Η τέχνη δικαιούται να μην είναι στρατευμένη αν το θέλει, αλλά και εγώ δικαιούμαι να την κράζω. Ο καλλιτέχνης που έχει μια στοιχειώδη κοινωνική ευαισθησία και γείωση με την πραγματικότητα, οφείλει να δουλέψει και αυτός όπως μπορεί για την αλλαγή του κόσμου προς το καλύτερο.

“Οδηγούμαστε σε ένα μακρόσυρτο δράμα, επιμένοντας σε μία λάθος πολιτική. Αλλά το μόνο που κάνει με την επιμήκυνση είναι να μακραίνει το σχοινί που θα κρεμαστούμε”.

“Θα ενθάρρυνα κάθε στρατιώτη με συνείδηση να καταθέσει τα όπλα και να ενωθεί μαζί μου και με πολλούς άλλους που είναι πρόθυμοι να σταματήσουν να υπηρετούν τους πράκτορες του ιμπεριαλισμού και να έρθουν μαζί μας σε ένα επαναστατικό κίνημα”.

Ο πρακτικά περιορισμένος αντίκτυπος του σκανδάλου που αποκάλυψε ο Σνόουντεν στις εφαρμοζόμενες τακτικές των μυστικών υπηρεσιών καταδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι λογικές μοναχικού ήρωα ενάντια σε ένα “απρόσωπο” σύστημα, χωρίς να θίγεται η φύση του, δεν μπορούν να τελεσφορήσουν χωρίς συλλογική δράση

Αν για κάποιους είναι συνδεμένος με την εφηβεία τους και νιώθουν σήμερα πως ωρίμασαν (ή απλά γέρασαν) και τον έχουν ξεπεράσει, για τους περισσότερους είναι κομμάτι αναπόσπαστο του εαυτού τους, πρώτος και παντοτινός μουσικός έρωτας.

ΦΑΚΟΣ ΕΡΥΘΡΑΣ ΕΠΑΦΗΣ: Αν οι χειροπέδες σ’ έναν ολόκληρο λαό ήταν φτιαγμένες από νερό, η μια γλυκό η άλλη αρμυρό, τότε η μια θα ‘γραφε Καστελλόριζο κι η άλλη Πρέσπες.