Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών: “Καλούμε συνολικά τον κλάδο σε επαγρύπνηση”

Ένα σωματείο δεν παίζει το ρόλο μιας επιτροπής ακροάσεων, αλλά οργανώνει τους εργαζόμενους ώστε να διεκδικηθούν συνθήκες εργασίας, που θα προστατεύουν πρώτα και κύρια τον πιο αδύναμο, αυτόν που δεν έχει τη διαπραγματευτική ικανότητα απέναντι στον εργοδότη.

Πραγματοποιήθηκε ένα ακόμη διοικητικό συμβούλιο του σωματείου Ελλήνων ηθοποιών. Ανάμεσα σε άλλα συζητήθηκαν το ζήτημα του τρόπου εγγραφής στο σωματείο, κάποια καταγγελία ενός θιάσου για έναν εργοδότη, μια πρόταση για κινητοποίηση, ένα ζήτημα που έχει προκύψει στο εθνικό θέατρο. Τα θέματα πολλά, το ΔΣ πολύωρο και εξαντλητικό. Και δυστυχώς έγινε ακόμα πιο εξαντλητικό, ακριβώς επειδή , ανάμεσα σε άλλα ακούστηκαν ουκ ο λίγες φορές, από συγκεκριμένες παρατάξεις, απόψεις όπως :

•Δεν μπορείς να καταγγέλλεις τους εργοδότες, με αυτούς θα διαπραγματευτείς αύριο.
•Δεν μπορείς να πραγματοποιείς κινητοποίηση έξω από υπουργεία, γιατί από την κυβέρνηση θα ζητήσεις.
•Τα διοικητικά συμβούλια δεν μπορεί να είναι ανοιχτά, στον καθένα να τα παρακολουθεί και μάλιστα όποιος τα παρακολουθεί θα πρέπει να αποδεικνύει ότι είναι ηθοποιός-μέλος του ΣΕΗ.
•Οι εργαζόμενοι ηθοποιοί έχουν ευθύνη αν οι εργοδότες δεν τους κολλάνε ένσημα και πρέπει να «τιμωρηθούν», μη επιτρέποντάς τους να είναι μέλη του ΣΕΗ. Να «διαπαιδαγωγηθούν» δηλαδή με αυτόν τον τρόπο, ώστε να ζητάνε ένσημα.
•Η διευκόλυνση ενός εργαζόμενου ηθοποιού για να γραφτεί στο σωματείο (παίρνοντας υπόψη τις συνθήκες , την ανεργία, την ανασφάλιστη εργασία) θεσμοθετεί την εθελοντική εργασία.
•Οι ετεροαπασχολούμενοι του κλάδου(δηλαδή οι περισσότεροι ηθοποιοί που δεν μπορούν να ζήσουν αποκλειστικά από τη δουλειά τους και αναγκάζονται να απασχολούνται αλλού ακόμα και για μεγάλο χρονικό διάστημα), ρίχνουν τις απαιτήσεις και θα στηρίξουν στις Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου χαμηλότερη σύμβαση και γ’ αυτό το σωματείο πρέπει να περιφρουρήσει τις συλλογικές του διαδικασίες.
•Όσο πιο πολλά μέλη έχει τόσο πιο δύσκολα πραγματοποιείται μια γενική συνέλευση(!!!!!!!)
•Η μείωση των κριτηρίων για να γίνει κάποιος μέλος του ΣΕΗ, μπορεί να οδηγήσει στο να μη γράφονται επαγγελματίες ηθοποιοί, αλλά επαγγελματίες συνδικαλιστές, που θα αγοράζουν τα λιγότερα ένσημα.
•Αν κάποιο μέλος του διοικητικού συμβουλίου απουσιάζει συνεχόμενα και αδικαιολόγητα (η δουλειά δε θεωρείται δικαιολογία), αυτό θα πρέπει να αποπέμπεται από το διοικητικό συμβούλιο.

