Μπόμπιρας – Βάρδια

Είναι νεκρά και παίρνουν μπρος απ’ την δικιά μας ζωή
Είναι βουβά και τραγουδάν με την δικιά μας πνοή

Στίχοι

Είναι χαράματα και όλα γύρω δείχνουν να κοιμούνται/ τα θαμπωμένα φώτα μένουν μόνο να κινούνται…

Κουπλέ 1ο
Μην με σκουντάς κοιμήσου κι άλλο/ δεν φτάσαμε ακόμα /θα προλάβεις και να βάλεις μια γουλιά καφέ στο στόμα
από νύχτα σε απόγευμα από απόγευμα πρωί
και μετά αναρωτιέσαι γιατί τρέμει το κορμί
χωρίς ανάσα 5 μήνες, μονάχα υπερωρία
δωδεκάωρα σερί στο ίδιο πόστο μαζί
διπλάσια δουλειά, διπλή ταλαιπωρία
γκρινιάζει κι η μικρή που βλέπω εσένα αντί για αυτή
μες στο χαμό τα αφεντικά μας βάλαν μηχανή
για να δουλέψουμε πιο γρήγορα την νέα παραγωγή
μας είπαν η δουλειά μας θα γινόταν πιο απλή
πως θα μας έλυνε τα χέρια, σε μια στιγμή
κάθε τόσο έχει βλάβη βλαστημάμε και βογγάμε
δουλεύουμε για εκείνη για όσους διώξανε για αυτή
εμείς σακατευόμαστε αυτοί τα κονομάνε
τα αδέρφια μας πεινάνε όμως έτσι είναι η ζωή

Ρεφρέν
Είναι νεκρά και παίρνουν μπρος απ’ την δικία μας ζωή
Είναι βουβά και τραγουδάν με την δικιά μας πνοή
Είναι νεκρά και παίρνουν μπρος απ’ την δικία μας πνοή
Είναι βουβά και τραγουδάν με την δικιά μας ζωή

Κουπλέ 2ο
Κάποια στιγμή, που ‘χες πάει για τσιγάρο
την ώρα που δουλεύαμε στο τρίτο φουγάρο
κατέβηκε απ’ τα ανάκτορα με ύφος αυτοκράτορα
ο αφέντης μας περιχαρής ψηλός σαν νικητής
ξεπεράσαμε λέει όλα τα προσδοκώμενα
και επόμενα θα αυξήσουνε όλα τα εξαγόμενα
εκείνος με σκαρπίνι αγκαζέ με μια γκόμενα
και μεις μες στη μουτζούρα,να βρούμε νόημα
σε νούμερα και λέξεις διαιρέσεις και προσθέσεις
μέσα στη ζάλη, τι να πρωτοχωρέσεις
έφτασε η ώρα, μπαίνουμε στην Κοιλάδα
κοίτα ασχήμια και γκρίζο που έχει η ρημάδα
/// τι έγινε τι θες, δεν σ’ ακούω τι λες///
βλέπεις μηδένισαν στον στύλο οι μετρητές;
άσε το σταυροκόπι η κόλαση μας καλεί
κουράγιο να σχολάσουμε κι οι δυο μας ζωντανοί.

Ρεφρέν
Είναι νεκρά και παίρνουν μπρος απ’ την δικία μας ζωή
Είναι βουβά και τραγουδούν με την δικιά μας πνοή
Είναι νεκρά και παίρνουν μπρος απ’ την δικία μας πνοή
Είναι βουβά και τραγουδούν με την δικιά μας ζωή…