Το θέατρο ενός παράλογου χρέους (Ιστορίες από την σκοτεινή σωστή πλευρά της Ιστορίας)

Με τον Κρέοντα, με την ύβρη στους νεκρούς, με τους δοσίλογους, με τους μαυραγορίτες, με τους γενοκτόνους. Μόνη επιλογή η πράξη της κάθαρσης, η ενεργή απείθεια και ανυπακοή σε όλα αυτά που διαπράττονται…

Πρόλογος: Δύο στελέχη της ΝΔ στην Κρήτη με τα υποκοριστικά “Φραπές” και “Χασάπης” (ενδεικτικά του πόσο άριστοι είναι προφανώς) έχουν συνομιλίες στις οποίες ακούγονται ψεύτικες επιδοτήσεις, εμπλοκή πολιτικών προσώπων, ακόμα και σκέψη για δολοφονία της εισαγγελέα.

Σκηνή 1: Ο Άδωνις Γεωργιάδης σε κανάλι δηλώνει πως η ευρωπαϊκή εισαγγελία απλά παραπέμπει στη Βουλή για έλεγχο, στη Βουλή πλειοψηφία έχει η ΝΔ και αυτή έκρινε ότι δεν χρειάζεται να ελέγχουν πολιτικά πρόσωπα (ξεκάθαρη ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Από τη λογική).

Σκηνή 2: Ο Μάκης Βορίδης σε τηλεοπτικό πάνελ δηλώνει πως ορθά τα δύο προαναφερθέντα στελέχη της ΝΔ (μάλιστα ο δεύτερος ήταν και άμισθος σύμβουλός του, τόσο ανιδιοτελής) δεν χρειάζεται να παραπεμφθούν.

Σκηνή 3: Δύο νέα παιδιά στην Πάτρα, δύο εθελοντές, όχι μόνο παραπέμφθηκαν αλλά και προφυλακίστηκαν γιατί βοηθούσαν στο σβήσιμο. Αυτοί ήταν επικίνδυνοι. Ο Φραπές, ο οποίος σκεφτόταν να δολοφονήσει την εισαγγελέα όχι μόνο δεν προφυλακίζεται, αλλά δεν παραπέμπεται ούτε ως μάρτυρας στην εξεταστική (κάποιος κακοπροαίρετος θα έλεγε ότι από κάπου τους κρατάει).

Σκηνή 4: Η πρόεδρος του Αρείου Πάγου σε συνέντευξή της αναρωτιέται ποιοι είναι αυτοί που θα εμποδίσουν την ολοκλήρωση της ανάκρισης, αναφερόμενη στους συγγενείς των θυμάτων. Τόσο απάθεια, τόσο υπεροψία, τόση αποκτήνωση. 

Σκηνή 5: Ο υπουργός δικαιοσύνης Φλωρίδης δηλώνει ότι δεν αντιλαμβάνεται γιατί δεν περίμενε ο απεργός πείνας τη δικαιοσύνη να αποφανθεί εντός δεκαημέρου (ενώ μόλις την προηγούμενη η κεφαλή της δικαιοσύνης δήλωνε πως το αίτημα έχει απορριφθεί) και ότι είναι υποκινούμενος. 

Επίλογος: Πριν από δεκαπέντε χρόνια τέσσερις διαδοχικές κυβερνήσεις έκοψαν μισθούς, δώρα, συντάξεις, έκοψαν τα όνειρα και το μέλλον της κοινωνίας. Η δικαιολογία, ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας. Πλέον το χρέος είναι μεγαλύτερο από τότε. Με όλα κομμένα. Άρα μάλλον  δε ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας, κάποιοι έτρωγαν λεφτά και θησαύριζαν πέρα από τις δυνατότητες του κράτους. Και συνεχίζουν να το κάνουν, πλέον σε ζωντανή σύνδεση.

Είναι το μόνο γεγονός που εξελίσσεται σε ζωντανή σύνδεση; Όχι πλέον έχουμε και γενοκτονία live. Όλος ο κόσμος παρακολουθεί το παρακράτος δολοφόνο Ισραήλ να σκοτώνει είτε με όλμους και κανόνια είτε με λιμό τους κατοίκους της Γάζας. Και ούτε μια επέμβαση (θυμηθείτε τι είχε γίνει στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, όπου στο τέλος αθωώθηκε κιόλας ο Μιλόσεβιτς). Και πάλι η κυβέρνηση της Ελλάδας είναι από τις λίγες παγκόσμια αρχές που δεν αναγνωρίζουν ευθέως και χωρίς αστερίσκους το δικαίωμα των Παλαιστίνιων να ζουν στη γη τους. 

Αυτή είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας. Με τον Κρέοντα, με την ύβρη στους νεκρούς, με τους δοσίλογους, με τους μαυραγορίτες, με τους γενοκτόνους. Μόνη επιλογή η πράξη της κάθαρσης, η ενεργή απείθεια και ανυπακοή σε όλα αυτά που διαπράττονται…

Πάνος Χριστοδούλου, Βιοπαθολόγος/Εργαστηριακός Ιατρός, Ιατρός Δημόσιας Υγείας και κοινωνικής Ιατρικής, MSc Διοίκησης Μονάδων Υγείας, MSc Διατροφής, Τροφίμων και Μικροβιώματος, Υποψήφιος Διδάκτορας Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών, PGCert Διαχείρισης κρίσεων στη δημόσια υγεία και ανθρωπιστικής απάντησης

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: