ΠΑΜΕ: Ξεσηκωμός για να μην περάσει η 13ωρη σκλαβιά!
«Μας λένε με αυτό το νομοσχέδιο να γυρίσουμε πίσω 139 χρόνια πριν, που η εργατική τάξη με τη ματωμένη Πρωτομαγιά πάλευε για 8 ώρες δουλειά – 8 ώρες ανάπαυση – 8 ώρες ελεύθερο χρόνο. Να συζητάμε τα αυτονόητα»
«Να διαπεράσει ηλεκτρικό ρεύμα» κάθε συνδικάτο, κάλεσε ο Γιώργος Πέρρος, κάνοντας την εισήγηση στη συνεδρίαση. Και μιλώντας για το περιεχόμενο του νομοσχεδίου τόνισε ότι «πρόκειται για μέτρα που έρχονται να συμπληρώσουν παλιότερους νόμους, όπως του Χατζηδάκη, του Γεωργιάδη και ο νόμος Βρούτση – Αχτσιόγλου, με τους οποίους κατ’ απαίτηση του κεφαλαίου αυξάνεται ο χρόνος εργασίας, ελαστικοποιούνται οι εργασιακές σχέσεις και καταργείται η όποια προστασία».
Οπως επεσήμανε, αυτό γίνεται επειδή μόνο έτσι διασφαλίζεται η μέγιστη κερδοφορία για το κεφάλαιο: «Μέσα από το ξεζούμισμα των εργαζομένων, το τέντωμα της απλήρωτης δουλειάς αυγατίζουν τα κέρδη τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Το μεγαλύτερο τμήμα της εργάσιμης μέρας είναι απλήρωτο και από εκεί βγάζει κέρδη ο καπιταλιστής».
Από την εισήγηση έγινε ειδική αναφορά στην εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, καθώς η κυβέρνηση όπου σταθεί κι όπου βρεθεί επιβεβαιώνει την πρόσδεση της χώρας στο ΝΑΤΟικό άρμα, έτοιμη να δαπανήσει 25 δισ. ευρώ, που θα τα κόψει από τον λαό. Επίσης, στην κλιμάκωση της γενοκτονίας σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ.
Πολεμικές μηχανές με προϋπόθεση την ένταση της εκμετάλλευσης
Παίρνοντας τον λόγο ο Σωτήρης Πουλικόγιαννης, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής, τόνισε ότι το νομοσχέδιο διαμορφώνεται μέσα στο πλαίσιο της πολεμικής οικονομίας, των αντιθέσεων που οξύνονται, με πολεμικά μέτωπα σε όλο τον κόσμο. «Ο κλάδος του Μετάλλου μονοπωλεί την πολεμική βιομηχανία, με εταιρείες να ξεφυτρώνουν παντού και να παίρνουν τέτοια έργα», ανέφερε, ξεχωρίζοντας μεταξύ άλλων το παράδειγμα της «Metka» (όμιλος Μυτιληναίου), που η εργοδοσία δήλωνε «να ‘μαστε καλά, έχουμε δουλειά για τρεις γενιές με αυτά τα έργα», εννοώντας τα πολεμικά. Πρόσθεσε ότι στην πρόσφατη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Χάγη η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από τη σταθερότητα στην πολεμική βιομηχανία, αλλά και την εύρεση εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού. «Πώς το λύνουν στον κλάδο; Αφενός ξαναφέρνουν συνταξιούχους να δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν και, φυσικά, τώρα με το 13ωρο για να καλύψουν τα κενά».
Ο Παναγιώτης Πολίτης, πρόεδρος του Σωματείου της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα, επεσήμανε ότι όχι μόνο η πολεμική βιομηχανία αλλά όλοι οι κλάδοι υποτάσσονται στην πολεμική οικονομία, όπως οι Μεταφορές, η Ενέργεια, οι Τηλεπικοινωνίες κ.ά. «Μας λένε με αυτό το νομοσχέδιο να γυρίσουμε πίσω 139 χρόνια πριν, που η εργατική τάξη με τη ματωμένη Πρωτομαγιά πάλευε για 8 ώρες δουλειά – 8 ώρες ανάπαυση – 8 ώρες ελεύθερο χρόνο. Να συζητάμε τα αυτονόητα».
