Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα Νατοϊκό…

Κανένα εθνικό σύμβολό τους δε μαγαρίζεται, όταν μένει πιστό στους σκοπούς του έθνους των εκμεταλλευτών…

Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι των τελευταίων ημερών.

Ο -γνωστός και μη εξαιρετέος- Χατζόπουλος της Καθημερινής ζωγράφισε την ελληνική σημαία στα χρώματα της Ουκρανίας. Ξέχασε τα άσπρα σημάδια της αστερόεσσας και τις κόκκινες πιτσιλιές από το αίμα που χύνεται, αλλά σε κάθε περίπτωση είχε δικαίωμα να εκφραστεί ελεύθερα, πιστεύοντας ότι εκπροσωπεί τη σωστή πλευρά της ιστορίας…

Ο Τζέφρι Πάιατ, που ολοκληρώνει τη θητεία του ως πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ενώ ήταν πρέσβης στην Ουκρανία το ’14 με το φιλοδυτικό πραξικόπημα κατά της εκλεγμένης κυβέρνησης και τώρα ετοιμάζεται για την επόμενη βρώμικη αποστολή του, έδωσε τα εύσημα στον “λαμπρό όπως πάντα” Χατζόπουλο και τη γραμμή στα παπαγαλάκια της Πρεσβείας -μία είναι η Πρεσβεία.

Κάποιοι ακροδεξιοί στα ΜΚΔ αντέδρασαν με κραυγές για τη βεβήλωση του εθνικού συμβόλου. Και άλλοι απλώς σημείωσαν τις επιλεκτικές και υποκριτικές ευαισθησίες του μπλοκ των “μένουμε Ευρώπη” -και βασικά “μένουμε ΝΑΤΟ”, που σε άλλη περίπτωση θα ούρλιαζαν μαζί με τον ακροδεξιό εσμό.

Τα φιλοκυβερνητικά τρολ έδωσαν μια νηφάλια απάντηση για τους αριστερούς που έκαναν καριέρα καίγοντας ελληνικές σημαίες. Και αν εσείς που μας διαβάζετε, δεν κάνατε τέτοια καριέρα, είτε σας έπιασαν κορόιδο, είτε δεν κάψατε αρκετές σημαίες για να αναρριχηθείτε στην ιεραρχία και να ξεκινήσετε μια άλλη καριέρα.

Την ίδια στιγμή, κάποια συριζοτρόλ έκαναν εθνικά υπερήφανη ρελάνς με το Insta Story του Μητσοτάκη από την Istanbul της Τουρκίας. Που ως όρος προέρχεται από το ελληνικό “Εις την Πόλιν”, αλλά εκλαμβάνεται παραδόξως ως κάποιου είδους μειοδοσία, όταν δεν αναφέρεται ως η πόλη του Κωνσταντίνου.

Και εσύ τους παρακολουθείς αμήχανος και αναρωτιέσαι πώς αλλάζουν με τόση ευκολία θέσεις και ρόλους, διεκδικώντας αυτόν του εθνικού κατήγορου που υπερασπίζεται καλύτερα από όλους την πατρίδα και τα ιδανικά της.

Μόνο που η δική τους πατρίδα είναι το έθνος των εκμεταλλευτών, που κάνει χρυσές δουλειές με όλες τις κυβερνήσεις. Γιατί το καπιταλιστικό κέρδος, όπως και το αστικό κράτος, έχει συνέχεια. Κι αν μιλήσουμε με γεωστρατηγικούς όρους, της πατρίδας τους η σημαία έχει χρώμα Νατοϊκό. Για αυτήν γίνονται χαλί, σε αυτή δίνουν γη και ύδωρ, βάσεις και -αν χρειαστεί- κρέας για τα κανόνια και τη μηχανή του πολέμου.

Τα υπόλοιπα είναι ανούσια καβγαδάκια που γίνονται το αλατοπίπερο της εθνικής (αστικής και Νατοϊκής) τους ενότητας, με ό,τι χρώμα και αν βάψουν τη σημαία της. Και το δικό μας καθήκον δεν είναι άλλο παρά να ρίξουμε φως σε αυτό το κουβάρι, να πείσουμε τον εργαζόμενο λαό να εγκαταλείψει τις ξένες σημαίες και τους αλλότριους σκοπούς που βαφτίζονται “εθνικό συμφέρον”.

Υστερόγραφο: Ας φανταστούμε πόσο δύσκολο είναι να ξεδιαλυθεί η σύγχυση, όταν βλέπουμε δικές μας σημαίες να μακιγιάρουν τέτοιους αλλότριους σκοπούς, όπως στην περιβόητη εικόνα με το ρωσικό άρμα μάχης και την κόκκινη σημαία…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: