Ανοιχτή επιστολή μητέρων, γιαγιάδων, γυναικών: ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
“Εμείς που υπογράφουμε αρνούμαστε την εξοικείωση με πραγματικότητες παιδιών που τρέχουν να σωθούν απ’ τις βόμβες, με τις κραυγές των μανάδων που τα ψάχνουν, με τους κόπους πολλών γενιών να γίνονται χαλάσματα, με τις καραβιές ξεριζωμένων ανθρώπων να θαλασσοπνίγονται…Φτάνει.”
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΗΤΕΡΩΝ, ΓΙΑΓΙΑΔΩΝ, ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Πολεμικές φωτιές όλο και περισσότερες όλο και μεγαλύτερες ανάβουν στον πλανήτη μας και σε γειτονικές περιοχές της χώρας μας.
Ο πόλεμος σκοτώνει, σακατεύει, ξεριζώνει εκατομμύρια άνθρωπους, ανάμεσά τους και παιδιά. Σπέρνει φτώχεια, πείνα, εκμετάλλευση. Καίει σπίτια, χωράφια, δάση. Μολύνει έδαφος, νερό και αέρα, προκαλεί ανυπολόγιστες οικολογικές καταστροφές.
Οι σχετικές εξελίξεις χειροτερεύουν. Τερατώδη ποσά που θα έλυναν σοβαρά προβλήματα της ανθρωπότητας ανακοινώνονται για πολεμικούς σκοπούς. Ανακοινώνεται επαναλαμβανόμενα από επίσημα χείλη ότι εντατικοποιούνται προετοιμασίες για μεγάλους πολέμους, για παγκόσμιο πόλεμο.
Μας προετοιμάζουν πολύμορφα να το δεχτούμε και να το υποστηρίξουμε με τη ζωή των παιδιών μας, των εγγονιών μας, των συγγενών μας, των φίλων μας.
Είναι γνωστό και αυτονόητο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων δεν θέλει τον πόλεμο. Ώστε είναι και αυτονόητο ότι οι πόλεμοι γίνονται για τα συμφέροντα μικρών μα λυσσαλέα ανταγωνιζόμενων μειοψηφιών. Ας αναρωτηθούμε γιατί και πώς καταφέρνουν να επιβάλλουν στην πλειοψηφία να θανατώνεται και να δυστυχεί γι’ αυτά.
Και το αμεσότερο: Ας μην το δεχτούμε.
Εμείς που υπογράφουμε αρνούμαστε την εξοικείωση με πραγματικότητες παιδιών που τρέχουν να σωθούν απ’ τις βόμβες, με τις κραυγές των μανάδων που τα ψάχνουν, με τους κόπους πολλών γενιών να γίνονται χαλάσματα, με τις καραβιές ξεριζωμένων ανθρώπων να θαλασσοπνίγονται…Φτάνει.
Δεν θέλουμε τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας, οι καθημερινοί άνθρωποι, να γίνουν αναλώσιμα υλικά σε κανέναν πόλεμο για τα συμφέροντα λίγων. Και δεν θέλουμε πλέον να λέμε τον σχετικό πόνο μας μεταξύ μας.
Καλούμε κάθε μητέρα και πατέρα, κάθε γιαγιά και παππού, κάθε νέα και νέο, κάθε άνθρωπο που δεν μετέχει στους ανταγωνισμούς συμφερόντων των μειοψηφιών, να απαιτήσει (με κάθε τρόπο που θεωρεί εφικτό): να μην σταλεί κανείς στρατιώτης της χώρας μας σε πολέμους τρίτων και να μην χρησιμοποιηθεί το έδαφος, οι πόροι, οι άνθρωποι της χώρας μας για ξένους πολεμικούς σκοπούς.
Κι αυτό δεν είναι ουδετερότητα. Είναι ευθύνη κάθε λαού σε κάθε χώρα.
Η ειρήνη είναι ο μόνος δρόμος που αξίζει στους λαούς.
Όχι άλλος πόλεμος. Όχι στο όνομα μας. Όχι στο όνομα των παιδιών μας.
Καλούμε κάθε συλλογικό φορέα στην εργασία, την επιστήμη, τον πολιτισμό κ.α., να αξιοποιήσει τις οργανωμένες δυνατότητές του για να ενισχυθεί το αντιπολεμικό αίσθημα των απλών ανθρώπων, να βρει τρόπους και μορφές πειστικής εκδήλωσής του, να στηρίξει κάθε προσπάθεια για ανθρωπιά, για αντίσταση στη βαρβαρότητα του πολέμου.
Όποιος συμφωνεί ας διαδώσει και την Ανοικτή Επιστολή μας στα μέλη του και ευρύτερα.
Καλούμε ιδιαίτερα τους φορείς και ανθρώπους της τέχνης και του πολιτισμού να κάνουν τις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές τους δραστηριότητες μέσα για την ενίσχυση της αντιπολεμικής συνείδησης και κινητοποίησης των απλών ανθρώπων.
Εμείς θα προσπαθήσουμε όσο περισσότερο μπορέσουμε.
1. Αγγελίδου Ευαγγελία, ψυχολόγος,
2. Γιαννουκάκη Γιόλα, συνταξιούχος έμπορος
3. Ζωγράφου Ρούλα, οδοντογιατρός
4. Καλαθέρη Αμαλία, εκπαιδευτικός
5. Καραγιαννίδου Άννα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός
6. Μπαντάνη Μάρθα, φαρμακοποιός
7. Ναλμπάντογλου Mιχαέλα, εκπαιδευτικός
8. Παπαμιχαήλ Δήμητρα, συνταξιούχος γιατρός
9. Παπουτσή Έλλη, εκπαιδευτικός-μουσικός
10. Παύλου Μιμή, φαρμακοποιός
11. Σαμαρά Eυρυδίκη, εκπαιδευτικός
12. Σαπουτζή Λιάνα, ασφαλίστρια
13. Σαραντέα Εύη, ζωγράφος
14. Σπύρου Ασημίνα, ιδιωτική υπάλληλος
15. Σπύρου Ελένη, ιδιωτική υπάλληλος
16. Σφινιά Μαρία, ζωγράφος
17. Τσιμπιδάκη-Κουκουζέλη Αναστασία, εκπαιδευτικός
18. Φουντουλάκη Αγγελική, νηπιαγωγός