Ο Αλέκος Περράκης, μέλος του ΔΣ του ΕΚΑ και του ΔΣ της ΟΜΕ – ΟΤΕ, υπογράμμισε ότι μια σειρά εταιρείες Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής στρέφονται στην πολεμική οικονομία, με τους CEO να το λένε ανοιχτά πως «από κει θα βγάλουμε κέρδος». Ομως οι εργαζόμενοι «μπορούν να τους χαλάσουν τα σχέδια, όπως στη “Νokia”, όπου το προσωπικό μαζί με το επιχειρησιακό τους Σωματείο αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε έργο του ΝΑΤΟ». Ανέφερε ακόμα ότι στον κλάδο τα 13ωρα ήδη εφαρμόζονται με τη μορφή του «stand by», όπου οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμοι για δουλειά!
Στην πολυπλόκαμη παρέμβαση κράτους και εργοδοσίας προς τους εργαζόμενους αναφέρθηκε ο Βασίλης Παρασκευόπουλος, πρόεδρος του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου. Οπως είπε, στον κλάδο του οπτικοακουστικού έγινε πρόσφατα μια ακριβοπληρωμένη ισραηλινή παραγωγή, που τελικά συνέβαλε στο να διαμορφώνεται η πεποίθηση ότι «εκεί είναι τα λεφτά». «Ομως οι εργαζόμενοι αντιστάθηκαν, ιδιαίτερα όταν η παραγωγή προσπάθησε να διώξει συναδέλφους που μιλούσαν υπέρ του ηρωικού λαού της Παλαιστίνης. Οι συνάδελφοι στάθηκαν στο πλάι τους».
Μίλησε επίσης για τη συναυλία αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης η οποία οργανώθηκε από καλλιτεχνικά σωματεία, και που η επιτυχία της ήταν «καρφί στο μάτι» όλων όσοι υποστηρίζουν το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ και την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ.
Με τον αγώνα μπαίνουν εμπόδια στο ξεσάλωμα της εργοδοσίας
Στον μεγάλο αγώνα των μεταλλωρύχων, που ανέκοψαν την εργοδοτική προσπάθεια για 12ωρη δουλειά και κατέκτησαν επιχειρησιακή ΣΣΕ, στάθηκε ο Μανώλης Μανώλης από τους Μεταλλωρύχους Χαλκιδικής. Μίλησε για τους αντεργατικούς σχεδιασμούς αναδεικνύοντας ότι στόχος της επιχείρησης, για τη θωράκιση της κερδοφορίας της, είναι να μη σταματούν καθόλου οι μηχανές, η αλλαγή βάρδιας να γίνεται ακόμα και πάνω από τα μηχανήματα. Γι’ αυτό και όπως είπε «πάνε να ενώσουν δύο 8ωρες βάρδιες, με τις ανατινάξεις να γίνονται βράδυ, και με αυτόν τον τρόπο να επεκτείνουν τον εργάσιμο χρόνο». Αυτή η προσπάθεια «πέρα από το κέρδος έχει και στόχο να “μαθαίνουν” οι εργάτες να δουλεύουν με τέτοιον τρόπο, να οργανώνουν τη ζωή τους με βάση το τι θέλει ο εργοδότης. Φυσικά, κουμπώνει και με την πολεμική βιομηχανία – γι’ αυτό μας θέλουν να δουλεύουμε έτσι και μας δίνουν deadline να απαντήσουμε. Θα απαντήσουμε αγωνιστικά».
Η Εφη Χαλιού, μέλος του ΓΣ της ΟΤΟΕ, αναφέρθηκε στην επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση που υπογράφηκε στην Εθνική Τράπεζα, μια Σύμβαση που όμως δεν καλύπτει το σύνολο των εργαζομένων, καθώς είναι αρκετοί όσοι δουλεύουν με ελαστικές μορφές. Μετέφερε το κλίμα από τις μαζικές απεργίες που έγιναν και έδωσαν την ευκαιρία για πλούσια συζήτηση, στο έδαφος της καταδίκης της εμπλοκής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, ενώ στάθηκε και στην εκ νέου υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στη «Mellon» (εισπρακτική), όπου δόθηκε «μεγάλη μάχη για να δοθεί αύξηση σε όλους τους εργαζόμενους 10% στον μισθό, όπως και μια σειρά επιδόματα».
Ελπιδοφόρα αποτελέσματα σε αρχαιρεσίες
Ιδιαίτερη ήταν η αναφορά στις αρχαιρεσίες του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας, με τον Π. Πολίτη να σημειώνει πως η μεγαλοεργοδοσία της Εύβοιας έφερε σύσσωμη την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ) για βγάλουν τη βρώμικη δουλειά. «Οι προκλήσεις τους δεν τους βγήκαν, δεν μπόρεσαν να διαλύσουν το Συνέδριο, ό,τι κι αν έκαναν», τόνισε.
Ο Γιώργος Στεφανάκης από τον Επισιτισμό -Τουρισμό μίλησε για τις πρόσφατες αρχαιρεσίες των κλαδικών Σωματείων σε Αττική και Θεσσαλονίκη και τη μαζικοποίησή τους, που αναδεικνύει νέες δυνατότητες. Αναφερόμενος στις εκλογές του Συνδικάτου Επισιτισμού – Τουρισμού Αττικής, τόνισε ότι κατά την περίοδο των εκλογών οργανώθηκαν κινητοποιήσεις ενάντια σε απολύσεις, για δεδουλευμένα αλλά και κατά της απαράδεκτης απόφασης του δήμου Αθηναίων να κόψει πρόστιμο για «αφισορρύπανση». «Οι εργαζόμενοι έκαναν τις εκλογές δικές τους, με ανακοινώσεις και επιχειρήματα».
Παράλληλα κατήγγειλε τις δυνάμεις που έχουν χρεωθεί αντι-ΠΑΜΕ ρόλο και βγαίνουν με «επαναστατικές κορόνες», αλλά στο Σωματείο Εργαζόμενων «e-food» απέκλεισαν τους εργολαβικούς εργαζόμενους, για να φέρουν στα μέτρα τους τον συσχετισμό.
Ο Γιάννης Κουρμούλης, πρόεδρος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων ΑΠΘ, αναφέρθηκε στις πρόσφατες αρχαιρεσίες της ΕΔΟΘ (Νομαρχιακό Τμήμα Θεσσαλονίκης της ΑΔΕΔΥ). Εκεί η δράση των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ συνέβαλε στην αλλαγή των συσχετισμών, ειδικά στα πρωτοβάθμια σωματεία, κάτι που οδήγησε στο να αναδειχθεί για πρώτη φορά η ΔΑΣ πρώτη δύναμη στην ΕΔΟΘ. Ο συνδικαλιστής κατήγγειλε τις δυνάμεις των ΠΑΣΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ, που συμπράττουν και με τη συμβολή και των συνδικαλιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ απέκλεισαν από τη θέση του προέδρου του ΓΣ τη ΔΑΣ, αν και είναι πρώτη δύναμη.
Κλιμάκωση του αυταρχισμού στο Δημόσιο
Η Βέτα Πανουτσάκου, μέλος του ΔΣ της ΑΔΕΔΥ, αναφέρθηκε στο νέο νομοσχέδιο για το Πειθαρχικό στο Δημόσιο και ανέδειξε ότι εντάσσεται και αυτό στην κλιμάκωση της καταστολής, στο πλαίσιο της στροφής στην πολεμική οικονομία και προετοιμασία. «Θέλουν τους εργαζόμενους πειθαρχημένους και σκυφτούς για τα κέρδη του κεφαλαίου», τόνισε. Με το νομοσχέδιο θεωρείται αδίκημα η συνδικαλιστική και πολιτική δράση του εργαζόμενου, ενώ με μοχλό την «αξιολόγηση» ασκείται μεγαλύτερη πίεση για να υπηρετούνται οι στόχοι κυβέρνησης και κεφαλαίου. «Ολα αυτά είναι αιτία πολέμου», είπε χαρακτηριστικά η συνδικαλίστρια.
ΣΩΜΑΤΕΙΑ – ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ – ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ
Σε θέσεις μάχης ενάντια στον αντεργατικό οδοστρωτήρα της 13ωρης δουλειάς
Στο καλοκαίρι «πόνταρε» για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση για να ξεφουρνίσει το νέο αντεργατικό αίσχος με το νομοσχέδιο της 13ωρης δουλειάς και της περαιτέρω «ευελιξίας», όμως βρίσκει απέναντί της τα σωματεία σε θέσεις μάχης, να προτάσσουν τη διεκδίκηση για 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, κόντρα στο ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου.
Με τις αντιδράσεις ενάντια στο νέο εκτρωματικό νομοσχέδιο εργασιακής εξόντωσης να φουντώνουν, μετά τις συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη η σκυτάλη της κλιμάκωσης περνάει σε άλλες περιοχές και στον συντονισμό των σωματείων.
Στο πλαίσιο αυτό, ξεχωρίζει ο αγωνιστικός σταθμός της μεγάλης σύσκεψης των σωματείων της Αττικής αύριο Πέμπτη στις 8 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά (Ομηρίδου Σκυλίτση 19 – Πειραιάς). Το κάλεσμα έκανε το ίδιο το Εργατικό Κέντρο, και ήδη οι αποφάσεις Σωματείων και Ομοσπονδιών από όλους τους κλάδους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας για τη μαζική συμμετοχή.
