Γιώργος Ρούσης: “22 κείμενα ρήξης με την αστική ιδεολογία”

Μόλις κυκλοφόρησε από τη “Σύγχρονη Εποχή” το βιβλίο του Γιώργου Ρούση “22 κείμενα ρήξης με την αστική ιδεολογία”.

Από το οπισθόφυλλο:

“Με τα 22 κείμενα που περιέχονται σε αυτήν την μπροσούρα επιχειρείται να αποκαλυφθεί ο κίβδηλος χαρακτήρας της αστικής ιδεολογίας ή με άλλα λόγια της ψευδούς συνείδησης της πραγματικότητας την οποία διαμορφώνει ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής και μέσω της οποίας διασφαλίζει την συναινετική αποδοχή του και αποτρέπεται η ανατροπή του .
Πρόκειται για μια προσπάθεια ανατροπής αυτής της αστικής ιδεολογικής ηγεμόνευσης , μέσω της αποκάλυψης της σαθρότητας των επιχειρημάτων των αστών ιδεολόγων, και των συμπορευόμενων με αυτούς σοσιαλδημοκρατών, και για μια θεωρητική συμβολή στην άνοδο της λαϊκής επαναστατικής συνειδητότητας”.

Περιεχόμενα:

1. Το μεθοδολογικό τέχνασμα της αναγωγής της κυρίαρχης τάξης πραγμάτων σε φυσική κατάσταση
2. Καπιταλισμός: Βασίλειο του Μαμωνά ή μονοθεϊσμός του χρήματος
3. Κερδοσκοπικές επίκτητες ψευτοανάγκες
4. Η Ανισότητα του ίσου αστικού δικαίου
5. Περί μη ελεύθερης βούλησης της πλειοψηφίας
6. Καπιταλισμός, ηλιθιότητας παραγωγός
7. Ο αντιδραστικός ρόλος της δύναμης της συνήθειας
8. Ο Λένιν και το Σπήλαιο των Δεσμωτών του Πλάτωνα
9. «Ο κόσμος του κλειστού λόγου»
10. Ο ρόλος του επαγγελματικού ρόλου στην αποξένωση των ανθρώπων
11. Το κλάσμα της πτωτικής τάσης του μέσου ποσοστού κέρδους και η αντιμετώπισή της από το κεφάλαιο
12. H σοσιαλδημοκρατία αριστερό δεκανίκι της εξουσίας του κεφαλαίου
13. Ο Αριστοτέλης απέναντι στο δίλημμα: «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας»
14. Περί χριστιανισμού και κοινωνικής συνείδησης
15 Ρομαντικός αντικαπιταλισμός και μαρξισμός
16. Μαρξ-Νίτσε, κοινός τόπος μιας συνάντησης που δεν έγινε ποτέ
17. Αντλούμε την ποίησή μας όχι μόνο από το μέλλον, αλλά ακόμη και από τις ήττες του παρελθόντος
18. Η εξέγερση του Γαλλικού Μάη μέσα από τα συνθήματά του και ο ρόλος της απουσίας επαναστατικού πολιτικού υποκειμένου
19. Κάτι που απέτυχε δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να επαναληφθεί επιτυχώς
20 Κάτι που δεν υπάρχει δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει
21. Το ξύπνιο όνειρο
22. Η επαναστατική βία, μαμή της ιστορικής προόδου