Αφού λοιπόν πήγε κουβά το αφήγημα για επικίνδυνες συμμορίες ξένων που απειλούν την αγία ελληνική οικογένεια, πήρε μπρος μια διπλή μπουγάδα, αφενός της ΕΛ.ΑΣ και αφετέρου του ίδιου του δράστη.

Οι γυναικοκτονίες δεν έπεσαν από τον ουρανό ούτε είναι αποτέλεσμα της πανδημίας ή των μνημονίων. Είναι η κορύφωση μιας κακοποιητικής, σεξιστικής, άνισης κατάστασης που υπάρχει και τελευταία φουντώνει. Είναι το σημείο στο οποίο τέμνονται η πατριαρχία με τον καπιταλισμό.

Ξένοι προστάτες, εγκάθετοι κυβερνήτες, βασιλιάδες, πρωθυπουργοί μέρα παρά μέρα, δικτάτορες, πρόεδροι Δημοκρατίας διαφορετικών προσδιορισμών… Με το έργο του Άγγελου Πυριόχου «ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ» υποδέχεται το Από Κοινού Θέατρο τους θεατές του, όπως κάθε καλοκαίρι στη μικρή φιλόξενη αυλή του.

Να να μην λέμε στις γυναίκες να φεύγουν αλλά να τους κρατάμε σφιχτά το χέρι και να τους ψιθυρίσουμε στο αυτί: «Είμαι μαζί σου», μην ρίχνουμε άλλο το βάρος της ευθύνης σε αυτές, να μάθουμε στα αγόρια του σήμερα και άντρες του αύριο ότι το «Όχι σημαίνει Όχι», να τους μάθουμε να σέβονται το καθετί διαφορετικό, να σέβονται τη γυναίκα, να την αγαπούν και να μην την θεωρούν κτήμα τους, να διεκδικούμε μαζί και να παλεύουμε για ίσα δικαιώματα

Ένας Έλληνας χριστιανός, με χρήματα και καλή δουλειά, δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει γυναικοκτόνος. Να, όμως, που μπόρεσε. Και δεν είναι ο πρώτος, ούτε θα είναι ο τελευταίος, όσο συνεχίζουμε ως κοινωνία να ανεχόμαστε και να συνηθίζουμε τα τέρατα, για να ικανοποιήσουμε το αφήγημα της ελληνικής ανωτερότητας, του καλού ελληνικού DNA και της «Αγίας» ελληνικής οικογένειας.

Δεν είμαι ιστορικός του σινεμά. Ας βάλει φρένο στη φρενίτιδα κάποιος που τα ξέρει καλύτερα. Αλλά θύμωσα πολύ με το καμάρι του περιφερειάρχη πως η Θεσσαλονίκη θα μοιάζει με Μαϊάμι για μια ταινία του Μπαντέρας κι ότι αυτό είναι μεγάλη υπόθεση για την πόλη μας.