Τέτοιες απόψεις είναι από προβληματικό έως και επικίνδυνο να ακούγονται μέσα σε ένα διοικητικό συμβούλιο, το οποίο έχει εκλεγεί από τον κλάδο, για να τον εκπροσωπήσει, να προασπίσει τα συμφέροντά του, να οργανώσει την πάλη του.

Ένα σωματείο πρέπει να είναι ανοιχτό στον κλάδο και όσο πιο ανοιχτό είναι, όσο δηλαδή περισσότερα και ενεργότερα μέλη έχει, τόσο καλύτερα μπορεί να περιφρουρήσει τα δικαιώματα των εργαζόμενων και το ίδιο το επάγγελμα τελικά. Ένα σωματείο δεν παίζει το ρόλο μιας επιτροπής ακροάσεων, αλλά οργανώνει τους εργαζόμενους ώστε να διεκδικηθούν συνθήκες εργασίας, που θα προστατεύουν πρώτα και κύρια τον πιο αδύναμο, αυτόν που δεν έχει τη διαπραγματευτική ικανότητα απέναντι στον εργοδότη.

Ένα σωματείο υπάρχει ώστε να ενώνει τα συμφέροντα των εργαζόμενων και να τα προασπίζεται απέναντι σε όσους προσπαθούν να του τα στερήσουν και τα δικαιώματα δεν τα στερούν οι εργαζόμενοι που αναγκάζονται να δουλέψουν με χειρότερους όρους εργασίας, αλλά οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις που τα θεσμοθετούν. Εκεί πρέπει να στρέψει τα βέλη της η πάλη μας και μάλιστα με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Παίρνοντας σαφή θέση: ή με τους εργαζόμενους ή με τους εργοδότες.

Τότε μόνο μπορεί να είναι η πάλη μας πιο αποτελεσματική. Τότε μόνο μπορεί μια διαπραγμάτευση με την εργοδοσία ή την κυβέρνηση να ευωδόσει, όταν υπάρχει ένας κλάδος αποφασισμένος, συσπειρωμένος, οργανωμένος.

Σε αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται να κινείται και η διοίκηση ενός σωματείου. Τέτοιες χρειάζεται να είναι οι προτάσεις και οι αποφάσεις της.

Εμείς, αυτή την αντίληψη πρεσβεύουμε και με αυτή πράξαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή συνεχίζει να είναι και σήμερα. Γι’ αυτό και μέσα από την παρέμβασή μας και στα διοικητικά συμβούλια προσπαθούμε να κερδίζουμε αποφάσεις για τον κλάδο (όπως για παράδειγμα έγινε κάτω από την πίεση της πρότασης μας και σε σχέση με τις εγγραφές). Παλεύουμε μέσα και έξω από τα διοικητικά συμβούλια και θα συνεχίσουμε και σ’ αυτό καλούμε να συστρατευτούν όλοι οι εργαζόμενοι.

Τα όσα θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε το επόμενο διάστημα πρέπει να μας βρουν ενωμένους και δυναμωμένους. Τα μέτρα της κυβέρνησης δε σταματούν ούτε το καλοκαίρι. Η κατεύθυνση της κυβέρνησης και των εργοδοτών είναι σαφής. Μειωμένα εργασιακά δικαιώματα, ενίσχυση των ιδρυμάτων και των μεγάλων παραγωγών, ξεκαθάρισμα με τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους καλλιτέχνες και τις ομάδες. Αυτό έδειξε και το νομοσχέδιο για το Ακροπόλ και η τροπολογία του υπουργείου ψηφιακής διακυβέρνησης για τον οπτικοακουστικό χώρο, αλλά και η σιωπή του υπουργείου απέναντι στα δίκαια αιτήματα του κλάδου.

Καλούμε συνολικά τον κλάδο σε επαγρύπνηση και αντίδραση για τα όσα πρόκειται να συμβούν. Δεν μπορούμε να αφήσουμε καμία ευκαιρία χαμένη για να διεκδικήσουμε όσα μας αξίζουν.

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΗΘΟΠΟΙΩΝ

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: