Βαγγέλης Περπινιάδης – Με συνείδηση καθαρή

Συνθέτης και τραγουδιστής πολλών γνωστών λαϊκών τραγουδιών, αλλά και οργανοπαίχτης, καλλιτέχνης αγαπητός στον κόσμο και με αξιοπρεπή παρουσία μέχρι το τέλος, ο Βαγγέλης Περπινιάδης υπηρέτησε με συνέπεια το λαϊκό τραγούδι.

Γιος του μεγάλου τραγουδιστή του ρεμπέτικου Στελλάκη Περπινιάδη, ο Βαγγέλης γεννήθηκε την 1^η του Σεπτέμβρη 1929 στην Κοκκινιά κι έφυγε από τη ζωή στις 12 του Μάη 2003.

Μικρός, πήγαινε κι έψελνε στην Οσία Ξένη, ήθελε να γίνει παπάς, μα τον αποτράβηξε η αγάπη που είχε στο τραγούδι.

Το 1947 θα διακριθεί στο διαγωνισμό ταλέντων του Τραϊφόρου, στο Άλσος, στο Πεδίον του Άρεως και στη συνέχεια θα ξεκινήσει να εμφανίζεται σε ταβέρνες της Κοκκινιάς και σε πανηγύρια, όπου δεν θα πάψει να εμφανίζεται όλα τα χρόνια της ζωής του, διασκεδάζοντας και τιμώντας τον κόσμο που τον ανέδειξε και τον αγάπησε.

Ο Περπινιάδης θα γίνει πολύ γνωστός τη δεκαετία του ΄60, όταν θα ερμηνεύσει εμβληματικά, τραγούδια όπως  «Ένας κούκλος και μια κούκλα» (δικό του), «Δεν θέλω παλάτια και λεφτά (Θέλεις να πεθάνω)» (δικό του), «Γύρισε κοντά μου» (δικό του), «Άμα θες να κλάψεις κλάψε» (Καλδάρα – Σαμολαδά), «Τα νέα της Αλεξάνδρας» (Κώστα Γιαννίδη), «Γιατί γλυκιά μου κλαις» (Απ. Καλδάρα) κ.ά.

Συνεργάστηκε επίσης με τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Γιάννη Παπαϊωάννου, τον Θόδωρο Δερβενιώτη, τον φίλο του Μπάμπη Μπακάλη («Δεν είμαι βράχος ούτε βουνό», «Το μεροκάματο του πόνου», «Με πικραμένη την καρδιά», «Να ‘μουνα το σεντονάκι»  κ.ά.) αλλά και με τον  Χρήστο Λεοντή («Πού να χωρέσει τ’ όνειρο», «Θα ‘ρθει το βράδυ βροχερό» κ.ά.) κ.ά.

Στο πάλκο εμφανίστηκε με τον Μάρκο Βαμβακάρη, τη Σωτηρία Μπέλλου, τον Στράτο Παγιουμτζή, τον πατέρα του Στελλάκη Περπινιάδη, τον Λουκά Νταράλα κ.ά. ενώ με  τη Ρία Νόρμα υπήρξαν πολύ δημοφιλές λαϊκό ντουέτο.

Εκτός από πρώτες εκτελέσεις ο Βαγγέλης Περπινιάδης ερμήνευσε χαρακτηριστικά, με μεγάλη επιτυχία σε επανεκτελέσεις δημοφιλή τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη («Οι βεργούλες», «Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια» κ.ά.), του Καλδάρα («Γιατί γλυκιά μου κλαις», «Ανεβαίνω σκαλοπάτια»), του Τσιτσάνη («Αρχόντισσα», «Αχάριστη») κ.ά.

Ο Πάνος Γεραμάνης σημειώνει ότι ο Περπινιάδης  «συνέθεσε και τραγούδησε δύο τραγούδια για τον Ολυμπιακό (1963 και 1965), ένα για τον Παναθηναϊκό και ένα για την ΑΕΚ, την οποία συμπαθούσε ιδιαίτερα».

Στην τελευταία συνέντευξη της ζωής του, που έδωσε στην εφημερίδα Τα Νέα (πιθανότατα στον Πάνο Γεραμάνη) ένα χρόνο πριν «φύγει», ο Βαγγέλης Περπινιάδης θα πει: «Τα πάντα στη ζωή έχουν αρχή και τέλος. Κανείς δεν εξαιρείται απ’ το θάνατο. Καθένας πρέπει να ξέρει γιατί ζει και γιατί πεθαίνει και να κοιτάει να φύγει με καθαρή τη συνείδησή του. Κι εγώ είμαι γαλήνιος, ικανοποιημένος και χορτασμένος από όσα κατάφερα και έπραξα στην πορεία αυτή και στο βίο μου».

Το 2000 κυκλοφόρησε η βιογραφία του («Πριν Το Τέλος», εκδ. Προσκήνιο – Άγγελος Σιδεράτος) με έρευνα και επιμέλεια του Κώστα Μπαλαχούτη.