Διακοπές και υγεία (οι κίνδυνοι που εκκρεμούν το καλοκαίρι)

Συνήθως, με βάση τα κλισέ των μέσων μαζικής ενημέρωσης, εδώ είναι το σημείο που θα διαβάζατε πόσο επικίνδυνος είναι ο ήλιος, τι δείκτη αντιλαϊκού να φοράτε, τι κρέμες να έχετε μαζί σας για τα κουνούπια και τις μέδουσες, πόσο νερό να πίνετε και να μη κυκλοφορείτε στη ζέστη. Οι νουθεσίες αυτές έγιναν της μόδας τη δεκαετία του ενενήντα μέσα από αποτυχημένες και παρωχημένες επιστημονικά καμπάνιες που βασίζονταν στο φόβο και όχι στην θετική επίδραση. 

Οι νουθεσίες αυτές συνεχίζονται τις επόμενες δεκαετίες διανθισμένες με το πόσο κακό είναι το κάπνισμα, το αλκοόλ, η τραπ και τα λοιπά. Εκτός όμως από λάθος επιστημονικά, όλες αυτές οι νουθεσίες είναι και αρκετά ελλιπείς, θα έλεγε κάποιος ότι στοχεύουν πάντα στην περίφημη ατομική ευθύνη και παραλείπουν το ρόλο ενός κράτους σε μια οργανωμένη κοινωνία. Για παράδειγμα ο καπνός από το τσιγάρο ενοχλεί, αλλά όχι τα καυσαέρια, η αιθαλομίχλη και τα φουγάρα των εργοστασίων; Όταν πρόκειται για επενδύσεις και εξορύξεις μπορούμε να καταστρέφουμε την υγεία μας χωρίς άγχος; 

Αντίστοιχα, ας αναλογιστούμε ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι κίνδυνοι για την υγεία μας το καλοκαίρι; Είναι μόνο ο ήλιος που έχει γίνει επικίνδυνος; Είναι οι μέδουσες; Δεν είναι το γεγονός πως στην πλειοψηφία των νησιών δεν υπάρχουν γιατροί στα κέντρα υγείας και στα νοσοκομεία; Δεν είναι προβληματικό μάλιστα σε κάποια από αυτά οι ξαπλώστρες να χρεώνονται εκατοντάδες ευρώ, οι χωριάτικες σαλάτες το ίδιο, η βραδιά σε κατάλυμα επίσης, αλλά κανένας και καμία να μην ασχολείται με το ότι ένας γιατρός δε μπορεί να βρει κατοικία που να μη κοστίζει το μισό του μισθού, τη στιγμή μάλιστα που η μία εφημερία του δε φτάνει ούτε για μια χωριάτικη σαλάτα; Είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος από τον ήλιο σε ένα βουνό, στο δροσερό ποταμάκι του χωριού και όχι ότι οι αγροτικοί γιατροί είναι λίγοι, χωρίς την επαρκή εκπαίδευση και με ελάχιστα ή χωρίς καθόλου διαθέσιμα ασθενοφόρα; Στην επαρχία που επιστρέφουμε είναι πιο επικίνδυνη η αφυδάτωση και όχι τα ΤΕΠ που έχουν γιατρούς από άλλες περιοχές με υποχρεωτική μετακίνηση και χωρίς γνώση του ιδρύματος και της περιοχής; 

Καλή η ατομική ευθύνη, καλός και ο σανός αλλά από κάποια στιγμή και μετά θα πρέπει να βλέπουμε και τη μεγάλη εικόνα πέρα από τα κυβερνητικά φίλτρα. Και θα πρέπει να μας απασχολήσει πώς σε μια χώρα που κομπάζει πως ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της (παράγοντας τι άραγε και για ποιον) δεν αναρωτιέται κανένας για τις υγειονομικές παροχές του τουριστικού πακέτου και των τουριστικών θερέτρων. Υπό αυτό το πρίσμα όντως να προσέχετε και να νοιάζεστε την υγεία σας, γιατί ούτε το κράτος ούτε την κυβέρνηση ούτε τον υπουργό τον απασχολεί. Έχουν να πουν τόσες μπαρούφες και ψέματα στα κανάλια που οριακά δε προλαβαίνουν καν να σκεφτούν ότι υπάρχει και αυτή η διάσταση των διακοπών. Εξάλλου αν όλοι αυτοί πάθουν κάτι υπάρχουν διαθέσιμα ελικόπτερα να τους μεταφέρουν οπουδήποτε χρειαστεί.

 Πάνος Χριστοδούλου, Βιοπαθολόγος/Εργαστηριακός Ιατρός, Ιατρός Δημόσιας Υγείας και κοινωνικής Ιατρικής, MSc Διοίκησης Μονάδων Υγείας, MSc Διατροφής, Τροφίμων και Μικροβιώματος, Υποψήφιος Διδάκτορας Ιατρικής Πανεπιστημίου Πατρών, PGCert Διαχείρισης κρίσεων στη δημόσια υγεία και ανθρωπιστικής απάντησης