Να μην τολμήσουν να το φέρουν
Το Εργατικό Κέντρο Πειραιά σημαίνει «συναγερμό» σε κάθε συνδικάτο και ξεκαθαρίζει στο αγωνιστικό του κάλεσμα:
«Να μην τολμήσουν να φέρουν αυτό το έκτρωμα προς ψήφιση. Κυβέρνηση και επιχειρηματικοί όμιλοι ξέρουν από πρώτο χέρι ότι τα συνδικάτα, με τον αγώνα και τον συντονισμό τους ενάντια στην αντεργατική πολιτική τους, μπορούν και έχουν επιβάλει μια σειρά νόμοι να μείνουν στα χαρτιά».
Προσθέτει πως «είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι ανοίγοντας τη συζήτηση μέσα στο κατακαλόκαιρο, το οργανωμένο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα πιαστεί στον ύπνο. Δεν θα δεχτούμε σαν κανονικότητα τον εργασιακό μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν. Με τα εξαντλητικά ωράρια – λάστιχο, την εκ περιτροπής εργασία, καθιστώντας μας έρμαια στα χέρια των εργοδοτών, να δουλεύουμε όσο, όποτε και με όποιους όρους θέλουν».
Παράλληλα το Εργατικό Κέντρο καταγγέλλει την όλο και πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τονίζοντας ότι για άλλη μια φορά τα δικαιώματα και η ζωή των εργαζομένων και των οικογενειών τους μπαίνουν στο στόχαστρο:
«Η επίθεση που βιώνουμε και εντείνεται τώρα, μπροστά στη μετατροπή της οικονομίας σε πολεμική, δεν ξεχωρίζει τον ιδιωτικό από τον δημόσιο τομέα. Η πολεμική εμπλοκή της χώρας για τα συμφέροντα των καπιταλιστών και τη μοιρασιά της λείας την επόμενη μέρα σημαίνει για όλους τους εργαζόμενους χτύπημα δικαιωμάτων, συνδικαλιστικής δράσης, όπως αυτή που θα επιφέρει το νομοσχέδιο για την αλλαγή του πειθαρχικού δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων (βλ. σχετικό θέμα).
Η προσπάθειά τους είναι να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου στους χώρους δουλειάς, να υποταχθούν οι εργαζόμενοι, να βάλουν “τα κεφάλια μέσα” για να μη διαταραχθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου».
Με βάση τα παραπάνω, το Εργατικό Κέντρο καλεί «να γίνει συζήτηση στα Διοικητικά Συμβούλια, να παρθούν αποφάσεις και πρωτοβουλίες ενάντια στα σχέδια της εργοδοσίας και της κυβέρνησης. Να οργανωθεί από τώρα η απάντηση των εργαζομένων για να αποτρέψουμε το νέο χτύπημα στα δικαιώματά μας».
Παρασκευή 11 Ιούλη
Στην Λάρισα, στις 7.30 μ.μ., θα γίνει πικετοφορία του Εργατικού Κέντρου Νομού Λάρισας, με σημείο εκκίνησης το Εργατικό Κέντρο.
Στην Καλαμάτα σε πικετοφορία καλεί το Συνδικάτο Εργαζομένων Ιδιωτικού Τομέα Μεσσηνίας, στις 7.30 μ.μ. στον πεζόδρομο της Αριστομένους.
Στον Βόλο, στον Άγιο Νικόλαο, στις 7 μ.μ., θα γίνει πικετοφορία στην οποία καλούν το Συνδικάτο Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας», ο Σύνδεσμος Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Βόλου και το Σωματείο Καθαριστριών – Καθαριστών Μαγνησίας.
Στο Ηράκλειο Κρήτης, στις 12μ., η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων και το Συνδικάτο Οικοδόμων θα παραχωρήσουν συνέντευξη τύπου στο Εργατικό Κέντρο. Στις 6.30 μ.μ., καλούν στην Καινούργια Πόρτα, για μια πρώτη αγωνιστική απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδοσία για το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο.
Δευτέρα 14 Ιούλη
Στην Πάτρα σε σύσκεψη στις 8 μ.μ. καλεί τα σωματεία ιδιωτικού και δημόσιου τομέα το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, (3ος όροφος των γραφείων του), για την οργάνωση και τον συντονισμό του αγώνα ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο.
Στα Γιάννενα, σε σύσκεψη στις 8 μ.μ. καλεί τα σωματεία το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων, στο Θεατράκι στη Σκάλα.
