Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Ξενιτιά» του Κώστα Χιωτάκη

“Πείνασα, μανούλα μου,
ποτέ μου δεν χόρτασα πατρίδα και φως
κι ας πλημμύριζ’ ο τόπος
φωτεινούς καταρράχτες…”