Όσα γράφω παρακάτω έχουν να κάνουν με το περιστατικό του άγριου ξυλοδαρμού αστέγου στα Εξάρχεια από ματάδες.

Τα Ματ τον έπιασαν, τον χτύπησαν και τον έσυραν σε μια απόσταση περίπου 100 μέτρων επί της Χαριλάου Τρικούπη όπου και τον πέταξαν στο δρόμο με τον άνθρωπο να ουρλιάζει και να έχει σπασμούς που θύμιζαν επιληπτικη κρίση.

Θα ήταν πιο ολοκληρωμένο αν έλεγε "έξω η βία και η νοθεία από τα συνδικάτα", για να πιάσει τόσο τους πληρωμένους μπράβους με τα κουμπούρια, όσο και τους νόθους εργοδοτικούς αντιπροσώπους. Ήταν όμως ένα πρώτο θαρρετό βήμα μιας γενναίας αυτοκ...

Ο Ρήγας Φεραίος που ονειρεύτηκε την επανάσταση κι ο Παπαφλέσσας που την «εκβίασε», δεν είχαν «ίχνος» ρεαλισμού. Είχαν όμως δίκιο κι απόλυτη εμπιστοσύνη στο λαό. Kι η ιστορία δε «θυμάται» ποτέ τους «ρεαλιστές». Το ίδιοι κι οι λαοί. Αλλά «θυμ...

Σε αυτά δε χωράνε κομματικά. Πρέπει όλοι μαζί, ενωμένοι, να καταδικάσουμε τους μπράβους, τη βία, τη νοθεία, τους εργατοπατέρες, τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Οι αυτοκτονίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως κοινωνικές δολοφονίες, με έναν τρόπο. Συμφέρει το σύστημα να απομονώνεται ο άλλος κοινωνικά, να φυτοζωεί, να έχει το αίσθημα ότι είναι αναλώσιμος. Είναι φοβερό να νιώθεις πως με το παραμικρό,...

Το αθάνατο ελληνικό ποδόσφαιρο ποτέ δεν πεθαίνει, δεν το σκιάζει φοβέρα καμιά, ούτε μαφιόζικες επιθέσεις. Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει (όταν αναβάλλεται το πρωτάθλημα) και ξανά προς τη δόξα τραβά, με νέες ομορφιές.

Κανείς δεν μπορεί να μειώσει το Δεκέμβρη και τη μνήμη του περισσότερο από αυτούς που τον υψώνουν βερμπαλιστικά στο ύψος του άλλου Δεκέμβρη, στο επίπεδο μιας επανάστασης, μιας εποποιίας, μιας εμπειρίας που δεν πρόκειται να ξαναζήσουμε και εί...