Γιατί έτσι έμαθα από μικρή και τίποτα δε βρίσκεται πιο δυνατό για να αλλάξει όσο τα χρόνια περνούν. Στεριώνει η πίστη και θεριεύει και το όνειρο θα γίνει πράξη.

Έμεινες και θα μείνεις στην καρδιά μας το δεκαπεντάχρονο κορίτσι που διάλεξε να στρατευτεί με το Δίκιο, για το καλύτερο αύριο.

Αλλά δόξα τω θεώ, ακόμα ζούμε. Ζούμε και θα παλέψουμε μ’ όση δύναμη μας μένει, όχι μόνο για το άδικο χαράτσι του ΕΝΦΙΑ. Έχουμε τόσα ακόμα πιο άδικα να βγουν στο φως και να λάμψει η Αλήθεια.

Ως πραγματική γριά έχω δικαίωμα να συμβουλεύω...

Και συνεχίζουμε να προχωράμε με τη δική σας αποδοχή και συμμετοχή. Χωρίς μεσάζοντες και "υποστηρικτές"...

Η Λενίτσα του Μακρυνιώτη... Η ακριβή μου Ελένη που ως το τέλος έβρισκε τρόπους να γελάμε και να τραγουδάμε... Γείρε το όμορφο κεφάλι σου στο δίκοχο με τα ένδοξα γράμματα και ξεκουράσου μικρή μου αντάρτισσα…

Αναρωτιέμαι για σας που σχολιάζετε όλα όσα κάνουμε και λέμε, μετράτε τα μπικικίνια στις τσέπες μας, υπολογίζετε τα γεράματά μας, κοστολογείτε τα φουστάνια μας... εσείς οι «επαναστάτες» του διαδικτύου, οι ανώνυμοι, πικρόχολοι και υβριστές - ...

Πάντα ήθελα να αφηγηθώ αυτές τις μεγάλες στιγμές που ζήσαμε τότε και με αυτή τη λαχτάρα είμαστε κάθε χρόνο εκεί σαν να μη πέρασε στιγμή…