Aνακοίνωση της Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας Κύπρου για την προκαταρκτική συμφωνία για την ΑΤΑ

Η Κομμουνιστική Πρωτοβουλία Κύπρου καταγγέλλει τη νέα «προκαταρκτική» συμφωνία για την ΑΤΑ ως μια βαθιά αντεργατική ρύθμιση, η οποία αποτελεί την κορύφωση του απαράδεκτου εμπαιγμού που εξελισσόταν τους τελευταίους μήνες εις βάρος των εργαζομένων. Η πολυδιαφημισμένη «ΑΤΑ στη φιλοσοφία της», που οι συντεχνίες επαναλάμβαναν επίμονα όλο αυτό το διάστημα, δεν υφίσταται πουθενά στο τελικό κείμενο. Έχει καταργηθεί πλήρως, μέχρι και το τελευταίο της στοιχείο.

Με βάση τη σημερινή προκαταρκτική συμφωνία στην οποία έχουν καταλήξει οι «κοινωνικοί εταίροι», η αποκατάσταση της καταβολής της στο 100% θα γίνει κλιμακωτά (80% την 1/1/2026, 90% την 1/7/2026 και στο 100% την 1/7/2027), ενώ θα αποδίδεται μία φορά τον χρόνο. Υπενθυμίζουμε ότι με την μεταβατική συμφωνία του 2017 είχε ήδη συμφωνηθεί η καταβολή της μια φορά το χρόνο από τις δύο που εφαρμοζόταν προηγουμένως.

Περαιτέρω, για την απόδοση της ΑΤΑ θα λαμβάνεται πλέον υπόψη ο μέσος όρος του ρυθμού ανάπτυξης του προηγούμενου έτους ο οποίος πρέπει να είναι θετικός.  Σε όλα αυτά προστίθεται και το απαράδεκτο πλαφόν του 4%. Ανεξαρτήτως του ύψους του πληθωρισμού, η ΑΤΑ δεν θα μπορεί να ξεπερνά το 4%. Έτσι, ακριβώς στις περιόδους που το κόστος ζωής εκτινάσσεται, οι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν μικρότερη προστασία, την ώρα που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Η σύνδεση της ΑΤΑ με την “ανάπτυξη” και τα πλαφόν ουσιαστικά υποτάσσουν το δικαίωμα των εργαζομένων στις ανάγκες της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Αν δεν υπάρχει αρκετό κέρδος, δεν υπάρχει και ΑΤΑ. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα τη μετατόπιση προς όφελος του κεφαλαίου και τη συνεχή προσπάθεια περιορισμού μιας κατάκτησης που προστάτευε τον μισθό από τον πληθωρισμό.

Αποκαλυπτική είναι επίσης η ρύθμιση για τον κατώτατο μισθό, ο οποίος δήθεν «διασυνδέεται με την ΑΤΑ». Στην πράξη, απλώς ενσωματώνεται το τιμαριθμικό επίδομα δύο προηγούμενων ετών — ένα μικρό και εφάπαξ ποσό — ενώ η ουσιαστική συζήτηση για τον κατώτατο μετατίθεται το 2028. Ο κατώτατος μισθός παραμένει έτσι καθηλωμένος, χωρίς καμία πραγματική αναπλήρωση των τεράστιων απωλειών που έχει υποστεί η εργατική τάξη τα τελευταία χρόνια.

Τέλος, η πρόνοια για «μέτρα» για την επέκταση του θεσμού έχει, όπως αναφέρεται, «επαναδιατυπωθεί», μετά από πίεση των εργοδοτικών οργανώσεων, με την έμφαση να δίνεται πλέον στα κίνητρα για τους εργοδότες, τα οποία δεν είναι ακόμη γνωστά.

Όλα αυτά, μαζί με κρίσιμες πτυχές που οι συντεχνίες απέφυγαν επιμελώς να αγγίξουν, όπως η αυτονόητη ανάγκη η ΑΤΑ να αποδίδεται δύο φορές τον χρόνο, όπως προβλεπόταν στη δική της ιστορική λειτουργία, αποδεικνύουν ότι η λεγόμενη «ΑΤΑ στη φιλοσοφία της» έχει εξαφανιστεί πλήρως. Η στάση των συντεχνιών δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Ενώ διαβεβαίωναν τους εργαζομένους ότι παλεύουν για την αποκατάσταση της ΑΤΑ, στην πράξη επικύρωσαν τον οριστικό της ενταφιασμό.

Οι εργαζόμενοι αυτού του τόπου γίνονται για ακόμα μια φορά μάρτυρες των αποτελεσμάτων της γραφειοκρατικής προσέγγισης των συντεχνιών στον τόπο μας, της μη συλλογικής και συμμετοχικής λήψης αποφάσεων από τους άμεσα ενδιαφερόμενους-τους εργαζόμενους, αλλά και των αποτελεσμάτων των λογικών της ταξικής συνεργασίας και διαχείρισης του αστικού κράτους που υιοθετεί το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα στον τόπο μας, οι οποίες οδηγούν σε όλο και μεγαλύτερους συμβιβασμούς, σε όλο και μεγαλύτερη οπισθοδρόμηση του κινήματος.

Η Κομμουνιστική Πρωτοβουλία Κύπρου επαναβεβαιώνει τη θέση της υπέρ της πλήρους και καθολικής απόδοσης της ΑΤΑ στο 100%, χωρίς όρους, χωρίς πλαφόν, χωρίς σύνδεση με την ανάπτυξη, και με αναπροσαρμογή δύο φορές τον χρόνο για όλους τους εργαζόμενους. Η διεκδίκηση αυτή δεν μπορεί να αποσπαστεί από τον ευρύτερο αγώνα ενάντια στην πολιτική που μειώνει συστηματικά την τιμή της εργατικής δύναμης μέσα από ιδιωτικοποιήσεις, φοροεπιδρομή και διάλυση των κοινωνικών δομών. Η πάλη για την ΑΤΑ είναι αναπόσπαστο μέρος της ταξικής πάλης και όχι μια ξεχωριστή διαπραγμάτευση εντός του καπιταλιστικού πλαισίου.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο δρόμο πέραν από τον δρόμο του ταξικού αγώνα, με συνεχή και δυναμική παρουσία, σε όλους τους χώρους δουλειάς με απαιτήσεις για συνολική αποκατάσταση και επέκταση όλων των εργασιακών δικαιωμάτων και πλήρη κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών για υγεία, παιδεία και κοινωνική ασφάλιση και την στόχευση του πραγματικού αντίπαλου που δεν είναι άλλος από το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και διαιωνίζει την βία και την εκμετάλλευση των εργαζομένων και του λαού. Η κατάργηση της εκμετάλλευσης δεν θα έρθει από “μεταρρυθμίσεις” και  “κοινωνικό διάλογο” αλλά από την ανατροπή των καπιταλιστικών σχέσεων που παράγουν φτώχεια και ανισότητα. Μια κοινωνία που υπηρετεί τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων είναι εφικτή μόνο μέσα από την οργανωμένη πάλη της εργατικής τάξης.

Κομμουνιστική Πρωτοβουλία Κύπρου