Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μηνύει τη Λιάνα Κανέλλη

του Δημήτρη Ψαρρά

Δεν προκάλεσε έκπληξη η προχτεσινή είδηση ότι έχει υποβάλει μήνυση και αγωγή η Ζωή Κωνσταντοπούλου σε βάρος της Λιάνας Κανέλλη. Είναι γνωστή η τάση της έμπειρης δικηγόρου που έχει διατελέσει πρόεδρος της Βουλής και έχει ιδρύσει το κόμμα «Πλεύση Ελευθερίας – Ζωή Κωνσταντοπούλου» να μεταθέτει την πολιτική αντιπαράθεση στα δικαστήρια, εκεί που θεωρεί ότι βρίσκεται η φυσική της έδρα. Το μόνο που παραξενεύει κάπως είναι το γεγονός ότι την αρχική απόφασή της να καταθέσει μήνυση και αγωγή σε βάρος της κυρίας Κανέλλη την έχει ανακοινώσει η κυρία Κωνσταντοπούλου τον περασμένο Φεβρουάριο!

Οι δυο βασικοί ισχυρισμοί που θεωρεί συκοφαντικούς η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι:

α) Ότι η ίδια ως πρόεδρος της Βουλής υποστήριξε ότι πρέπει να επιτραπεί στα προφυλακισμένα ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής να μετάσχουν στην κοινοβουλευτική διαδικασία, παρά τις αποφάσεις των αρμόδιων εισαγγελέων.

β) Ότι η Χρυσή Αυγή επικρότησε με καλά λόγια αυτή την τοποθέτησή της.

Δυστυχώς για την κυρία Κωνσταντοπούλου, εδώ δεν υπάρχει καμιά συκοφαντία, εφόσον και οι δύο ισχυρισμοί της κυρίας Κανέλλη αποδεικνύονται απολύτως ορθοί:

 α) Η ίδια, πράγματι, επέλεξε από τις πρώτες μέρες που εκλέχτηκε πρόεδρος της Βουλής να εξαρτήσει τη νομιμότητα των αποφάσεων του κοινοβουλίου από την παρουσία των προφυλακισμένων βουλευτών της Χρυ­σής Αυγής. Μάλιστα από την αρχή ήρθε σε σύγκρουση με το ίδιο της το κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως φάνηκε από τις τοποθετήσεις του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου Νίκου Φίλη και του υπουργού Εσωτερικών Νίκου Βούτση (24.2.2015), αλλά και του κυβερνητικού εκπροσώπου Γαβριήλ Σακελλαρίδη.

Το σημαντικό είναι ότι εξαρχής η Ζωή Κωνσταντοπούλου θεωρούσε απαραίτητη την παρουσία των βουλευτών της Χρυσής Αυγής επειδή τους συγκατέλεγε στο «αντιμνημονιακό» στρατόπεδο. Όπως εξήγησε η ίδια κατά τη συνέντευξη Τύπου που παρα­χώρησε στο εντευκτήριο της Βουλής, «κάποιοι ανησυχούν με την προοπτική να ακυρωθούν ρυθμίσεις, οι οποίες ψηφίστηκαν στην προη­γούμενη περίοδο, ρυθμίσεις μνημονιακές, οι οποίες ψηφίστηκαν από λιγότερους από 151 βουλευτές» (4.3.2015). Μ’ άλλα λόγια, η πρόεδρος της Βουλής έθεσε το ζήτημα από πολιτική σκοπιά και το συνέδεσε ευθέως με το «μνημονιακό» περιεχόμενο συγκεκριμένων νομοσχεδίων.

Αυτή η έμμεση συμπερίληψη της Χρυσής Αυγής στο όποιο «αντιμνημονιακό μέτω­πο» είχε άμεσες πολιτικές συνέπειες. Και βέβαια διέστρεφε την πραγματικότητα, εφόσον είναι γνωστό ότι στις κρίσιμες ψηφο­φορίες η Χρυσή Αυγή στάθηκε στο πλάι των εφοπλιστών, υπερασπίστηκε τις αδιαφανείς διαδικασίες ιδιωτικοποίησης των τραπεζών και έφτασε στο σημείο να ταχθεί υπέρ της πώ­λησης των βραχονησίδων σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι αποτελούσε πλήρη υιοθέτηση της προπαγάνδας της ναζι­στικής οργάνωσης, η οποία επιχειρούσε να αποδώσει σε πολιτικές σκοπιμότητες την άσκηση των διώξεων εις βάρος της ηγεσίας της. Τα έγραφα αναλυτικά από τότε («Προβληματικές πρωτοβουλίες», Εφημερίδα των Συντακτών, 6.3.2015). Η στάση αυτή απορρίφθηκε από το ίδιο της το κόμμα με πρωτοβουλία του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα.

β) Είναι απολύτως ακριβές ότι η Χρυσή Αυγή χειροκρότησε τις πρωτοβουλίες αυτές της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Μπορεί κανείς ακόμα και σήμερα να διατρέξει τον ιστότοπο της ναζιστικής οργάνωσης (https://xrisiavgi.com) και να το διαπιστώσει. Παραθέτω εδώ λίγα παραδείγματα:

Υπάρχουν πολύ περισσότερα. Αλλά νομίζω ότι αυτά αρκούν.

Εδώ χρειάζεται προσοχή. Δεν ήταν (ούτε φυσικά έγινε) χρυσαυγίτισσα η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Αλλά από όλα αυτά προκύπτει ότι χάρη στην «αντιμνημονιακή» στάση των ναζιστών θεωρούσε όλα τα υπόλοιπα δευτερεύοντα. Κι αυτό δεν αλλάζει.

Υπάρχει, τέλος, ένα ακόμα επιχείρημα που προβάλλει στο κείμενο της μήνυσής της η Ζωή Κωνσταντοπούλου, προκειμένου να αντικρούσει τις κατηγορίες για σύμπλευση με τη Χρυσή Αυγή:

«Από το 2012, στην πρώτη ραδιοφωνική συνέντευξή μου στον σταθμό ΒΗΜΑ-Fm και στους δημοσιογράφους Μαρία Νταλιάνη και Ηλία Κανέλλη, τότε που ουδείς μιλούσε για τη Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση, επεσήμανα τη δική μου θέση προς τον Άρειο Πάγο, ότι δεν θα έπρεπε να δεχθεί να ανακηρύξει το ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής, λόγω της δεδομένης εγκληματικής και αντιδημοκρατικής δράσης της».

Αφήνω κατά μέρος το γεγονός ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου εμφανίζεται εδώ να αγνοεί όλους τους αγώνες που δόθηκαν από τη δεκαετία του ’90 για την άσκηση διώξεων εναντίον της Χρυσής Αυγής και ισχυρίζεται ότι εκείνη το σκέφτηκε πρώτη. Το σημαντικό είναι ότι άθελά της εδώ η Ζωή Κωνσταντοπούλου αναιρεί όλους τους προηγούμενους ισχυρισμούς της. Γιατί αν έπρεπε από το 2012 η Δικαιοσύνη (ο Άρειος Πάγος) να αποκλείσει τη Χρυσή Αυγή από την εκλογική διαδικασία ως εγκληματική οργάνωση, πώς είναι δυνατόν να εγκαλείται η Δικαιοσύνη (οι αρμόδιοι εισαγγελείς) το 2015 επειδή επέβαλαν περιορισμούς στους προφυλακισμένους βουλευτές της… εγκληματικής οργάνωσης, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα;

Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση είναι καθαρά πολιτική. Τα δικαστήρια δεν είναι ο τόπος επίλυσης παρόμοιων πολιτικών αντιπαραθέσεων μεταξύ κομμάτων. Το γνωρίζει η Ζωή Κωνσταντοπούλου, το γνωρίζει καλά και ο πατέρας της, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, ο οποίος φέρεται να υπογράφει τη μήνυση σε βάρος της Λιάνας Κανέλλη.

Αναδημοσιεύεται από την ιστοσελίδα “Χωρίς Εφημερίδα”