Οι εργαζόμενοι, αυτή την «κανονικότητα» του κεφαλαίου πρέπει να αντιπαλέψουν, για να ανοίξουν κανονικά το δρόμο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των δικών τους και των παιδιών τους.

Δε χρειάζεται όμως να είναι κανείς ιδεολογικός απολογητής του τζούτσε για να αναγνωρίσει ότι κάποια θεμελιώδη ζητήματα που ούτε κατά διάνοια δεν έχουν λύσει στην ολότητά τους ακόμα και αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, αποτελούν αυτονόητες...

Δυο Γερμανοί συγγραφείς αποτύπωσαν στις σημειώσεις και το φακό τους μια ξεχασμένη σήμερα σοβιετική μορφή τέχνης σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια.

Τους βρήκαν κυριολεκτικά από τη μυρωδιά μετά από δύο μήνες, σε ένα σπίτι χωρίς φαγητό.

Σε κάποιο παράλληλο σύμπαν οι σχεδιαστές της "Monopoly- Socialism" πετάνε στο μίξερ βιγκανισμό, γραφομηχανές και ιδιωτικές τράπεζες για να αποδείξουν ότι "η νίκη είναι για τους καπιταλιστές".

"Βρισκόμαστε σε μια ακραία παγκόσμια κατάσταση. Η κουβανική κοινωνία συνέχεια εφευρίσκει κάτι νέο, αποτυγχάνει ξαναρχίζει από την αρχή και μαθαίνει από τα λάθη της."

Μέσα σε αυτά τα παπούτσια υπήρχαν πόδια και από πάνω, σώματα. Τώρα πια τα σώματα έχουν βυθιστεί...

Μια γιορτή του οργασμού για ανοργασμικές κοινωνίες, που έχουν στρίψει κάπου λάθος και βρίσκονται σε αναζήτηση ταυτότητας και της χαμένης ευχαρίστησης.