάγγελμα, πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα στις φυλακές (1947 – 1954) ως πολιτικός κρατούμενος. Τα πρώτα ερεθίσματα για τη ζωγραφική τα πήρε από τον πατέρα του, που όταν επέστρεψε στην οικογένεια συνήθιζε να ζωγραφίζει τα βράδια με το φως της γκαζόλαμπας. Έφτιαχνε μάλιστα μόνος τα κάρβουνα που χρειαζόταν για τα σχέδια καίγοντας κλαδιά λυγαριάς.

Το 1955, λόγω της πολιτικής τοποθέτησης της οικογένειας του υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το ημερήσιο γυμνάσιο και συνέχισε δουλεύοντας το πρωί και φοιτώντας στο πέμπτο νυχτερινό γυμνάσιο το βράδυ. Συμμετείχε στο εργατικό και σπουδαστικό κίνημα, ενώ το 1962 εκλέχθηκε πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Νυχτερινών Γυμνασίων. Την 21η Απριλίου 1967 διέφυγε τη σύλληψη, αλλά συνελήφθη για την αντιδικτατορική του δράση μαζί με τον πατέρα του μερικούς μήνες αργότερα, στις 18 Αυγούστου, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση και 10 χρόνια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Κρατήθηκε για πέντε χρόνια, κατά σειρά στις φυλακές Θεσ/νίκης, Αλικαρνασσού, Αίγινας και Αβέρωφ. Απολύθηκε το 1968, αλλά αντί να αφεθεί ελεύθερος οδηγήθηκε στην εξορία στο Λακκί και το Παρθένι της Λέρου, απ’ όπου απολύθηκε με τη διάλυση του στρατοπέδου το 1972. Στα χρόνια της φυλακής του δόθηκε η χρονική δυνατότητα να μελετήσει ιστορία της τέχνης, σχέδιο και ζωγραφική. Σχολείο γι’ αυτόν υπήρξε η επαφή του με συγκρατούμενους του καλλιτέχνες και πνευματικούς ανθρώπους. Το 1973 συμπλήρωσε τις γνώσεις του στη ζωγραφική σε ιδιωτική σχολή της Αθήνας.

Το 1974 άρχισε να εργάζεται ως επαγγελματίας επιπλοποιός, ενώ παράλληλα σιγόκαιγε μέσα του το μεράκι της δημιουργίας, αξιοποιώντας νέα υλικά και συνθέσεις ρυθμών με νέα αισθητική αντίληψη.

Μέχρι το 1980 σχεδίαζε και κατασκεύαζε έπιπλα, ενώ παράλληλα πραγματοποιούσε τις πρώτες του συνθέσεις μαρκετερί για έπιπλα καθώς και για μουσικά όργανα στο εργαστήρι του Κώστα Δεκαβάλλα. Στη συνέχεια τα έργα μαρκετερί εξελίχθηκαν με καλλιτεχνικές αξιώσεις ανεξάρτητα από το φέροντα οργανισμό, το έπιπλο.

Το 1966 ανέλαβε τη συντήρηση και αποκατάσταση των μαρκετερί του Οριάν Εξπρές για λογαριασμό του Ο.Σ.Ε.

Μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει περισσότερα από 150 έργα μαρκετερί σε ταμπλό. Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων η συλλογή Π. Εμφιετζόγλου, Μ. Γκάνα, Ι. Κατράκου και Γ. Λαμπριανίδη.

Είναι παντρεμένος με τη Δήμητρα Φαμελίτου και έχουν δύο παιδιά, το Δημήτρη, 25 ετών και το Γιώργο, 20, που συνεχίζουν και οι δύο την τέχνη του πατέρα τους.