Εισαγωγικά και Παρενθέσεις: Ο πρώτος προσωπικός δίσκος της Ελένης Μπουσμαλή

Ο πρώτος δίσκος της Ελένης Μπουσμαλή  θα κυκλοφορήσει με τον τίτλο ”Εισαγωγικά και Παρενθέσεις ” και εμείς πήραμε μια μικρή γεύση του μέσα απο το τραγούδι ”Καλώς ήρθες” σε στίχους και μουσική της ίδιας.

Νομίζω για την Ελένη πως τα έχω γράψει όλα στην συνέντευξή μας πριν περίπου ένα χρόνο. Δεν θα ήθελα την επανάληψη, όπως και εκείνη δεν θέλει τα πολλά καλά λόγια.

Το πρώτο κομμάτι ”που ξέφυγε”  και έφτασε στα αυτιά μας απο το δίσκο ήταν το ”Καλώς ήρθες”. Σαν το σπουργίτι για το οποίο η ίδια τραγουδά ήρθε και τρύπωσε στην δική μας γκρίζα πραγματικότητα. Ένα τραγούδι γλυκό και αγνό το οποίο σηματοδοτεί και το δικό της ”πέταγμα” προς τα εμπρός.

Η δημιουργία του πρώτου δίσκου είναι το πρώτο φτερούγισμα του καλλιτέχνη απέναντι στο κοινό. Ξεφεύγει απο το μικρό στενό χώρο των live εμφανίσεων, των τυχαίων βίντεο που τον  δείχνουν να τραγουδά και δίνει τον εαυτό του μέσα απο μια ολοκληρωμένη δουλειά. Είναι το ”Να ΄μαι μπροστά σας με την δική μου ”αλήθεια”.

Σε εποχές που τα πάντα είναι ηλεκτρονικά και όμοια, σε ρυθμούς που όλο και γρηγορεύουν, ο δίσκος της Ελένης είναι εκείνο το μικρό πετραδάκι στο οποίο σκοντάφτει το παπούτσι μας στο δρόμο. Ξέρετε εκείνο το ”ενοχλητικό” που όταν έχουμε χαθεί στις σκέψεις μας και έχουμε ανοίξει το βήμα μας για να προλάβουμε ”τα σημαντικά” της ζωής, μας φέρνει εκείνη την ελάχιστη αντίσταση που μας ”ξυπνά” και ξαφνικά συνειδητοποιούμε πως χάνουμε τα απλά καθημερινά πράγματα που μας δίνουν χαρά. Αρκεί ένα μικρό πετραδάκι να σε ”τινάξει” απο τις σκέψεις σου και να σε κάνει να δεις το τοπίο γύρω σου, να νιώσεις τον αέρα στο πρόσωπο σου και ακούσεις έστω και ένα μακρινό γέλιο… και ας μην σε αφορά.

Οι στίχοι της Ελένης είναι περίπλοκοι στην απλότητά τους  και απλοί με μυριάδες δαιδαλώδεις κατευθύνσεις. όταν σταθείς για λίγο να τους επεξεργαστείς. Το τραγούδι ”Καλώς ήρθες ” είναι γραμμένο με μια μεστή παιδικότητα που λείπει σήμερα απο την δισκογραφία. Η επιλογή να προσωποποιήσει τις δικές μας ανθρώπινες προσπάθειες να ανοίξουμε τα φτερά μας στην ζωή και τους χιλιάδες φόβους μας σε κάθε νέο βήμα, συνδέθηκε με μια γλυκιά παιδική ανάμνηση όλων μας: το πέταγμα ένος μικρού σπουργιτιού. Ενός οικείου και μικρού πουλιού το οποίο καταφέρνει να πετά στον αέρα. Αν το καταφέρνει αυτό, εμείς δεν έχουμε  καμιά δικαιολογία.

Σαν μάνα που προτρέπει το παιδί της να κάνει το βήμα προς τα εμπρός ακούγεται η Ελένη. Η φωνή της ζεστή κρύβει και τους δικούς της φόβους και αγωνίες για το δικό της ”παιδί”. Ο δίσκος της περιέχει τραγούδια τα οποία όλοι μας λίγο πολύ τα έχουμε ακούσει στα live της, κάποια υπάρχουν και στο προσωπικό της κανάλι στο YouTube καιρό τώρα (βέβαια όχι με την καταπληκτική ενορχήστρωση που θα τα ακούσουμε απο το δίσκο της) και σίγουρα το δικό της πέταγμα έχει πολύ αγωνία και φόβο.

Ας πάμε τώρα στην αντικειμενικότητα… Η Ελένη ό,τι κάνει το κάνει με την ψυχή της και αυτό θεωρητικά είναι ατού για έναν αυθεντικό καλλιτέχνη. Στην σημερινή εποχή βέβαια αυτό δεν εκτιμάται πάντα αν και όλοι λέμε πως το ψάχνουμε εναγωνίως. Στα τραγούδια της Ελένης βλέπεις θρυμματισμένα τα κομμάτια του εαυτού της, πολύτιμα για όσους την γνωρίζουμε αλλά δεν γνωρίζω πόσο οι ψυχροί αριθμοί της σύγχρονης οικονομίας θα την ανταμείψουν και δεν μιλώ οικονομικά αλλά ηθικά και καλλιτεχνικά ώστε να της δώσουν την σημασία που της αξίζει.

Η Ελένη φυσικά τα γνωρίζει όλα αυτά και άλλα που εγώ σαν απλός γραφιάς αγνοώ για την καλλιτεχνική ζωή αυτού του τόπου και είμαι βέβαιη πως ατσαλώθηκε απέναντι σε κάθε φόβο της. ”Κάθε μέρα είναι και μια άλλη ζαριά στο τάβλι της ζωής.Το θέμα είναι πως θα την παίξεις στο τέλος και ο ίδιος. Μπορεί να φέρεις εξάρες και να στο πάρουν στο τέλος διπλό και τα ντόρτια να σε κρατήσουν όρθιο εκεί που δεν το περιμένεις” όπως έλεγε και ένα φίλος μου, φοιτητο-ταβλαδόρος απο τους λίγους πριν μια δεκαετία στην Θεσσαλονίκη. Η Ελένη πέρα απο το προσωπικό της υλικό μάζεψε γύρω της και καλούς συνεργάτες.

Στο εν λόγω τραγούδι συνεργάστηκαν στο μπουζούκι-μπαγλαμά ο Νίκος Χρηστίδης, στο κόντρα Μπάσο ο Δημήτρης Γουμπερίτσης, κρουστά ο Γιάννης Ριζόπουλος και στα φωνητικά ο Χρήστος Στόικος. Όταν έχεις μια τέτοια dream team να στηρίζουν τα όνειρα σου και το πρώτο σου πέταγμα, πόσο λάθος να πάει κάτι;

Ελένη καλοτάξιδο και εύχομαι να μας απασχολήσεις με πολλά πετάγματά σου ακόμα στο μέλλον!