Με πιάνουν οι πολιτικές ευαισθησίες μου – Είναι “Ιεροσυλία” να σχολιάζει η Καίτη Γαρμπή την επικαιρότητα;

Δε δικαιολογούνται υστερικές αντιδράσεις όταν βλέπουμε κάποιους διάσημους “υπεράνω υποψίας” να “εκδηλώνονται”, να μας φανερώνουν κάποιες διαφορετικές πτυχές τους.

Είναι στρατευμένη καλλιτέχνης η Καίτη Γαρμπή; Όχι βέβαια. Δεν είχε δώσει ποτέ της δικαιώματα.

Ούτε πολιτικό τραγούδι, ούτε κοινωνικό προβληματισμό, ούτε καν μια συμβολική αντίφα άρνηση να τραγουδήσει με το Σφακιανάκη. Όσο κι αν στύψεις τα τραγούδια της, δύσκολα μπορείς να ανιχνεύσεις πολιτικά μηνύματα πίσω από τα “γυαλιά – καρφιά” – που δε μιλάνε για μπάχαλα- ή το “φαντασματάκι”  – που δεν πλανάται πάνω από την Ευρώπη. Οι πιο “πολιτικές” στιγμές της είναι ένας στίχος του Βαρδή για τους “πολιτικούς που ξεπουλάνε με ευκολία την πατρίδα μου” και της καίνε την επιδερμίδα, και μια απρόσμενη αναφορά στη “νύχτα των μεγάλων μαχαιριών” σε στίχους Νάνσυς Κανέλλη.

Η Καίτη Γαρμπή ξεκίνησε μαζί με την αδελφή της από το μπαλέτο του Γιάννη Φλωρινιώτη. Ξεκίνησε σόλο καριέρα με κάποιες ντισκο-ποπ διασκευές κι άρχισε να κάνει επιτυχίες από τους πρώτους δίσκους της, που κινούνταν στο τσιφτετελο-ποπ κλίμα της εποχής. Έφτασε στο απόγειο της φήμης της τη δεκαετία του ’90, όταν έγινε η “πρώτη μούσα του Φοίβου” και πήγε στη Γιουροβίζιον, όπου δεν πήρε τη νίκη, αλλά κατέκτησε το ρεκόρ για το μεγαλύτερο σε διάρκεια μονοπλάνο του σκηνοθέτη που μαγνητίστηκε από το πολυσυζητημένο φόρεμα και τα ωραία μάτια της.

Μονοπωλεί το ενδιαφέρον της σόου μπιζ και των αντίστοιχων εντύπων με τον έρωτά της με τον τραγουδιστή Διονύση Σχοινά, που της κάνει πρόταση γάμου στον αέρα στο ζωντανό “Μπράβο Καλώς Ήρθατε” της Ρούλας Κορομηλά. Το κοντέρ της τηλεθέασης και του μάρκετινγκ χτύπησε κόκκινο. Αποκτούν μαζί ένα γιο, η συχνότητα της δισκογραφικής παραγωγής μειώνεται, τα καλύτερα χρόνια της φαίνεται να έχουν περάσει, αλλά η ίδια παραμένει όμορφη και ταλαντούχα στο είδος της.

Τίποτε από όλα αυτά όμως δε θα ήταν αρκετό για να ασχοληθούμε με τη σημερινή επέτειο των γενεθλίων της (8 Ιουνίου 1961), αν δεν είχε ανοίξει πρόσφατα ένα προφίλ στο τουίτερ. Αυτό από μόνο του δεν αποτελεί είδηση, δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία, καταφέρνει όμως να προκαλέσει αίσθηση με τις δημόσιες τοποθετήσεις της, ιδίως σε ένα αριστερόστροφο κοινό που δεν ανήκε ποτέ στους κλασικούς Garbofans, κι αν ναι, ήταν το ένοχο μυστικό του.

O πρώτος “σεισμός” στα σόσιαλ ήρθε με την ανάρτηση της τραγουδίστριας για τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και την επίκληση στο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, σε ένα περίπου αντίφα πολιτικό σχόλιο:

Αποχαιρέτησε επίσης – καλλιτεχνικά – τη Χαρούλα Αλεξίου με τσιτάτο Μπουκόφσκι για να ακολουθήσει τσιτάτο Μαλβίνας στη χθεσινή επέτειο του θανάτου της. Ανέδειξε επίσης τις βαθύτερες φιλοσοφικές και σαφώς μαρξιστικές προεκτάσεις φαινομενικά ανώδυνων ασμάτων, όπως η “Κιβωτός”:

Η Καίτη Γαρμπή συνέχισε να κρατά σε εγρήγορση το παλιό και κυρίως το νεόκοπο κοινό της, τρολάροντας έξυπνα με αναφορές σε στίχους τραγουδιών της…

…όπου μεταξύ άλλων απαντά χαριτολογώντας σε όσους αμφισβητούν ότι έχει τη διαχείριση του λογαριασμού:

https://twitter.com/KaitiGarbi/status/1266769444031922184

Και πράγματι είναι πολλοί αυτοί που αναρωτιούνται αν διαχειρίζεται η ίδια το προφίλ της, ενώ άλλοι αναλογίζονται πόσο έξυπνο έχει γίνει το μάρκετινγκ – το κτίσιμο εικόνας – στις μέρες μας. Κάποιοι θεωρούν πως ο καλλιτέχνης πρέπει να δείχνει – μεταδίδει τους προβληματισμούς του με το έργο του. Κι άλλοι καταλαβαίνουν πως τα αστέρια της ποπ-λαϊκής μουσικής καλούνται να υπηρετήσουν έναν συγκεκριμένο ρόλο για τη δημόσια εικόνα τους, αυτό δε σημαίνει όμως ότι παύουν να είναι σκεπτόμενα άτομα με ανησυχίες – και “Ευαισθησίες” – που μπορεί να έχουν ακόμα και πολιτικές προεκτάσεις.

Σε κάθε περίπτωση δε δικαιολογούνται υστερικές αντιδράσεις όταν βλέπουμε κάποιους διάσημους “υπεράνω υποψίας” να “εκδηλώνονται”, να μας φανερώνουν κάποιες διαφορετικές πτυχές τους. Κλασικό παράδειγμα τα πρόσφατα αρνητικά σχόλια για στιγμιότυπο της Βανδή (η οποία παρεμπιπτόντως είχε διακόψει – σε αντίθεση με τη γενεθλιάζουσα – τη συνεργασία της με τον Σφακιανάκη όταν αυτός στήριξε ανοιχτά τη ΧΑ) που κρατούσε βιβλίο του φιλοσόφου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου, σαν να αγνοούσαν πως η ίδια στα νιάτα της είχε υπάρξει φοιτήτρια της Φιλοσοφικής.

Κι όπως λέει και η ίδια η Καίτη:

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Notice: Only variables should be assigned by reference in /srv/katiousa/pub_dir/wp-content/themes/katiousa_theme/comments.php on line 6

1 Trackback

Κάντε ένα σχόλιο: