«Συνέχισε, κάνε το σόου, εμείς από πίσω κρατάμε τα αληθινά νήματα»…

Σε μία αποστροφή του λόγου του, στη χτεσινή συνέντευξη που παραχώρησε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας, στην ΕΡΤ, εξηγώντας τι είναι πραγματικά αντισυστημισμός σήμερα και τι δεν είναι ανέφερε πώς:

«Αντισυστημισμός δε σημαίνει να μιλάς σε υψηλούς τόνους, να κάνεις επικοινωνιακά σόου, να κάνεις κριτική φύρδην μίγδην και οτιδήποτε θέλεις, να μιλάς με λόγια του αέρα. Αλλά σημαίνει πράξεις, σημαίνει αγώνας, κινητοποίηση του λαού στο κίνημα. Δεν είναι αντισυστημισμός να είσαι ένα προσωποπαγές κόμμα, να προβάλλεις το εγώ σου και να μην βλέπεις τη συλλογικότητα, τη δράση όλων, τη δράση του κινήματος, την ενεργό δράση του λαϊκού παράγοντα που πρέπει να τον κινητοποιήσεις. Και βεβαίως δεν είναι αντισυστημισμός ο αντικομμουνισμός. Κι όλη αυτή η κατάσταση και η εμπάθεια και η εμμονή, μάλιστα με δικαστικές διώξεις, ενάντια σε βουλευτές του ΚΚΕ, όπως κάνει η κυρία Κωνσταντοπούλου». 

Την ίδια ώρα η Ζωή Κωνσταντοπούλου, μέσω της παρουσίασης του προγράμματος του κόμματός της, άθελά της επιβεβαίωνε 100% όσα ανέφερε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ! Τι άλλο πέρα από απόδειξη του προσωποπαγούς χαρακτήρα του κόμματος της και προσωπικής αυτοπροβολής ήταν το χτεσινό σόου- παρουσίαση του προγράμματος της Κωνσταντοπούλου; Πάντως η επιστράτευση της τεχνητής νοημοσύνης με τα πολλαπλά είδωλα της Κωνσταντοπούλου (η Ζωή-ιέρεια, η Ζωή-ελασματουργός, η Ζωή-αγρότισσα κ.ά.) αποτελεί μάλλον και μία ομολογία ότι το κόμμα της δεν έχει καμία πραγματική αναφορά στην κοινωνία και τον λαό…

***

Η μεγαλειώδης… πολλαπλότητα της «αρχηγού»

Θέμα: «Ο άνθρωπος μπροστά». Ο πραγματικός άνθρωπος όμως ή η εικόνα του;

●Στην πρόσφατη εκδήλωση του κόμματός της, της Πλεύση Ελευθερίας, η κυρία Κωνσταντοπούλου αποφάσισε να μας πείσει ότι είναι όλα όσα λέει ότι υπερασπίζεται- όχι ως απλός ομιλητής-, αλλά ως… «πολυμορφική» θεατρική παράσταση. Με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, εμφανίστηκε ενσάρκωση σε σειρά ρόλων: αγρότισσα, δικαστής, πυροσβέστης, καπετάνιος, αρχαία Ελληνίδα, παιδί στο θρανίο… και εννοείται, η ίδια η …«πολιτικός του λαού».  Το θέαμα; Μοιάζει με διαφημιστικό τρέιλερ – αλλά αντί για αυτοκίνητο ή κινητό, πουλάμε… ΕΓΩ και «κόμμα».

●Κι όμως, όταν βλέπεις αυτό το σόου, (εκτός από την έντονη ετεροντροπή που σου προκαλεί) δεν μπορείς παρά να αναρωτηθείς: Αν κάποιος πολιτικός πρέπει να περάσει από δώδεκα και βάλε μεταμφιέσεις ώστε να «απευθυνθεί» στο λαό, μήπως τελικά δεν εμπιστεύεται ούτε ο ίδιος το «είναι» του; Μήπως τελικά η πραγματική αλλαγή δεν είναι ένας πολλαπλός ρόλος στη σκηνή, αλλά μια σταθερή στάση;

●Η υπερπαραγωγή αφήνει πίσω της έναν διακαή σφετερισμό της «από τα κάτω» ρητορικής: «Είμαι εργάτρια. Είμαι αγρότισσα. Είμαι δικαστής. Είμαι στρατιώτης». Ωραία. Καλή ποικιλία. Μόνο που ο χρόνος, η εξουσία, τα μέσα (και ενίοτε οι… σύμβουλοι και το AI) δεν μεταμορφώνονται όπως τα κοστούμια. Και η ουσία; Η δείξη μιας αλλαγής συστήματος ή η αναπαραγωγή της «εκδοχής» του συστήματος που την επιτρέπει;

●Η υποκρισία δεν λέει πάντα «ψέμα». Λέει «όλα τα σωστά» και μετά προσποιείται ότι τα ενσαρκώνει σε σκηνή. Ο λόγος γίνεται performance, η πολιτική παρουσίαση γίνεται live-stream σόου, και το ζήτημα δεν είναι ήδη πότε θα εκπληρωθεί η όποια υπόσχεση, αλλά πόσες από τις μάσκες θα δούμε στο video wall.

●Η συστημικότητα επιβιώνει όταν η αλλαγή μοιάζει με spectacle και όχι με θεσμική, διαφανή πρακτική. Και το κοινό; Το καλό είναι ότι βλέπει τα lights και τις εναλλαγές – το κακό έρχεται αν χαθεί το ερώτημα: «Τι γίνεται όταν η μάσκα βγει;»

●Κλείνοντας, θα πούμε: Η αλλαγή δεν έρχεται με roll-call ρόλων, ούτε με την ίδια ηθοποιό σε όλες τις σκηνές. Ερχόμαστε λοιπόν στο σημείο όπου το «είμαι πολλαπλή» μοιάζει περισσότερο με «δεν είμαι καμία». Και το σύστημα χαμογελά: «Συνέχισε, κάνε το σόου, εμείς από πίσω κρατάμε τα αληθινά νήματα».

Σ. Δ.
902.gr