Ελληνόπουλα που γεννήθηκαν και διαπαιδαγωγήθηκαν στις σοσιαλιστικές χώρες, μας δίνουν ατόφιες και χωρίς παραμορφώσεις εικόνες μιας «άλλης» ζωής, που κάποτε υπήρξε για εκατομμύρια ανθρώπων σε πολλές μεριές του πλανήτη...

Ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος έζησε στην πολιτική προσφυγιά δίπλα στον Αντώνη Γιαννίδη, γράφει για τον ίδιο και θυμάται τις τελευταίες στιγμές του κομμουνιστή ηθοποιού, που έφυγε σαν σήμερα από τη ζωή.

Οι απόγονοι των ανταρτών του ΔΣΕ που έζησαν ως πολιτικοί πρόσφυγες στην ΕΣΣΔ, πορεύτηκαν στους δρόμους της πόλης, τραγουδώντας "Βροντάει ο Όλυμπος και πάλι" και τιμώντας τη μνήμη των παλιών αγωνιστών.

Στη βάρκα του Λίνου τέσσερις λαβωμένοι κι ανάμεσά τους η Βάσω, πιο βαριά. Η Βάσω!... Ψηλή, ξανθιά, όμορφη κι όλο γελούσε. Για να δεις πράγματα: γελούσε! Φλερτάριζε κιόλας κι ας είχε ανάπηρο σύντροφο. Φλερτάριζε, που γελούσε, δηλαδή... Αυτή ...

Κρίνουμε την ιστορία του Μπούλκες με βάση τις συνθήκες που επικρατούσαν και να μην κρίνουμε τα γεγονότα εκ του ασφαλούς ή παραγνωρίζοντας τη σκληρότητα της ταξικής πάλης. Ακόμα περισσότερο δεν παραγνωρίζουμε ότι στην τότε σύγκρουση το δίκιο...

Μέχρι σήμερα δεν ολοκληρώθηκε ο επαναπατρισμός όσων το επιθυμούν. Οι περιορισμοί στα χρονικά όρια επαναπατρισμού και του δικαιώματος συνταξιοδότησης και η περιβόητη φράση "Έλληνες το γένος" κρατούν αρκετούς μακριά από την πατρίδα.

Η Ελένη Σαραντίτη έγραψε το 1996 το μυθιστόρημα «Κάποτε ο κυνηγός...». Τίτλος εμπνευσμένος από το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη «Το σπίτι κοντά στη θάλασσα», το οποίο προτάσσεται. Αφηγήτρια είναι η Ευριδίκη, ένα νεαρό κορίτσι γεννημένο στην Τασ...

Στις 15 του Γενάρη 1962, έπαψε να χτυπά η μεγάλη καρδιά του Πέτρου Κόκκαλη, του γιατρού που τίμησε την επιστήμη του όσο λίγοι, του πρωτοπόρου της χειρουργικής, του μέγιστου ανθρωπιστή, ακούραστου λαϊκού αγωνιστή, αληθινού κομμουνιστή, μπαρο...