"...Όλα σ᾿ αύτη τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί, οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή..."

"...Μια φορά μου 'χες πει, δεν μπορεί, θα το νιώσανε κι άλλοι, πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη..."

"...Είλωτες μιας ζωής αλλότριας γινήκαμε Σέρνοντας το βιός μας με κοφτές ανάσες φοβούμενοι μη μας στερήσουν τη φυλακή μας. Και πώς αναπνέει κανείς έξω από ένα κελί;..."

Τον Νοέμβρη του 1944 μια φωτογραφία που απεικονίζει μια νεαρή μαυροφορεμένη γυναίκα να κλαίει, προκαλεί αίσθηση στην αμερικανική κοινωνία. Λίγους μήνες πριν, στις 10 του Ιούνη 1944, στο Δίστομο Βοιωτίας είχε συντελεστεί από τους Γερμανούς ...

“…το καλοκαίρι μύρισε· προσμένουν οι αμμουδιές και τα πριάρια, πριν έμπεις, άθεη χειμωνιά, να γίνουν εκκλησιές· οι ερωτεμένοι λειτουργοί και τα φιλιά τροπάρια.”

Στις 27 του Μάη 1963, μετά από πέντε μέρες σκληρής και άνισης μάχης με το θάνατο, ο ήρωας Γρηγόρης Λαμπράκης αφήνει την τελευταία του πνοή στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, όπου νοσηλευόταν μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε στη διάρκεια συ...

Σαν σήμερα, στις 19 του Μάη 2008, έφυγε από τη ζωή ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, πολυγραφότατος πεζογράφος,  από τους κορυφαίους της μεταπολεμικής γενιάς, μελετητής και μεταφραστής της Ρωσικής Λογοτεχνίας.

"...Όλο για σένα γράφω και δεν τελειώνω Το σπίτι έγινε κόνισμα απ’ τη μορφή σου..."