Εκείνος με ευχαριστεί για το ενδιαφέρον μου για τον αγώνα τους. Εγώ, τον ευχαριστώ για τον αγώνα τους, για το ήθος και την παλληκαριά τους, για την ανεμελιά που μου δώσανε στα παιδικά μου χρόνια, για την ξεγνοιασιά στα παιδικά μου χρόνια, ε...

"Δίπλα μου σκοτωμένοι οι συναγωνιστές κι εγώ ‘κοιτούσα μπροστά’ όπως λέμε κι ας μην έβλεπα από τα αίματα και το τραύμα των ματιών… Μαζί με το θάνατο προχωρούσα… Σηκωνόμουν, στύλωνα τα πόδια μου, έπαιρνα βαθιές ανάσες και τραβούσα στον δρόμο...