«Μαγνητικά πεδία» του Γιώργου Γούση – Τα πεδία εντός μας…

Η Έλενα αντικρίζει τον εαυτό της στον καθρέφτη και το είδωλο που βλέπει δεν της αρέσει. Βλέπει κάτι που δεν έχει ζωή , που καταλαμβάνει πολύ χώρο, που κουβαλάει πολλές έννοιες και σκοτούρες, πολλά βάρη που ούτε ο ίδιος ο καθρέφτης δεν αρκεί για να χωρέσουν όλα αυτά εκεί μέσα. Αντί να σπάσει τον καθρέφτη, αποφασίζει να τα παρατήσει όλα και να φύγει σε μια προσπάθεια να καταφέρει να βρει τον χαμένο της εαυτό, αυτόν που ο καθρέφτης δεν της δείχνει. Η γνωριμία της με τον Αντώνη, θα λειτουργήσει καταλυτικά και θα τη βοηθήσει να κάνει τα πρώτα βήματα σε ένα ανεξερεύνητο για αυτή πεδίο, που όμως στο επίκεντρό του πλέον βρίσκεται η ίδια…

«Μαγνητικά πεδία» ο τίτλος της ταινίας που μας παραπέμπει στον φυσικό ορισμό της έννοιας του όρου. Κάθε μαγνήτης δημιουργεί γύρω του ένα μαγνητικό πεδίο. Και κάθε σιδερένιο αντικείμενο που θα βρεθεί στον χώρο αυτό αποκτά μαγνητικές ιδιότητες. Και προσανατολίζεται σε γραμμές που ξεκινούν από τον μαγνήτη και καταλήγουν σε αυτόν. Το πεδίο του μαγνήτη είναι πολύ ισχυρό στα άκρα και όσο απομακρυνόμαστε από αυτά εξασθενεί. Εκτός του πεδίου, το αντικείμενο απομαγνητίζεται και χάνει τις ιδιότητές του και τον προσανατολισμό του.

Ο Αντώνης λοιπόν βρίσκεται στο πεδίο της Έλενας, τυχαία. Αναζητά έναν χώρο να θάψει τα οστά μιας μακρινής του θείας. Ο τόπος όμως αφιλόξενος, οι άνθρωποι εχθρικοί και δεν υπάρχει ένα κομμάτι γης για να φιλοξενήσει ό,τι απέμεινε από μια ζωή. Η αντίστιξη ανάμεσα στους ζωντανούς και τους νεκρούς μας ξενίζει, αλλά παρακολουθώντας την ταινία αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε ένα πλέγμα δεσμών και δυνάμεων που δημιουργούνται ανάμεσά τους. Στο κάδρο βρίσκονται και οι τρεις. Το κουτί με τα οστά της θείας, ο Αντώνης και η Έλενα. Το πεδίο της Έλενας, σταδιακά ισχυροποιείται, καθώς η Έλενα αρχίζει να ξαναγεννιέται, να αποδέχεται το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της ήταν ένα μεγάλο λάθος, να συνειδητοποιεί ότι για χρόνια βρισκόταν στα πεδία άλλων και η ίδια άγονταν και φέρονταν χωρίς να έχει ποτέ αναρωτηθεί αν ήταν τα πεδία που της ταίριαζαν. Και σιγά σιγά μέσα από αυτή την ισχυροποίησή της, αρχίζει να έλκει σταδιακά και τον Αντώνη που και εκείνος άγεται και φέρεται μόνο που αυτό δεν τον ενοχλεί. Απλά το έχει αποδεχτεί. Στη νέα κατάσταση που έχει δημιουργήσει πλέον η Έλενα, βρίσκουν τον χώρο τους και ο Αντώνης και η θεία. Οι ισορροπίες έρχονται φυσικά και διαρκούν, γιατί η δύναμη του μαγνήτη μπορεί και τις διατηρεί. Ισορροπίες που έχουν να κάνουν με τη θέση, τον ρόλο, την ανάγκη να ανήκεις κάπου που να μπορείς να αναπνέεις, να μπορείς να νιώθεις. Δεν έχει σημασία τι νιώθεις, αν νιώθεις μεγάλη χαρά ή μεγάλη λύπη, αλλά αυτό που έχει τεράστια σημασία είναι να κινητοποιείται μέσα σου το συναίσθημα. Να νιώθεις ζωντανός. Να μην είσαι νεκρός. Και οι λύσεις και οι ισορροπίες αποκαθίστανται όταν οι ζωντανοί νιώθουν πραγματικά ζωντανοί. Οπότε αντιλαμβάνονται και το πού ανήκουν αυτοί, άρα και το πού ανήκουν οι νεκροί. Γιατί πλέον αντιλαμβάνονται και τις ουσιαστικές διαφορές τους.

Με πολύ όμορφα κινηματογραφικά πλάνα που αναδεικνύουν τον μοναχικό αγώνα του ανθρώπου να υπάρξει και να βρει τη θέση του σε ένα σύμπαν που ο νόμοι του είναι προκαθορισμένοι και που πρέπει μέσα σε αυτό να βρεις τρόπους, να φτιάξεις τους δικούς σου νόμους, τα δικά σου πεδία ύπαρξης, που πρέπει να κόψεις γέφυρες με ό,τι εξ ορισμού σε συνδέει και να χαράξεις τις δικές σου διαδρομές, τα μαγνητικά πεδία, μία road movie ταινία, έρχονται να μας ταξιδέψουν σε μία υπέροχη διαδρομή υπαρξιακής αναζήτησης .

Η ταινία απέσπασε έξι βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και πέντε βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου

Μία ταινία με πολύ χαμηλό budget που μας αποδεικνύει για μια ακόμη φορά, ότι η τέχνη δεν θέλει και πολλά για να μεγαλουργήσει, αρκεί στο επίκεντρό της να βρίσκεται ο άνθρωπος. Ο ίδιος ο άνθρωπος, από μόνος του αποτελεί τεράστια πηγή πλούτου και έμπνευσης. Όσοι ασχολούνται με την πραγματική τέχνη, αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά. Και οι συντελεστές της ταινίας, ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης, Γιώργος Γούσης και οι ήρωές του-πρωταγωνιστές, Έλενα Τοπαλίδου και Αντώνης Τσιοτσιόπουλος που συνυπογράφουν και το σενάριο μαζί του, προφανώς και το γνώριζαν!