“Είναι όμως η πρώτη από τις κωμωδίες του Μολιέρου όπου το κλασικό πρόσωπο του κερατά συζύγου αποκτά το τραγικό υπόβαθρο και τη μοναξιά του ανθρώπου που διακατέχεται από ιδεοληψίες και φαντασιώσεις.”