«Αυτοδιοικητικές αγωνίες», με πλήρη συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ»

Του Νίκου Μανουσάκη,  περιφερειακού συμβούλου της  Λαϊκής Συσπείρωσης Κρήτης

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς για την πρόσφατη  σύσκεψη, στο Ρέθυμνο,  της ΠΕΔ Κρήτης, παρουσία στελεχών και της περιφερειακής αρχής.  

Τα περί «υπερσυγκέντρωσης  εξουσιών» στο «Αθηνοκεντρικό» κράτος, τα περί ανάγκης ενίσχυσης της «αυτοδιοίκησης»,  όπως και τα περί  «αυτοδιοικητικού μετώπου»,  δεν ακούγονται πρώτη φορά. Είναι γνωστή η καραμέλα, εδώ και χρόνια,   από περιφερειακές και δημοτικές αρχές και παρατάξεις οι οποίες στηρίζονται από εκλεγμένους των αστικών κομμάτων που θέλουν είτε να σώσουν την πολιτική τους τιμή και να ξεπλυθούν για τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζουν  ή να ηγηθούν κινήσεων στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού. 

Την ίδια ώρα,  βέβαια,  που οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων στην τοπική διοίκηση περιγράφουν  πλευρές, όπως η μείωση της χρηματοδότησης των δήμων κατά 60%, η έλλειψη προσωπικού κ.α., ευθυγραμμίζονται πλήρως με την κυβέρνηση σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα.  Όχι μόνο δεν διεκδικούν, αλλά είναι δεδομένη η συμφωνία τους -όπως αποδεικνύουν οι αποφάσεις τους- στη στρατηγική κατεύθυνση ενός κράτους πιο αποτελεσματικού στην προώθηση των συμφερόντων των λίγων, με πιο υποβαθμισμένες και χρυσοπληρωμένες υπηρεσίες-υποδομές για τους πολλούς. Αποτελούν  το πιο πιστό «ντεκόρ»  της κυβερνητικής πολιτικής!

Η συζήτηση της διοίκησης της ΠΕΔ Κρήτης για την «αυτοδιοίκηση» και το μέλλον της  διεξάγεται μακριά από την κατάσταση που βιώνει ο λαός, με την ανεργία και τη φτώχεια να σαρώνουν,  με τα δικαιώματα του λαού να βρίσκονται στα Τάρταρα,  για να βγαίνουν τα ματωμένα πλεονάσματα  που προορίζονται για την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη του κεφαλαίου, αλλά και τα κονδύλια για τις πολεμικές δαπάνες και την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή του λαού. 

Ας σκεφτεί ο κάθε εργαζόμενος, η κάθε λαϊκή οικογένεια, πόσα ιλιγγιώδη ποσά πληρώνει ο λαός για τους ΚΑΠ που παράνομα παρακρατούνται και δεν αποδίδονται σε δήμους και περιφέρειες,  ώστε να πηγαίνουν στους ομίλους και στις πολεμικές δαπάνες του ΝΑΤΟ, αφού η αντιπλημμυρική θωράκιση και γενικότερα η Πολιτική Προστασία, το μόνιμο προσωπικό, η σχολική στέγη, οι παιδικοί σταθμοί, κτλ,  δεν είναι προτεραιότητα για το αστικό κράτος και το κεφάλαιο. 

Αυτή τη φορολεηλασία  των λαϊκών στρωμάτων και το πού πραγματικά πηγαίνουν τα λεφτά του λαού την αφήνουν στο απυρόβλητο οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων  στην τοπική διοίκηση. Ταυτόχρονα, οι στόχοι που τίθενται για ενίσχυση «της αποκέντρωσης» μέσα από τους εύηχους τίτλους της «τοπικής ανάπτυξης» στοχεύουν απευθείας τα λαϊκά εισοδήματα. Γιατί η διέξοδος που προτείνουν οι θιασώτες αυτής της πολιτικής είναι «χαρατσώστε το λαό»  για να βρεθούν τα έσοδα.

Η συζήτηση της διοίκησης της ΠΕΔ Κρήτης για την «αυτοδιοίκηση» διεξάγεται, επίσης, μακριά και από την κατάσταση που βιώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε Δήμους και Περιφέρεια με τους χαμηλούς μισθούς, την εντατικοποίηση της δουλειάς και την ανακύκλωση της ανεργίας, με το νέο πειθαρχικό δίκαιο για τη φίμωση των δημοσίων υπαλλήλων.  

