Η ΕΣΣΔ, η Σάντρα κι η γλυκιά μελωδία της παρακμής

Σαν σήμερα γεννήθηκαν ο Ρουμάνος Michel Cretu και η Γερμανίδα Sandra Lauer που θα γίνονταν ζευγάρι στη ζωή και στη μουσική, συνθέτοντας ένα από τα πιο δημοφιλή ποπ δίδυμα στην Ευρώπη της δεκαετίας του 80′. Ο Κρετού (ή Κρέτσου, όπως αναφέρεται στην ελληνική Βικιπαίδεια) γεννήθηκε ακριβώς πέντε χρόνια πριν από τη μετέπειτα σύζυγό του, γράφοντας μάλιστα και ένα τραγούδι για τη χρονολογία γέννησής του, το 1957. Είχε μερικές επιτυχίες στη σόλο καριέρα του και με τα συγκροτήματα στα οποία συμμετείχε, αλλά στην Ελλάδα είναι πιο γνωστός από την ορχηστρική εκδοχή του κομματιού που ανοίγει τη θρυλική εκπομπή της ΕΡΑ-ΣΠΟΡ “Μικρόφωνο στα Γήπεδα” και μεγάλωσε γενιές και γενιές φιλάθλων -δεν είναι τυχαία η συγκίνηση των Ελλήνων σχολιαστών κάτω από το βίντεο.

Η γυναίκα του Σάντρα Κρετού (ή Ζάντρα, όπως την προφέρουν οι Γερμανοί) ήταν μία από τις γλυκιές παρουσίες της δεκαετίας, που έκανε πολλούς χρυσούς δίσκους και γνωστές επιτυχίες όπως το Maria Magdalena και το Heat of the Night. Τα τελευταία χρόνια όμως έπεσε στην αφάνεια, ενώ πήρε διαζύγιο κι από τον Κρετού, με τον οποίο είχε αποκτήσει οικογένεια και παιδιά.

Θα είναι αστείο να προσπαθήσει να βρει κανείς πολιτικά νοήματα στα τραγούδια της Σάντρα και του Κρετού. Μόνο αν το τραβήξουμε από τα μαλλιά, μπορούμε να βρούμε ένα βίντεο-κλιπ της με τα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης ως φόντο, ενώ σε ένα άλλο τραγούδι της μπορεί να θαυμάσει κανείς τα σκουλαρίκια της με το σήμα του ευρώ κι ένα εξάκτινο αστέρι, για να έχουμε ωραίες θεωρίες συνωμοσίας.

Με άλλα λόγια, η Σάντρα ήταν υπεράνω κάθε υποψίας πολιτικοποίησης. Μέχρι που…

(…)

Σφυροδρέπανο ανάποδα. Τυχαίο;

Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι πως αν παραμένει κάπου δημοφιλής η Σάντρα είναι μάλλον στη Ρωσία, όπου υπάρχει ένα υπαρκτό ρεύμα νοσταλγίας για τη δεκαετία του 80′ και για τους μουσικούς της ήρωες, όπως φαίνεται και από την παρακάτω “ζωντανή” (πάντα με play-back όμως) εμφάνιση της στη “Ντισκοτέκα 80′” στη Μόσχα, πριν από 5 χρόνια.

Η δημοφιλία της στην ΕΣΣΔ πάντως χρονολογείται από πολύ νωρίς, πριν ακόμα ξεκινήσει τη σόλο καριέρα της, όταν συμμετείχε στο ποπ τρίο “Αραμπέσκ”, την περίοδο 1979-1984, το οποίο ήταν επίσης διάσημο και στην Ιαπωνία, όπου θεωρείται πως εισήγαγε για πρώτη φορά τον ιταλοντίσκο ήχο.

Το τρίο “Αραμπέσκ” το 1980

Η μεγάλη (προλεκάλτ) στιγμή όμως, όπως προϊδεάζουν και οι φωτογραφίες ήρθε με τις πέντε συναυλίες που έδωσε στη σειρά η Σάντρα στην ΕΣΣΔ το σημαδιακό 1989, συγκεκριμένα τον Οκτώβρη, λίγες βδομάδες δηλαδή πριν την πτώση του τείχους του Βερολίνου στις 9/11. Όπως μας πληροφορεί το γαλλικό περιοδικό της εποχής “Salut” η Σάντρα “έκανε τους Ρώσσους να λιώσουν”:

Η ίδια πηγή, της οποίας την αξιοπιστία μπορεί να αξιολογήσει ο καθένας, δίνει διάφορες λεπτομέρειες για το ταξίδι της πάλαι ποτέ παγκόσμιας σταρ, μεταξύ των οποίων η γαργαλιστικότερη είναι πως δε βρήκε…καλσόν στη Μόσχα, κάτι που αντανακλά προφανώς την έλλειψη Ελλήνων ναυτικών στη σοβιετική πρωτεύουσα. Αντιθέτως, βρήκε ένα σπάνιο δώρο για τον τότε συζυγό της, μια σοβιετική έκδοση του άλμπουμ του Πολ ΜακΚάρτνεϋ με τίτλο “Back in the USSR”, στο οποίο περιέχονταν ακυκλοφόρητα στην Ευρώπη τραγούδια.

Η Σάντρα έγινε δεκτή με όλες τις τιμές από τα ενθουσιώδη πλήθη, και μεταφέρθηκε με λιμουζίνα στο ξενοδοχείο “Σοβιέτσκαγια” στη σουίτα 401, που υποτίθεται πως υποδεχόταν μόνο ξένους ηγέτες, όπου την περίμεναν δεκάδες ανθοδέσμες των θαυμαστών της, ενώ απόλαυσε και μια ομελέτα με χαβιάρι, πριν περιηγηθεί στα αξιοθέατα της Μόσχας, μεταξύ των οποίων και το μαυσωλείο του Λένιν, αλλά όχι το διάσημο καφέ “Πούσκιν”, το οποίο η ίδια και η συνοδεία της δεν κατόρθωσαν να επισκεφτούν. Οι συναυλίες της ήταν τόσο sold out που- κατά το περιοδικό πάντα-εισιτήρια δε διατίθενταν ούτε στη μαύρη αγορά. Η ίδια δήλωσε ενθουσιασμένη με την επίσκεψη, υποσχόμενη να ξαναγυρίσει σύντομα. Τελικά δεν ήταν και τόσο σύντομα, ενώ πολλά είχαν αλλάξει από τότε, χωρίς να ξέρουμε αν στην ίδια οι μεταβολές αυτές, ακόμα και σε σχέση με την παρηκμασμένη γκορμπατσοφική περίοδο είχαν φανεί θετικές ή όχι. Είμαστε σίγουροι τουλάχιστον πως τη δεύτερη φορά δε θα ξέμεινε από καλσόν….