Συνεχίζεται η κοροϊδία από την κυβέρνηση
Συνεχίζει να προκαλεί η κυβέρνηση προπαγανδίζοντας υπέρ του νομοσχεδίου για τη 13ωρη δουλειά, με την ίδια την υπουργό Εργασίας Ν. Κεραμέως να δηλώνει χτες πως το 13ωρο θα εφαρμόζεται «μόνο 37 μέρες τον χρόνο»! Στον ίδιο προκλητικό τόνο μάλιστα, και αναδεικνύοντας το τεράστιο μενού ευελιξίας που δίνεται στην εργοδοσία, πρόσθετε πως …έρχεται πιο φθηνά στο αφεντικό να προσλάβει κάποιον εργαζόμενο με μερική απασχόληση, παρά να πληρώνει υπερωρία με προσαύξηση 40% τον ίδιο εργαζόμενο.
Προκύπτει βέβαια το ερώτημα, γιατί η κυβέρνηση νομοθετεί το 13ωρο αφού οι επιχειρήσεις μπορούν να προσλαμβάνουν με μερική απασχόληση και να αποφεύγουν το κόστος των υπερωριών;
Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός πως η κυβέρνηση, όπως και όλες οι προηγούμενες, νομοθετούν μια τεράστια γκάμα ευελιξίας στα ωράρια και στις συμβάσεις, από την οποία κάθε φορά ανάλογα με τις ανάγκες τους, τις συνθήκες και τον φόρτο εργασίας, οι επιχειρήσεις να επιλέγουν ό,τι τους συμφέρει περισσότερο. Το 13ωρο λοιπόν έρχεται να επιμηκύνει στο έπακρο τον ημερήσιο χρόνο, τη δουλειά «ήλιο με ήλιο», τη δουλειά μέχρι τελικής πτώσης, αγνοώντας προκλητικά τις ανάγκες του εργαζόμενου, ακόμα και τις ίδιες τις φυσικές του αντοχές. Αυτό εξυπηρετούσε άλλωστε και ο νόμος 4808/2021, γνωστός ως νόμος Χατζηδάκη, με τον οποίο νομοθετήθηκε το 10ωρο με τις δύο ώρες να μην αμείβονται υπερωριακά, αλλά να επιστρέφονται ως «ρεπό» τις περιόδους που συμφέρει τις επιχειρήσεις.
Πάει πολύ λοιπόν σήμερα η υπουργός Εργασίας να λέει στους εργαζόμενους πως θα δουλεύουν 13 ώρες την ημέρα, μόνο 37 μέρες τον χρόνο, επειδή υπάρχει το «πλαφόν» των 150 ωρών υπερωρίας τον χρόνο. Ακόμα και αυτός ο ισχυρισμός της είναι ψέμα. Και αυτό γιατί οι 150 ώρες υπερωρίας μπορούν να ξεπεραστούν και σήμερα, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, όταν η επιχείρηση κάνει επίκληση σε «επείγουσα φύση της εργασίας». Οπως βέβαια και στην περίπτωση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας για μεγάλα χρονικά διαστήματα μέσα στον χρόνο. Και μόνο τυχαίο δεν είναι πως ήδη προ ημερών ο πρόεδρος του ΣΕΒ έσπευσε να απαιτήσει να αυξηθεί περαιτέρω ο αριθμός των 150 ωρών νόμιμης υπερωρίας ετησίως.
Τέλος, πρόκληση καταντάει και ο επαναλαμβανόμενος ισχυρισμός της κυβέρνησης πως δήθεν το 13ωρο νομοθετείται για να αυξηθούν οι αποδοχές των εργαζομένων μέσα από τις αμοιβές των υπερωριών. Υπενθυμίζεται ότι με τον νόμο Χατζηδάκη που έφερε το απλήρωτο 10ωρο, όχι μόνο αυξήθηκαν οι υπερωρίες από 96 και 120 στη μεταποίηση και αντίστοιχα στους άλλους κλάδους σε 150 ώρες, αλλά μειώθηκε και η αποζημίωση από το 60% – για πέραν των 120 ωρών – που ίσχυε πριν, στο 40% μετά το 2021… Η μεθόδευση βγάζει μάτι: Πρώτα αύξησε τον αριθμό των υπερωριών και μείωσε την αμοιβή τους, εκμηδενίζοντάς την όταν επιλέγεται η «διευθέτηση». Και μετά ισχυρίζεται ότι για να …αυξάνονται οι μισθοί πρέπει να τεντωθεί κι άλλο ο εργάσιμος χρόνος, δηλαδή να φεύγει ο εργάτης στις 7 το πρωί από το σπίτι για να πιάσει δουλειά π.χ. στις 8, να σχολάει μετά από 13 ώρες, στις 9 το βράδυ και να φτάνει στο σπίτι του διαλυμένος μετά τις 10 τη νύχτα…
(Φωτογραφία Αρχείου)