Δήμαρχοι και Περιφερειακή Αρχή,  που υπηρετούν τις πολιτικές των κομμάτων τους, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και κάθε άλλου κόμματος αστικής κοπής, παρέχουν στήριγμα στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς ΕΕ- κυβερνήσεων για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών. Χρησιμοποιούν, με άλλοθι την υποστελέχωση,  σαν όχημα τους αναπτυξιακούς οργανισμούς ΑΕ, όπως η ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΑΕ που χρηματοδοτείται με εκατομμύρια ζεστό χρήμα από την τσέπη του κρητικού λαού,  με στόχο το χτύπημα των σταθερών εργασιακών σχέσεων και  με αρνητικές συνέπειες για τον λαό και τους ίδιους τους εργαζόμενους. 

Ο λαός, από την ίδια την πείρα του,  κατανοεί ότι ουσιαστικά δεν υφίσταται Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά μια κρατική υπηρεσία, που  η εκάστοτε κυβέρνηση θέλει  για να προωθούνται  σε τοπικό επίπεδο  οι κεντρικές κατευθύνσεις και ταυτόχρονα να μένουν στο απυρόβλητο οι κυβερνώντες και τα οικονομικά συμφέροντα που ικανοποιούνται. 

Για παράδειγμα η απόφαση  της κυβέρνησης της ΝΔ που καλεί σε απολογία τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Καισαριανής επειδή εφάρμοσαν  πιστά αυτό για το οποίο εκλέχτηκαν :  την προάσπιση των συμφερόντων  του λαού έχει πολλούς αποδέκτες.  Η κυβέρνηση με αυτήν την προκλητική δίωξη θέλει να στείλει μήνυμα σε όλες τις δημοτικές αρχές να μην ακολουθήσουν το παράδειγμα της Καισαριανής. Θέλει τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια να είναι πειθήνια εκτελεστικά όργανα, διεκπεραιωτές των εκάστοτε αντιλαϊκών κυβερνητικών αποφάσεων. 

Κυρίως θέλει να αποδεχτεί ο λαός ως μονόδρομο το πλέγμα των αντεργατικών νόμων που τον θέλουν σκυφτό, πεινασμένο και εξαντλημένο μετά από 13 ώρες δουλειάς. Επιπλέον,  η κυβέρνηση σχεδιάζει την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων με τραγικές συνέπειες για το περιβάλλον και την υγεία του λαού,  εκτινάσσοντας ταυτόχρονα το κόστος ζωής με την παραπέρα αύξηση των δημοτικών τελών. Είναι αιτία πολέμου για τον λαό ! 

Για τα κυβερνητικά σχέδια για τα απορρίμματα, όπως και για το νερό, το πρόβλημα δεν είναι η
απουσία «ουσιαστικού» διαλόγου, «διαβούλευσης»,  αλλά η πολιτική με τη «σφραγίδα» της Ευρωπαϊκής
Ένωσης που αντιμετωπίζει τα απορρίμματα,  το περιβάλλον και το νερό,  ως εμπορεύματα και πεδία
κερδοφορίας επιχειρηματικών ομίλων που εμπλέκονται σε αυτούς τους τομείς.

Αυτές  τις αντιλαϊκές  πολιτικές  υλοποιεί μέχρι κεραίας η περιφερειακή αρχή Κρήτης (ΠΑΣΟΚ –ΝΔ), που με τη λειτουργία της αποκαλύπτει τα μεγάλα ΝΑΙ που μοιράζονται τα κόμματα του αστικού πολιτικού συστήματος, τη συμφωνία ΝΔ – ΠΑΣΟΚ,   και επιβεβαιώνει τον ρόλο του ΠΑΣΟΚ  σαν μπαλαντέρ, για όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση. Ίδια είναι η συμφωνία τους και στη διοίκηση της ΕΝ.Π.Ε,   στην οποία συμμετέχουν τα «κορυφαία» στελέχη της περιφερειακής αρχής  με 2 θέσεις στο ΔΣ, αντιπρόεδρος και  μέλος του ΔΣ της ΕΝΠΕ και μάλιστα με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ. 

Ως «Λαϊκή Συσπείρωση», αντιπαλεύουμε κάθε αντιλαϊκή πολιτική στηρίζοντας τους αγώνες του εργατικού λαϊκού κινήματος. Μέσα και κυρίως έξω από Δημοτικά και το Περιφερειακό  Συμβούλιο,  η «Λαϊκή Συσπείρωση» αναδεικνύει τις αληθινές ανάγκες του λαού και της νεολαίας, πρωτοστατεί σε κινητοποιήσεις σωματείων και φορέων,  φέρνει στα Συμβούλια αιτήματα και διεκδικήσεις Σωματείων, Συλλόγων, μαζικών φορέων. Γιατί μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να σηκώσει το ανάστημά του, να δείξει τη δύναμή του, να διεκδικήσει το δίκιο του, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και για να ανοίξει τον δρόμο της ανατροπής της βαρβαρότητας.