Οι προσωπικές αντιλήψεις, η ατομική ηθική υπόσταση παίζει πολύ μικρό ρόλο στην ισοπεδωτική κινητήριο δύναμη της ιστορίας, την πάλη των τάξεων,  καταχτητών και καταχτημένων. Απ’ αυτή την άποψη, η ταινία μάλλον έχει πιο στέρεες βάσεις να χτίσει το ηθικό της περιεχόμενο

“Ναι, μαθαίνουμε από την πλούσια εμπειρία πάλης, τα επιτεύγματα στο εργατικό κίνημα, την κομματική παράδοση του ΚΚΕ και δεν παραπονούμαστε γι’αυτό.”

Ο Καμίνης κατάφερε να βγάλει μια ανακοίνωση καταδίκης για το… “αυγό του λαϊκισμού”, με το φασισμό να περνά σε δεύτερο πλάνο, ως “ευκόλως εννοούμενος”.

Οι αρχιτέκτονες του μοντέρνου και του Bauhaus επηρεάστηκαν από τη Σοβιετική Ένωση, βρέθηκαν όμως σε αδιέξοδο γιατί δε κατάλαβαν πως πρώτα θα αλλάξει η βάση και μετά το εποικοδόμημα. Πρώτα θα καταργηθεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μετά θα αλλάξουν τα κτίριά του…

Ένα ιστορικό ντοκουμέντο τεράστιας σημασίας δημοσιεύει για πρώτη φορά ο σαββατοκυριακάτικος Ριζοσπάστης, σχετικά με το βίο και την πολιτεία των δοσιλογικών οργανώσεων της Κατοχής, καθώς και τον φόβο του αστικού κράτους απέναντι στη λαϊκή οργή και την ισχυρότατη επιρροή του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.

Το βιβλίο είναι στρατευμένο, ξεφεύγοντας από τη μούντζα των πλατειών και τη μάζα αντικομμουνιστικών μυθιστορημάτων, αρκετά εναλλακτικής ιστορίας, που περιγράφουν λόγου χάρη τι θα γινόταν στην Ελλάδα αν είχαν επικρατήσει το ’45 ή το ’49 οι κομμουνιστές.