Η μουσική περιπέτεια της Κατιούσα

Ο ήχος της τρόμαζε τους εχθρούς, αλλά ακουγόταν σαν το πιο ωραίο τραγούδι για τους μαχητές του Κόκκινου Στρατού. Τόσο ωραίο σαν τη μελωδία της Κατιούσα, που προστατεύει τον έρωτα ενός νεαρού ζευγαριού κι έγινε αντάρτικος σκοπός σε όλες τις γλώσσες.
Είναι η γνωστή κλασική μελωδία, που γεμίζει από τις πρώτες νότες της τον ακροατή -το νου και την ψυχή του- με έντονους συνειρμούς και συναισθήματα.

Πια ήταν όμως η διαδρομή της μουσικής Κατιούσα μες στο χρόνο; Πόσες διασκευές και διαφορετικές εκτελέσεις γνώρισε όλα αυτά τα χρόνια;
Είναι πρακτικά αδύνατο να τις καταγράψει κανείς όλες, θα σταθούμε ενδεικτικά όμως σε κάποιες από τις πλέον χαρακτηριστικές.

Καταρχάς, υπάρχει η ροκ εκτέλεση, που χρησιμοποιήσαμε κι εμείς στο δικό μας teaser.

Σε παρόμοιο μήκος κύματος, μια πανκ-ροκ εκδοχή.

Και μια πιο βαριά black metal εκτέλεση.

Γρήγορη και ρυθμική, αλλά σε πολύ διαφορετικό στιλ είναι η Ska version της Κατιούσα.

Αρκετά… “χαρούμενη” είναι κι η εκτέλεση των ιδιαίτερων Leningrad Cowboys, που δεν έχουν επιλέξει τυχαία αυτό το όνομα και έχουν δώσει μερικές συναυλίες με την Ορχήστρα του Κόκκινου Στρατού.

Όπως κι η παρακάτω εκτέλεση, με την αρκετά πρωτότυπη γέφυρα με τα βιολιά.

Αν μιλάμε για βιολιά, όμως η απόλυτη εκτέλεση είναι της Μαρίας Λαζάρεβα, που ξεκινάει με χαμηλούς τόνους για να κλιμακώσει σταδιακά, και να φτάσει στην έκρηξη του κλεισίματος -όπου για λίγα δευτερόλεπτα, μπλέκει δημιουργικά μερικές νότες από το πασίγνωστο “Καλίνκα”.

Μια σχετικά άγνωστη εκτέλεση της Κατιούσα είναι αυτή του Νατ Κινγκ Κόουλ!

Παρεμφερής είναι κι αυτή η τζαζ, ορχηστρική απόδοση της Κατιούσα.

Η οποία έχει αγκαλιαστεί πάντως από πάρα πολλά είδη, όχι πάντα με τον πλέον πετυχημένο τρόπο. Όπως για παράδειγμα στην παρακάτω electro-disco εκτέλεση.

H techno-remix…

Κι η psychedelic trance version…

Ένας ενδιαφέρων τύπος εκτελέσεων γίνεται από τους μουσικούς του δρόμου, όπου είναι πάντα ευχάριστο να πέφτεις πάνω σε αγωνιστικές μελωδίες.

Αν και αυτή η εκτέλεση είναι ίσως καλύτερη, κι έχει προς την αρχή ένα όργανο που πρέπει να είναι (ή μοιάζει πολύ με) σαντούρι!

Υπάρχουν μερικές πιο κωμικές (προς το κωμικοτραγικές) στιγμές κι εκτελέσεις…

Κι άλλες που δίνουν σαφώς πιο μελαγχολικό τόνο…

Υπάρχει -προφανώς- η ελληνική εκδοχή, που είναι ο ύμνος του ΕΑΜ

Και αντίστοιχες εκτελέσεις σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου (αν και στο βιντεάκι, ο υποτιτλισμός πρέπει να έχει μερικά λάθη)

Υπάρχουν μερικές ρετρό πλην ηρωικές στιγμές-εκδοχές

Κι άλλες πιο σύγχρονες…

και σαφώς λιγότερο ηρωικές…

Στο τέλος της ημέρας, η κλασική εκδοχή μπορεί να μοιάζει τελικά αξεπέραστη…

Αλλά οι τόσο (και τόσες) διαφορετικές εκτελέσεις και διασκευές δείχνουν αν μη τι άλλο τη διαχρονική μουσική αξία της Κατιούσα, που οφείλεται προφανώς και στο σπουδαίο ιστορικό φορτίο που κουβαλάει…